Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009
Julie & Julia
Σκηνοθεσία: Nora Ephron
Παραγωγής: USA / 2009
Διάρκεια: 123'
Julie & Julia. Ή καλύτερα, Julie η μετενσάρκωση της Julia Child, της πανύψηλης και εκκεντρικής μαγείρισσας που φέρεται να άλλαξε τον χάρτη στην παραδοσιακή μαγειρική των νοικοκυριών τη δεκαετία του 60.
Η αφήγηση διχοτομείται σε δύο χρόνους για να μας εξιστορίσει τις ζωές των δύο (σχεδόν) ασύμπτωτων χρονικά πρωταγωνιστριών. Στο παρελθόν βλέπουμε τη Julia Child(Meryl Streep) με την παράξενη προφορά, να βαδίζει κόντρα στα κατεστημένα και συντηρητικά στερεότυπα της εποχής της, και να μάχεται επίπονα για τη συγγραφή ενός λεπτομερή οδηγού Γαλλικής μαγειρικής, σε γλώσσα προσιτή για όλα τα νοικοκυριά. Σε αυτό το μακροχρόνιο εγχείρημα έχει ως συνεργούς δυο επίσης μαγείρισσες. Ενώ ο Paul, ο άντρας της, στέκεται κάτι περισσότερο από δίπλα της, έχοντας μια βαθιά σχέση μαζί της κι έναν ακηλίδωτο γάμο. Η Meryl Streep καταλαμβάνει ολόκληρο το εύρος του κάδρου, και κυριολεκτικά και μεταφορικά. Καθότι περπατάει σε υπερυψωμένα πατώματα και σε υψίπεδα τακούνια για να προσομοιάσει τη φυσική παρουσία της ηρωίδας της. Αλλά και υποκριτικά, με μια εμβληματική ερμηνεία η οποία ωστόσο φλερτάρει επικίνδυνα με τα όρια της καρικατούρας.
Στο τώρα, βλέπουμε τη γλυκιά(δεν ξέρω αν θα καταφέρει ποτέ να εξιλεωθεί απ' αυτόν τον χαρακτηρισμό) Amy Adams να υποδύεται τη Julie. Μια νεαρή γυναίκα ανικανοποίητη απ' τη ζωή της, απ' τη δουλειά της, απ' τους φίλους της, αλλά και από τον άντρα της. Διανύει τους σύγχρονους άνευ νοήματος καιρούς, και επιζητεί λυσσαλέα ένα κίνητρο και μια ταυτότητα για τις άδειες ημέρες και τη μετέωρη ύπαρξη της. Έτσι, αποφασίζει να "δοκιμάσει" τις περίπου 550 συνταγές της Julia Child σε διάστημα ενός έτους, και να καταγράψει όλο αυτό το χρονικό-πρόκληση σε ένα μπλογκ. Μαγειρεύοντας, νιώθει το πνεύμα της Julia Child να κυλάει εντός της. Και έτσι αποκτάει ένα κίνητρο, ένα πρότυπο ζωής. Το μπλογκ την καταλαμβάνει. Και σταδιακά γίνεται δέσμια της εικονικής ζωής της, παραμελώντας την υπαρκτή. Ταΐζοντας έτσι τις ανασφάλειες και τη ματαιοδοξία της με δημοσιότητα.
Άραγε, είναι τα πρότυπα οι φαντασιοπληξίες μιας εποχής που στερείται νοήματος και το αναζητά διακαώς σε ήρωες; Η Julie δεν έχει γνωρίσει τη Julia ποτέ. Αυτή η απόσταση της επιτρέπει και την παρακινεί να την πλάθει όπως επιθυμεί με τα ωραιοποιητικά υλικά της φαντασίας της. Η Julia δεν είναι η Julia. Είναι η Julia που επινόησε η Julie. Είναι ένας σύγχρονου τύπου ιερός βωμός-θεότητα, σαν αυτόν που συνθέτουν τα ιδανικά εντός μας, τα ιδανικά που μόνοι μας επινοήσαμε και εθελούσια απολυτοποιήσαμε, αναζητώντας ένα νόημα στο μάταιο βίο μας. Και όσο πιο μακρινή γη παραμένει η απτή πραγματικότητα, τόσο βουλιάζουμε σε μια κατασκευασμένη εικονικότητα, (αυτ)επιβάλλοντας την σ' ένα φαινομενικά αγνό περιτύλιγμα. Άραγε πόσο αγνό μπορεί να είναι ένα μεθοδικά κατασκευασμένο ψέμα;
Το Julie & Julia είναι μια μέτρια ταινία. Μια μετρίως μέτρια ταινία εδώ που τα λέμε! Όμως αυτή η μετριότητα οφείλεται στην έλλειψη τόλμης και αιχμηρότητας από τη Nora Ephron, που αρέσκεται στο να κατασκευάζει χλιαρές ροζ ιστοριούλες. Η δραματουργία διακατέχεται από μια στοίβα ατεκμηρίωτων γεγονότων(εύκολη δημοσιότητα της Julie, ακηλίδωτοι γάμοι, χάρτινοι ήρωες, αμφιλεγόμενη οικονομική βιωσιμότητα, χλιαρό πολιτικό πλαίσιο κλπ) που μας αναγκάζουν να κοιτάξουμε την ιστορία ως ένα γλυκό και εύπεπτο παραμύθι. Και είναι κρίμα, διότι αυτή η ιστορία ενέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που θα επέτρεπαν ένα εμβαθύ κοινωνικό καρδιογράφημα.
Βαθμολογία 5/10
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου