Κυριακή 15 Ιουνίου 2008

All About Eve


Σκηνοθεσία: Joseph L. Mankiewicz
Παραγωγής: USA/ 1950
Διάρκεια: 138'

Το 1950 ο Joseph L. Mankiewicz κάνει μια πολύ ολοκληρωμένη ταινία. Καταπιάστηκε με τα παρασκήνια στο θέατρο και κατ' επέκταση της Τέχνης, ένα θέμα που σκοπίμως βρισκόταν στην αφάνεια. Επιχειρώντας επί της ουσίας μια απομυθοποίηση της αγιοποιημένης θέσης που προνομιακά κατείχαν οι συντελεστές όποιων καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων.

Τι και αν η Αμερικάνικη κωμωδία θεωρείται ξεπερασμένη; Τι και αν η αφήγηση φωτίζει περισσότερο από γενναιόδωρα τις πτυχές της ιστορίας; Τι και αν οι β' ρόλοι κατηγορούνται για έλλειψη βάθους; Η ταινία είναι για τον αριστουργηματικό ρόλο της υποθετικής κυρίας Harringron. Μια κοπέλα, με ταπεινότατη περιβολή μπαίνει στα καμαρίνια της αγαπημένης της star, της Margo Channing. Τελικώς το "άγιο" κορίτσι αποδεικνύεται λιγότερο αθώο από τις συστάσεις και οι φιλόδοξοι σκοποί της μόνο αγνοί δεν είναι...


Ένα χρόνο αργότερα, στην κινηματογραφική μεταφορά του A Streetcar Named Desire, η Vivien Leigh μας λέει "η γοητεία βασίζεται στην ψευδαίσθηση". Και εδώ η Eve Harrington, την οποία υποδύεται σαγηνευτικά η Anne Baxter, αποδεικνύει πως έχει μεγάλο ταλέντο στο ψέμα Το "φαίνεσθαι", σε ολοκληρωτική ασυμφωνία με το πανούργο "είναι", βρίσκεται κάτω από την ομπρέλα του αδύναμου, του αγαθού, του ανυπεράσπιστου. Με αυτό τον τρόπο το υπογείως αναπτυσσόμενο "είναι" αποκτά την πολυπόθητη δύναμη. Αρχικά καταφέρνει να παγιδεύει την αντρική ματιά και να καρπώνεται ταυτόχρονα την γυναικεία συμπάθεια-συμπόνοια. Έχοντας τα πάντα με το μέρος της οι ακόρεστες φιλοδοξίες της Eve μπαίνουν σιγά σιγά στο στίβο της εκπλήρωσης. Έστω και με τον πιο έκφυλο τρόπο. Ενώ η ακόρεστη δίψα της, φτάνοντας στο ζενίθ της καριέρας της, φανερώνει έναν άλλο πληγωμένο-κενό-εύθραστο θηλυκό Kane. Άλλωστε μάλλον τυχαίο δεν είναι πως 9 χρόνια νωρίτερα ένα άλλο μέλος της οικογένειας Mankiewicz, ο Herman, είχε γράψει το σενάριο για τον θρυλικό Citizen Kane.


Παραπάνω αναφέραμε πως οι β-ρόλοι στερούνται βάθους. Ωστόσο αυτό δεν προκύπτει από κάποια σεναριακή αδυναμία, αλλά για κάποια σεναριακή ανάγκη. Καθώς οι β-ρόλοι χρησιμοποιούνται δραματουργικά στο μέγιστο για να δώσουν ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα
ενός οποιουδήποτε θεατρικού θιάσου Πρώτη όλων η Margo ως η κορεσμένη diva, την οποία υποδύεται η εκπληκτική Bette Davis. Η Margo έχει γνωρίσει την απόλυτη δόξα. Είναι μια τεράστια ηθοποιός, όμως στο φόβο να χάσει τα σκήπτρα της από το πλήρωμα του χρόνου αλλά και τις επίδοξες αναπληρώτριες την βγάζει εκτός ελέγχου. Εδώ η Bette Davis, με πολλά χρώματα στην ερμηνεία της, καταφέρνει μια βαθιά περιγραφή στην αφηρημένη έννοια της ευέξαπτης diva και της γενικότερης σχέσης της με τον κόσμο. Στο cast επίσης υπάρχουν και οι τυπικοί ήρωες του σκηνοθέτη και του σεναριογράφου του θιάσου. Οι οποίοι περιγράφουν τυπικά τα αντίστοιχα επαγγέλματα και την αναγκαιότητα για μια πηγή έμπνευσης. Υπάρχει η γυναίκα του σεναριογράφου στο ρόλο της πιστής συζύγου. Ενώ τέλος υπάρχει και ο αναγκαίος κυνικός δημοσιογράφος που δεν είναι παρά ένα ευφυής σεναριακό τέχνασμα που δίνει στον μύθο την απαραίτητη ευλυγισία.

