Forrest Gump

κηνοθεσία: Robert Zemeckis
Παραγωγής: USA/ 1994
Διάρκεια: 144'

"Η καλύτερη ταινία ενός μετριότατου σκηνοθέτη(;)."

Ο κύριος Zemeckis κυρίως με ταινίες του όπως η αναφερθείσα και το Cast away τυγχάνει της καθολικής εκτίμησης του μη σινεφίλ κινηματογραφικού κοινού. Η ταινία βραβεύτηκε με 6 oscar την χρονιά προβολής της, κάτι που κατά την προσωπική μου κρίση δεν είναι παρά παρανοϊκό και άκρως υποτιμητικό για την ούτως η άλλως αμφίβολη διαδικασία απονομής. Γιατί πέραν του "τεχνολογικού" oscar, το οποίο δικαιούται επάξια, τα υπόλοιπα είναι περισσότερο από επισφαλή. Μα κυριότερα που το Oscar καλύτερης ταινίας στέρησε σε κινηματογραφικούς κολοσσούς, με προχειρότερο στο νου το Pulp Fiction, την δίκαια ανταμοιβή τους!

Ο Forrest είναι ένας νοητικά υπολειπόμενος που με εισιτήριο την αφέλεια κατορθώνει να δίνει το ηχηρό παρών στα πιο σημαντικά κατά γενική ομολογία γεγονότα της Αμερικής του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα. Παρά τις μεγάλες περιπέτειες του, έχει ως ναύλα την αειθαλή σκέψη του στην εκλεκτή της καρδιάς του. Ένα κορίτσι μπερδεμένο και πληγωμένο που τρέφει συμπονετικά και πλατωνικά συναισθήματα προς τον ανυπεράσπιστο Forrest. Και εμείς, πλάι σε ένα παγκάκι μαζί του, θα ακούσουμε δια στόματος του όλη την ιστορία της ζωής του, παρέα με ένα κουτί σοκολατάκια που ο σκηνοθέτης φιλοδοξεί να στιβάξει μέσα του όλο το νόημα της ζωής.


Εμείς θα δούμε τον ηλίθιο Forrest να αποκτά πτυχίο κολεγίου, να του απονέμεται τιμητικό παράσημο για την συμμετοχή του στον πόλεμο του Βιετνάμ, να εκπροσωπεί την εθνική ομάδα της Αμερικής στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα πινγκ-πονγκ, να γίνεται εκατομμυριούχος κουρσεύοντας τον χώρο τον επιχειρήσεων και γενικότερα να αποτελεί ένα εθνικό είδωλο στα μεγάλα σύνορα της χώρας. Οι υπόλοιποι θα τον παρακολουθήσουν άλλοτε με ζήλια και άλλοτε με θαυμασμό, σε μια υπέρτατη δήλωση ματαιοδοξίας. Αλλά ό,τι και αν συνέβη δεν ήταν παρά αποτέλεσμα τυχαίων συγκυριών. Αυτός την ολοκλήρωση θα την βιώσει μόνο όταν τα αισθήματα αγάπης του σφραγιστούν με τον αντίστοιχο έγγαμο βίο. Γιατί στα συναισθήματα, σε αυτά τα μικρά κρύβεται η ομορφιά του κόσμου. Αυτή την ομορφιά θα κλείσει ο Zemeckis μέσα σε ένα υπερπλήρη συγκινησιακό πλάνο που κοσμεί την έναρξη και το τέλος της ταινίας, δηλώνοντας την αστάθεια, την ευπάθεια και την ματαιότητα του ανθρώπου πάνω στη γη.


Η αλήθεια είναι πως ο Robert Zemeckis έχει εξοπλιστεί για τις ανάγκες της ταινίας με ένα ιδιαιτέρως καυστικό και ειρωνικό σχόλιο. Ένα σχόλιο απ' το οποίο δεν θα ξεφύγει η οικογένεια ως μάνα ανταγωνισμού, η ανηθικότητα της κοινωνίας-παιδείας, η εθνικιστική κουλτούρα των στρατόκαυλων, η πολιτική, οι ανίσχυροι και μπερδεμένοι νέοι, ο αλληλοφαγωτικός χαρακτήρας των επιχειρήσεων και οι άσκοπες διαδρομές των ανθρώπων πάνω στον πλανήτη. Αυτοί οι παράγοντες, και πολλοί άλλοι, αποτελούν τις κύριες μεταβλητές του συστήματος. Ενός συστήματος που αντιδραστικά εναντιώνεται στα πρόσωπα του κακού αλλά που δε μπορεί να παύσει τις πηγές που το γεννάει! Και όλα αυτά δοσμένα μέσα από το συναισθηματικό οδοιπορικό του Tom Hanks στο ρόλο του πρωταγωνιστή.



Ωστόσο παρά την υπερπλήρη θεματολογία και τη στιβαρότητα του σεναρίου η ταινία χάνει την ευκαιρία να γίνει μια all time classic ταινία. Και ο κύριος λόγος; Ο "μικρός" Robert Zemeckis. Τα τεχνάσματα στα οποία θα βασίσει την ταινία του κάθε άλλο παρά κινηματογραφικά είναι. Το ανυπόφορο μελό voice over, τα άνευρα κάδρα, οι τηλεοπτικές ερμηνείες οι ακατάσχετες δραματουργικές ευκολίες αρκούν για να συρρικνώσουν το ενδιαφέρον του θεατή. Έτσι η κατά τα λοιπά ενδιαφέρον κλιμάκωση της ταινίας, κυρίως σε νοηματικό και θεματικό επίπεδο, θα δεχθεί ένα καίριο πλήγμα. Ωστόσο η πυκνότητα της και η καλή διάθεση σας μπορεί από μόνη της να επιτρέψει την ξενάγηση σας σε ζωτικής σημασίας θέματα!

Για να κλείσω θα κάνω μια έκκληση προς σεναριογράφους και εταιρίες παραγωγής(όσες και όσους νοιάζονται) να σταματήσουν να δίνουν μεγάλα σενάρια σε "λίγους" σκηνοθέτες!
Βαθμολογία 6/10