The Browning Version

Σκηνοθεσία: Anthony Asquith
Παραγωγής: UK / 1951
Διάρκεια: 90'

Το "The Browning Version", αναφέρομαι στην πρωτότυπη έκδοση του Anthony Asquith και όχι στο remake του Mike Figgis του 1994, είναι μια αξιοπρόσεκτη ταινία του παρελθόντος. Βραβευμένη στο φεστιβάλ Βερολίνου. Μ' ένα ρεσιτάλ σκηνοθετικής στιβαρότητας και ερμηνευτικής πειθαρχίας.


Η ταινία έχει ως πρωταγωνιστή τον κ. Andrew Crocker-Harris. Έναν ψυχρό καθηγητή που διδάσκει ελληνική τραγωδία, αποξενωμένος από τους αδιάφορους μαθητές ενός προνομιούχου σχολείου στην Αγγλία. Ο ίδιος βρίσκεται στη δύση της εκπαιδευτικής του καριέρας, έχοντας ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας. Αλλά η μεγαλύτερη ασθένεια βρίσκεται εντός του. Ο θάνατος δεν είναι μόνο βιολογικός, είναι και ψυχικός. Και αναφέρεται στον αυτοπεριορισμό του σε παθητικό ρόλο και κομπάρσο της ίδιας του ζωής. Όντας ευνουχισμένος από την φθοροποιό και στείρα συναισθηματικά καθημερινότητα. Εγκλωβισμένος σ' έναν κλινικά νεκρό γάμο, βλέπει τη νευρωτική σύζυγο του να έχει ερωτική σχέση μ' έναν φίλο και συνάδελφο του. Εν γνώση του. Εν γνώση τους. Και το μόνο που μπορεί να διαταράξει αυτή τη δυσοίωνη άπνοια, είναι μια μικρή, ζεστή χειρονομία ενδιαφέροντος από έναν εκ των μαθητών του. Τον μικρό Taplow, που μας υπενθυμίζει πως η Άνοιξη δεν είναι ο χώρος κατάκτησης μεγαλεπήβολων στόχων, αλλά η έκφραση μιας αυθόρμητης συναισθηματικότητας.


Παρ' όσα ακούστηκαν παραπάνω, το "The Browning Version" δεν είναι μια ταινία πλοκής. Περισσότερο θα το χαρακτηρίζαμε ως μια διαλεκτική άσκηση πάνω στην επιστήμη της ψυχολογίας και μια καταγραφή της αλλοιωτικής επίδρασης του χρόνου που εκούσια ή ακούσια υποβάλλουμε τους εαυτούς μας. Οι ήρωες είναι το κυριότερο σημείο του σεναρίου. Συμπαγείς χαρακτηρολογικά και εντυπωσιακά πλήρεις. Ο κάθε ήρωας, απαλλαγμένος απ' τη μανιέρα του καλού και του κακού, προσδίδει μια ολοκληρωμένη εικόνα του εαυτού του. Ενώ και οι συνεχείς διακυμάνσεις των συναισθημάτων μας επιτρέπουν μια γκρο πλαν παρατήρηση στην ψυχολογική πλευρά τους. Και παρά την εντεταμένη διαλεκτική, ο λόγος κάθε άλλο παρά καταχράζεται την πληροφορία.


Ακόμα και σήμερα το "The Browning Version" θα μπορούσε κάλλιστα να αναφερθεί ως αντικείμενο μελέτης για το χτίσιμο διαλεκτικών σκηνών. Ενώ δε θα μπορούσαμε να παραβλέψουμε και την επίδραση του σε μεταγενέστερες ταινίες, όσον αφορά την προσέγγιση της σχέσης μαθητή-καθηγητή, με αποκορύφωμα το Dead Poet's Society.
Βαθμολογία 8/10