[Rec]

Σκηνοθεσία: Jaume Balagueró-Paco Plaza
Παραγωγής: Spain / 2007
Διάρκεια: 78'

Ο Ισπανόφωνος κινηματογράφος έχει παράδοση στις gore ταινίες. Το [Rec] είναι μια αντιπροσωπευτική του είδους, με ταχύτατο ρυθμό και γερές δόσεις τρόμου. Ο θεατής εδώ θα βρεθεί τρομοκρατημένος τόσο από την αναμενόμενα υπερβολικά splater μορφή του, αλλά και από την επιτυχία να δηλώνει τη βία και σε εκτός κάδρου σημεία!


Η Angela είναι μια όμορφη και χαριτωμένη τηλεπαρουσιάστρια μιας βραδινής εκπομπής. Στα πλαίσια της δουλειάς της κάνει ένα αφιέρωμα στο επάγγελμα των πυροσβεστών. Έτσι καλύπτοντας αρχικά τη ρουτίνα μιας πυροσβεστικής βάσης βρίσκει σύντομα τον εαυτό της και τον καμεραμάν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Θα παρακαλέσει για λίγη δράση, και μια κλήση που σύντομα θα έρθει θα δώσει νόημα στο ηδονοβλεπτικό επάγγελμα της. Μόνο που αυτό που θα ακολουθήσει θα είναι ολότελα φρικιαστικό. Καθώς θα βρεθεί "φυλακισμένη" μαζί με τους πυροσβέστες, ελάχιστους αστυνόμους και ορισμένους ένοικους σε μια πολυκατοικία. Η πολιτεία έχει ασφαλίσει το κτίριο για υγειονομικούς λόγους, καθώς
μέσα σε αυτό υπάρχει κάποιος φορέας μιας μυστύριας ασθένειας, τύπου ζόμπι, η οποία μάλιστα υποδηλώνεται και ως μεταδόσιμη.

Το [Rec] είναι μια ταινία για τη βία και τη σχέση της με τα Μ.Μ.Ε. Το θέμα της μας φέρνει στο νου ένα άλλη μια Ισπανόφωνη μεγάλη ταινία, το Tesis. Εκεί ο Amenabar είχε πετάξει το μπαλάκι στον θεατή και είχε θέσει τη δίψα του ως γενεσιουργό πηγή της κοινωνικής βίας. Εδώ ο Jaume Balagueró θα εστιάσει περισσότερο στο επάγγελμα του δημοσιογράφου και την άνευ ορίων δίψα του για βία. Έτσι θέτει στην πρωταγωνίστρια του το βασικό ερώτημα. Επιβίωση ή ρεπορτάζ; Με την φιλόδοξη Angela δίχως σκέψη να φιλμάρει ακατάπαυστα ενώ οι συμπολίτες της χάνονται ο ένας μετά τον άλλο. Η απάντηση έχει δοθεί και θα επιβεβαιωθεί με το σεναριακά έξυπνο κλείσιμο της ιστορίας.

Ωστόσο η ταινία λειτουργεί και σε δεύτερο συμβολικό επίπεδο. Η ταύτιση του καμεραμάν της εκπομπής της Angela με αυτόν της ταινίας εξυπυρετεί έναν παρόμοιο στοχασμό με αυτόν του Tesis. Εδώ ο θεατής αποκτά οντολογικά την θέση του τηλεοπτικού κοινού, αυτού που εδραιώνει και γεννά την ηδονοβλεπτική φιλοδοξία του δημοσιογράφου. Η ζήτηση διαμορφώνει τους κανόνες της προσφοράς και ο Jaume Balagueró προσφέρει στο κοινό του το ποθητό. Την ωμή, την φρικιαστική βία. Άλλωστε το [Rec] ετυμολογικά δεν είναι παρά μια καταγραφή αυτής.

Και παράπλευρα με την θέση της βίας το [Rec] θα θίξει και άλλα κακώς κείμενα της κοινωνίας όπως την ανευθυνότητα της κρατικής παρέμβασης ή ακόμα και ένα είδος κοινωνικού ρατσισμού. Ωστόσο όλα αυτά θα παραμεριστούν συντόμως για χάρη της καθολικής επιβολής της αναμενόμενης και ολότελα gore και εφιαλτικής ατμόσφαιρας. Η κινούμενη κάμερα, το αστραπιαίο μοντάζ, η πυκνή πλοκή, η "φτηνή" φωτογραφία και τα λειτουργικά ηχητικά εφέ είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζονται οι πολυάριθμες αιματηρές σκηνές πάλης και επιβίωσης, οι οποίες αναδύουν μια κλειστοφοβικά τρομακτική ατμόσφαιρα. Και όλα αυτά δίνουν έναν καταλυτικό ρυθμό στην κλιμάκωση της βίας.


Αν και ο Jaume Balagueró κρατάει τις απαραίτητες αποστάσεις αποφεύγοντας την γελιοποίηση που κάλλιστα θα μπορούσε να επιβάλλει το θέμα του, δεν αντιμετωπίζει το ίδιο αποτελεσματικά την σεναριακή εξέλιξη της ιστορίας. Όλα τα κλισέ ανάλογων ταινιών βρίσκονται εδώ ρίχνοντας κατακόρυφα το επίπεδο. Η οποία σύντομα θα πάψει να λειτουργεί και σε συμβολικό επίπεδο.


Οι ταινίες gore ήταν και θα είναι πάντα ένας τρόπος αντίστασης στον πολυδάπανο παραδοσιακό κινηματογράφο. Και η επιτυχία του είδους εμφανίζεται στην ευκολία με την οποία έχει χτίσει ένα φανατικό κοινό. Το [Rec] αν και είναι μια ενδιαφέρον προσπάθεια, αν δεν είσαι fun του είδους καλύτερο θα ήταν να το προσπεράσεις.
Βαθμολογία 6/10