Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2008

Little Children


Σκηνοθεσία: Todd Field
Παραγωγής: Usa / 2006
Διάρκεια: 130'

Ελληνικός τίτλος: Κρυφές επιθυμίες. (Why;) Αυθεντικός τίτλος: Little Children. Γιατί όλοι είμαστε μικρά παιδιά, αδύναμα να βρούμε θέση να πατήσουμε. Διψασμένα για αναγνώριση και εκδηλωμένη εκτίμηση.


Συναντήθηκαν τυχαία σε μια παιδική χαρά. Εκεί αντάλλαξαν το πρώτο τους φιλί! Σαν παιδιά σε ενήλικο σώμα. Παραδίπλα τα δικά τους νεογέννητα παιδιά. Αυτή τον φίλησε για να τον αρπάξει απ' τις φαντασιώσεις των "καθωσπρέπει" κυριών που σιωπηλά τον ορέγονταν. Αυτός ενέδωσε στην περιέργεια της. Ένα ενδιαφέρον αναπτύχθηκε, και μια εξώγαμη ερωτική σχέση παγιώθηκε. Προϊόν όχι αγάπης, ούτε κάποιας ανεξήγητης έλξης. Προσπάθεια απόδρασης απ' την καθημερινότητα. Αυτός(Patrick Wilson) πλάι σε μια πανέμορφη γυναίκα(Jennifer Connelly), μα ανυπόφορα ψυχρή. Αυτή(Kate Winslet) αδυνατεί να ανεχτεί την οικογενειακή συμβίωση με έναν επιτυχημένο επαγγελματία(Gregg Edelman), που αντιφατικά βασανίζεται απ' το teenage porn addicted σύνδρομο. Η βελόνα έχει ήδη αρχίσει να ράβει την κλωστή της ειρωνείας πάνω στη σύγχρονη κοινωνία.


Ο καθένας έχει ανάγκη έναν κόσμο. Όχι να δημιουργήσει, αλλά να ενταχθεί! Και κάθε πρόσκληση ή πρόκληση είναι μια πρόσκαιρη ευτυχία, και ένα ανεξήγητο όσο επιπόλαιο συναίσθημα ολοκλήρωσης. Ο άνθρωπος λειτουργεί σε κοινωνικές ομάδες, ο κοινωνικός αέρας είναι περισσότερο από αναπνοή. Και ο Todd Field με καυτή ειρωνεία, σαρκάζει τον σύγχρονο άνθρωπο, ως έρμαιο των αντασφαλειών του. Η ωραιοποίηση, εξιδανίκευση της κατάστασης είναι απαύγασμα της ατομικής εθελοτυφλίας. Τόσο που αυτή, η Kate Winset, παρομοιάζει τον εαυτό της με τον χαρακτήρα της Μαντάμ Μποβαρύ. Στην οποία, όπως και στον εαυτό της, έχει εξασφαλίσει την πολυπόθητη αγνότητα και αναλύει τους χαρακτήρες τους κάτω από την ψευδαίσθηση ενός ηρωικού πέπλου. Γιατί η απόσταση του τρόπου που το άτομο βλέπει τον κόσμο απέχει αγεφύρωτα από όποια αντικειμενική προσπάθεια θεώρησής του.


