The Southerner

Σκηνοθεσία: Jean Renoir
Παραγωγής: USA / 1945
Διάρκεια: 92'

Το The Southerner είναι βασισμένο στη δημοφιλή, εκείνη την περίοδο, νουβέλα του George Sessions Perry, "Hold Autumn in Your Hand". Και αποτελεί τη μοναδική υποψηφιότητα για oscar, του Jean Renoir. Ενός απ' τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του κλασσικού κινηματογράφου!


Μια πενταμελής οικογένεια(1 γιαγιά, 2 γονείς, 2 παιδιά) εγκαταλείπει την πόλη και μεταφέρεται με όνειρα σε αγροτική περιοχή για να αναλάβει βαμβακοκαλλιέργειες και λοιπές γεωργικές δραστηριότητες. Η ζωή των απλών ανθρώπων όμως είναι δύσκολη, κυλάει κάτω από δυσμενείς συνθήκες, όπου δεν υπάρχει χώρος για όνειρα. Το δράμα αυτών των απλών ανθρώπων σκηνοθετεί και ο Jean Renoir. Με την πενταμελή οικογένεια να έρχεται εξ' αρχής αντιμέτωπη με τη φτώχεια, με την πείνα, με τις απρόβλεπτες παραμέτρους της γεωργίας, τις εύθραυστες ισορροπίες της ζωής, αλλά και ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον εντός της γειτονιάς. Το όπλο για να παραμένουν όρθιοι είναι ότι βρίσκονται ενωμένοι και συσπειρωμένοι κάτω απ' τα δεσμά της οικογένειας.


Παρατηρούμε τον άνδρα που δουλεύει με πάθος τη γη. Που προσπαθεί να εξασφαλίσει τα απαραίτητα στην οικογένεια του. Όμως ο Γολγοθάς γίνεται περίπατος καθημερινός. Τα χωράφια δε δουλεύονται χωρίς μηχανήματα. Αρρώστιες χτυπούν τη φτωχή οικογένεια. Ο ανταγωνισμός διάχυτος. Σε ένα σύμπαν που η ματαιότητα της ζωής ακυρώνει τα σχέδια των ανθρώπων. Και η αγάπη αρκεί μονάχα για την ανοχή στις κακουχίες.


Απ' το πλήθος των ηρώων διακρίνουμε την ηλικιωμένη γιαγιά. Η οποία, μες στην κυνικότητα της, αποτελεί μια κωμική νότα στο δράμα. Ο ρόλος της μόνο τυχαίος δεν είναι. Έχει ζήσει τη ζωή περισσότερο απ' όλους. Μην περιμένετε όμως κάποια κεκτημένη σοφία. Έχει βιώσει τη ματαιότητα των πάντων στο πετσί της. Εκεί οφείλεται και η λιγοψυχία της, η αδιαφορία της. Ο παραγκωνισμός του πνεύματος συνδέεται με έναν κομφορμισμό, με τον εναγκαλισμό της ύλης. Και η γιαγιά το μόνο που επιζητά είναι μια ζεστή κουβέρτα, μια κουταλιά μέλι και μια κουνιστή πολυθρόνα. Όσο και αν τα προϊόντα αυτά μοιάζουν απλά στο σύγχρονο θεατή, αποτελούν ένα είδος πολυτελείας για τον φτωχικό βίο που κάνει η οικογένεια. Και αυτή την τάση, που ο κόσμος βιώνει σήμερα αυξανόμενα με την καταναλωτική μανία, περιγράφει υπογείως ο Jean Renoir.

Πως λοιπόν μπορείς να ελπίζεις σε αυτόν τον κόσμο; Πως μπορείς να ονειρεύεσαι; Πως μπορείς ακόμα να αφήνεσαι στα συναισθήματα σου; Σε έναν κόσμο που η ελευθερία σου μετριέται αποκλειστικά με το φάρδος του πορτοφολιού σου;
Βαθμολογία 8,5/10