Τελικώς το All Aboout Eve είναι μια βαθιά δραματικοποιημένη κωμωδία που ρίχνει και κλεφτές ματιές στο είδος του νουάρ. Καταπιάστηκε δίχως φόβο για ένα ανέκαθεν επίκαιρο θέμα. Την δυσωδία που επικρατεί και στα παρασκήνια του χώρου της Τέχνης, αλλά κυρίως του lifestyle καθώς για αυτό χρησιμοποιείται καθοδηγητικά η εμπορική έννοια του Hollywood. Προσωπικά θεωρώ πως η επιτυχία αυτής της ταινίας είναι ουσιαστικότερη και χτίζεται πάνω σε έναν πολύ καλογραμμένο πρωταγωνιστικό ρόλο. Ίσως έναν από τους πιο ολοκληρωμένους και πλήρης χαρακτήρες στην ιστορία του cinema, αυτόν της Eve, την συγγραφική και σκηνοθετική ευθύνη του οποίου έχει ο Joseph L. Mankiewicz. Ενώ ακόμα τεράστιο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι καταπληκτικές ερμηνείες των Bette Davis, Anee Baxter. Το τέλος της ταινίας δε θα μπορούσε απ' το να είναι ένας επαναληπτικός βρόχος, τονίζωντας πως τα πάντα επαναπράττονται ομοίως, τη στιγμή που ο χρόνος ρέει ακατάπαυστα προς τα μπρός!
Βαθμολογία 9,5/10

10 σχόλια:

theachilles είπε...

Μία από τις δύο - τρεις μεγαλύτερες γυναικείες ερμηνείες στην ιστορία του σινεμά. Η Bette μας είχε προειδοποιήσει...Fasten your seatbelts!

Να προσθέσω πως πριν απ'όλα, το All About Eve (όπως και το Sunset Boulevard που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά) είναι μια ταινία για το πέρασμα του χρόνου και για την τραγική συνειδητοποίηση του εφήμερου. Πανέξυπνο σενάριο γεμάτο κυνικούς διαλόγους.

kioy είπε...

όπως το λες γεμάτο...
Σε ευχαριστώ Αχιλλέα για την επισήμανση που εκτός των άλλων μου θύμισες και την παράλειψη μου για την αναφορά του επαναληπτικού φινάλε την οποία και πρόσθεσα στην τελευταία μου πρόταση.
Το πέρασμα του χρόνου, και οι ίδιες ιστορίες που επαναναπαράγονται με τον ίδιο τρόπο! Τονίζωντας την ματαιότητα του ναθρώπινου παράγοντα...

Θράσος είπε...

Λατρεύω αυτήν την ταινία.
Δεν γνωρίζω εάν έχεις ακούσει ότι κανονικά τον ρόλο της Margo θα τον έπαιζε η Claudette Colbert,αλλά τραυμάτισε την πλάτη της και την αντικατέστησε η θεική Davis

kioy είπε...

Πραγματικά τεράστια ταινία...
Όχι δεν το ήξερα...
Πάντως μάλλον βγήκε σε καλό για τους υπόλοιπους ο τραυματισμός!
Γιατί η Davis όπως λες είναι τουλάχιστον θεϊκη!

Γιώτα Παπαδημακοπούλου είπε...

Καταπληκτική ταινία, καταπληκτικές ερμηνείες με τη Bette να δίνιε ρεσιτάλ!
Σ' ευχαριστώ που μου την θύμησες!
Καλημέρα kioy! :)

kioy είπε...

Πρωινή εσύ, βραδινός εγώ Γιώτα μου.
Η ευχαρίστηση δική μου για την επίσκεψη!
Καλή σου νύχτα!

dunno είπε...

σεβασμός σε μια από τις σημαντικότερες ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου. Οι σεναριακές τις πόρτες της επιτρέπουν να διεισδύσει παντού, και οι ερμηνείες είναι τουλάχιστον στοιχειωτικές.

όλη η πλοκή είναι ένα καλοστημένο παιχνίδι σκάκι, και οι κινήσεις μαζί με τις μικρές νίκες και τις μεγάλες θυσίες έρχονται την κατάλληλη στιγμή για να καθιερώσουν το συναίσθημα και την ανάγκη για ασταμάτητη επανάληψη, μέσα από την όποια εξέλιξη η ανθρώπινη μισαλλοδοξία επιτρέπει.

η Davis είναι για μένα ό,τι καλύτερο έδειξε ποτέ ο Αμερικανικός κινηματογράφος, και όσο αβανταδόρικος κι αν είναι ο ρόλος της για την Margo, δεν μπορώ να τον χαρακτηρίσω τον απόλυτα αγαπημένο, χωρίς να θίξω την Julie του Jezebel, την Judith του Dark Victory, την Charlotte του Now Voyager, την Fanny του Mr. Skeffington,την Baby Jane,...........

kioy είπε...

Πόπο πόσες μυθικές αναφορές χώρεσες σε ένα σχόλιο. Και πως μου θυμίζεις την ελειπέστατη σχέση μου με τον κλασσικό κινηματογράφο.

Είναι ωραία να ανακαλύπτεις πράγματα που δεν γνώριζες, ειδικά όταν αυτά είναι της δυναμικής σαν των ταινιών που αναφέρεις!

dunno είπε...

εγώ με τον κλασσικό κινηματογράφο έχω ιδιαίτεορ κόλλημα, αν και η ηλικία μου και ο καιρός που ασχολούμε με αυτόν με θέτει και μένα σχεδόν αρχάριο.νομίζω κι εσύ μικρός είσαι όμως οπότε αυτά που βλέπεις ήδη λένε πολλά για την ηλικία σου.

απλώς έχω μερικά αγαπημένα, και η Bette Davis με την Monroe είναι all time faves, οπότε τις φιλμογραφίες τους τις έχω ξεμπαμπαλίσει.

kioy είπε...

Νομίζω πως δεν νοείται κινηματογραφόφιλος με ιδιαίτερη αγάπη στον κλασσικό cinema. Μια αγάπη, που επιμένω, έχει retro μορφή!