Κάπου εκεί, ο Todd Field αποφασίζει, μάλλον με άτολμο τρόπο, να εμπλουτίσει δραματουργικά την ιστορία του, φοβούμενος έναν καταστροφικό εγκλωβισμό. Η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα τυπικό προάστιο της Αμερικής. Όπου η φιλήσυχη κοινότητα διαταράσσεται απ' την συνύπαρξη με έναν παιδεραστή(Jackie Earle Haley). Ο κίνδυνος ορατός. Όχι από κάποιας εγκληματολογικής δράσης, αλλά εκ της συντηρητικής κοινής γνώμης. Άλλωστε όλοι οι χαρακτήρες δεν είναι παρά ακίνδυνα παιδιά, που ξεχνώντας να μεγαλώσουν τους διέφυγαν οι όποιες ευθύνες προς το "εγώ" και το κοινωνικό σύνολο. Μια κοινή γνώμη που ευνουχίζει το αλλιώτικο και το περιθωριοποιεί. Οι ανισότητες, ο τρόμος και το έγκλημα είναι αυτοδημιούργητα μιας κοινωνίας που δεν συναισθάνεται τη θέση της μέσα στον κόσμο. Γιατί ο καθένας μας είναι περισσότερο ό,τι οι άλλοι επιλέγουν για αυτόν παρά η βούληση του! Κάπου εκεί θα συναντήσουμε και έναν αστυνομικό. Ο οποίος έχει ανάγκη δράκους, για να κουκουλώσει το μεμπτό και άνομο παρελθόν του. Έτσι ξεσπάει στον mr. παιδεραστή την εκ περιθωριοποίησης γεννημένη μανία του, μουτζουρώνοντας την ήδη μαυρισμένη εικόνα του.


Κινηματογραφικά ο Todd Field θα φιλμάρει με ενδιαφέρον τρόπο. Το μοντάζ λειτουργικά, και κάπως ύπουλα, πετσοκόβει την ιστορία αποφεύγοντας τις δραματουργικές εξάρσεις. Στα αρνητικά της φόρμας, το αναίτιο voice over που θα επιδοθεί επανειλημμένως στον ακρωτηριασμό της εικόνας. Το cast περιέχει αξιοπρόσεκτα ονόματα, όπως έχουν ήδη αναφερθεί. Με την γλυκύτατη Kate Winset να παραδίδει μια πολύ δυνατή ερμηνεία. Η ταινία βασίστηκε στο ομότιτλο βιβλίο του Tom Perrotta, το οποίο απέχει πολύ απ' το να χαρακτηριστεί διασκεδαστικό. Όμως η ταινία περιέχει μια άκρως διασκεδαστική αναφορά και διακωμώδηση action και sport ταινιών!
Βαθμολογία 7,5/10

4 σχόλια:

dunno είπε...

παρόλο που την ιστορία των δύο βασικών πρωταγωνιστών την έχουμε ματαξαναδεί πάμπολες φορές, κάτι η κινηματογράφηση, κάτι οι ερμηνείες, με έκαναν να την απολαύσω απεγκλωβισμένος από στερεότυπες προκαταλήψεις. Εκεί σκάει κι η παράπλευρη ιστορία του παιδεραστή που κλέβει και λίγο τη δόξα σε στιγμές, κι απογειώνει την ταινία για τα καλά.

δεν ξέρω αν δεν έπαιζε η -παντα εξαιρετική- Winslet τι θα έλεγα, αλλά νομίζω ότι το Little Children ήταν μια από τις καλύτερες και προσωπικά αγαπημένες ταινίες της περσινής σαιζόν.

kioy είπε...

Η Winset είναι όντως όλα τα λεφτά...
Νομίζω όμως πως με τον παιδεραστή μάλλον κάπως οφελιμιστικά μετατοπίζει τον άξονα ο Field. Άσχετα αν του βγαίνει ή δεν του βγαίνει.

Σίγουρα μια τανία που αξίζει προσοχής
πάντως!

Caesar είπε...

Γι αυτή την πρόσκαιρη ευτυχία που ελλοχεύει σε κάθε συγκυρία, αρχίζει το παιχνίδι για τα μεγάλα παιδιά :)

Θα έβαζα άνετα 8,5/10 !

kioy είπε...

@caesar
Είχα διαβάσει το πολύ όμορφο και ευαίσθητο κειμενό σου... Πραγματικά πολύ ωραίο!
Μου άρεσε ο τρόπος που ανάγνωσες την ταινία. Προσωπικά όμως βρήκα τις μεθόδους του σκηνοθέτη κάπως ύπουλες σε ορισμένα σημεία!