Bridge to Terabithia

Σκηνοθεσία: Gabor Csupo
Παραγωγής: USA / 2007
Διάρκεια: 95'

Το Bridge to Terabithia είναι μια ταινία χωρίς ακριβή ταυτότητα. Ταλαντεύεται ανάμεσα σε δύο κινηματογραφικά είδη, τις ταινίες φαντασίας και τις παιδικές ταινίες με έντονο δραματικό στοιχείο και στις δύο περιπτώσεις. Άλλωστε οι ταμπέλες και οι κατηγοριοποιήσεις των ταινιών γίνονται στα πλάισια της διευκόλυνσης του θεατή. Στην πραγματικότητα κάθε μία ταινία αποτελεί ένα ποίημα της έβδομης τέχνης γεμάτη με τα στίγματα του δημιουργού της...

Σε αυτή την ταινία, δίνονται οι μάλλον άδειες και αδιάφορες ζωές δυο παιδιών που θα περάσουν σε ένα μαγικό και πολύ διαφορετικό κόσμο με την δημειουργέια μιας δυνατής και παραγωγικής φιλίας. Τα δύο παιδιά είναι ο Jesse Aarons(Josh Hutcherson) ένα παιδί με ταλέντο στη ζωγραφική, αρκετά κλειστός τύπος πράγμα που του φέρνει δυσκολίες με τα άλλα παιδιά και η Leslie Burke(AnnaSophia Robb) ένα ανοιχτόμυαλο και δυναμικό κορίτσι τελίως διαφορετικό απ' τα παιδιά της ηλικίας της. Τα δύο παιδιά δένονται, και η πραγματικότητα τους γρήγορα θα περάσει μακρυά απ' την ρουτίνα του σχολείου και του στενά ορισμένου αυτού κόσμου. Θα κατευθυνθεί σε όσα ελεύθερα έχουν τα παιδιά μέσα στο μυαλό τους στη σφαίρα ενός γοητευτικού φανταστικού κόσμου που φέρει την σφραγίδα της αθωότητας τους και γρήγορα θα πάρει την θέση παλατιού μες στην ψυχή τους. Το γεγονός του θανάτου ενός απ' των παιδιών θα φορτίσει με έντονα συναισθήματα την ατμόσφαιρα και θα φανερώσει την αληθινή αγάπη.

Ο Gabor Csupo σκηνοθετεί με απλοϊκότητα και παιδικότητα αυτήν την ταινία φέρνοντας την πιο ευχάριστα στα μάτια των μικρών θατών της. Θα προτιμίσει μια φανταχτερή και επιφανιακή σκηνοθεσία, περισσότερο υλική και χειροπιαστή στο φανταστικό κομμάτι της ταινίας. Ενός φανταστικού κόσμου που επιτυχώς αποκόπτεται διακριτά απ' τον πραγματικό με την χρήση ενός ποταμού και ενός σχοινιού ως πέρασμα. Συναισθηματικά θα αφήσει την πλοκή να δυεισδύσει στις ψυχές του κοινού, χωρίς να υποστηρίξει εμφανώς το σενάριο μια ανάλογη σκηνοθεσία. Φτηνά σκηνικά, φωτισμός μεσημεριανής περιπετιώδης σειράς(τύπου hercules) κάνουν την ταινία αρκετά απλοϊκη χωρίς αυτό να της απαγορεύει να συγκινήσει. Η ταινία κατοπτρίζει ανθρωποκεντρικά την διαρκή ένωση δύο παιδιών μέσα από μια δυνατή φιλία, καταφέρνει να περάσει την ατμόσφαιρα του οικογενειακού περιβάλλοντος των ηρώων και να επιβραβευσεί την αρετή της ειλικρίνιας, της αυθεντικής διαφορετικότητας μέσα από ουσιώδης ανθρώπινες σχέσεις που τελικώς δημιουργούνται μέσα στο σχολείο ακόμα και με τους φαινομενικά εχθρούς των παιδιών. Επιτυχώς αντιμετωπίζει και έναν τόσο "απρόβλεπτο" θάνατο, χωρίς πομπόδεις λυρισμούς, με πολύ συναίσθημα και κάποια αισιόδοξα μυνήματα. Ωστόσο το τέλος μπορεί να θαμπώσει αλλά μάλλον θα ξενίσει ακόμα και τους λιγότερο απαιτητικούς!

Σεναριακά όπως αφήσαμε να εννοηθεί η ταινία είναι επαρκής. Το μόνο σημείο που μου επέφερε ένα χλευαστικό γέλιο ήταν οι θρησκεπτικές αναζητήσεις των παιδιών που κατ' εμέ δεν είχε και λόγο ύπαρξης.

Τελικώς η ταινία ασχολείται με τον φανταστικό κόσμο, με δύσκολα οικογενιακά περιβάλλοντα, με την αρετή της φιλίας, της πιο ανοιχτόμυαλης σκέψης, τον απρόβλεπτο θάνατο ενός παιδιού και άλλα πρόσκαιρα μιρκότερα ζητήματα. Αυτή η αυξημένη θεματολογία είναι δύσκολο να αναπτυχθεί σε μια μεστή παρουσίαση και έτσι προτιμάται μάλον ο έυκολος δρόμος της παιδικότητας στα πλαίσια της άπειρης σκηνοθεσίας του Gabor Csupo.Οι ερμηνείες δεν παρουσιάζουν τόσο ενδιαφέρον όσο οι ρόλοι αυτοί κάθε αυτοί. Ίσως όμως αξίζει να δούμε την μετ' έπειτα πορεία της γλυκιάς και δυναμικής AnnaSophia Robb. Ωστόσο η ταινία μπορεί να συγκινήσει και να ευχαριστήσει τους λιγότερο απαιτητικούς θεατές και όσους ακόμα θελήσουν να θυμηθούν την παιδική τους αθωότητα. Βαθμολογία 5/10