Fish Tank

Σκηνοθεσία: Andrea Arnold
παραγωγής: England / 2009
Διάρκεια: 123'

Πριν δύο χρόνια θα θυμάστε μια αξιοπρόσεκτη ταινία, σπάνιου ρεαλισμού, που άκουγε στο όνομα Red Road. Φορέας μιας πρωτότυπης κινηματογραφικής ταυτότητας άφηνε πολλές υποσχέσεις για την πρωτάρα τότε Andrea Arnold. Στα ίδια πλαίσια θα παρακολουθήσουμε και το φετινό Fish Tank, μόνο που τώρα η Αγγλίδα σκηνοθέτιδα καλείται εξ' αρχής να επιβεβαιώσει τις αυξημένες προσδοκίες μας.


Η Mia(Katie Jarvis) είναι μια δεκαπεντάχρονη κοπέλα. Στο στάδιο της εφηβείας. Όχι ηλικιακά, αλλά ιδεολογικά. Άνευ σχολικής και οικογενειακής παιδείας. Θεσμοί ακρωτηριασμένοι. Η εγγενής περιέργεια του σταδίου της εφηβείας αποτελεί κίνητρο ανακάλυψης και αναζήτησης κάποιου νοήματος. Η Mia είναι ένα αγρίμι οργισμένο. Οργή για τις βολεμένες ζωές των συμμαθητών. Για τις κοριτσίστικες, εκ των media κοινωνημένες, ανοησίες. Μίσος για την απαθή αδιαφορία της οικογενειακής ζωής. Η ασπασμένη hip hop κουλτούρα σήμα κατατεθέν της αντιδραστικής φύσης της. Η επεξεργαστική αναζήτησή της, την φέρνει αντιμέτωπη με βιολογικά ένστικτα. Και συνεπώς μ' ένα πρωτόγνωρο ερωτικό κάλεσμα. Στα πλαίσια αυτά, η ανεξαρτησία της αιχμαλωτίζεται από την (παράνομη) ερωτική επιθυμία για τον "παράνομο" φίλο( Michael Fassbender) της "πεταχτής" μητέρας της. Ο έρωτας ως μια ακραία συναισθηματική κυκλοθυμία. Και η παραδοχή του, όπως και η άρνηση αυτής, σημαίνει το αιχμηρό λάβωμα της ευαισθησίας του "Εγώ".

Η Andrea Arnold σκηνοθετεί με εντυπωσιακό ρεαλισμό. Τα καδραρίσματα, η κάμερα στο χέρι και το μοντάζ συνθέτουν μια κινηματογράφηση προς παραδειγματισμό. Με πολύ νεύρο και άπταιστη αισθητική, που εμπλουτίζεται με το επίπονο γκρίζο της φωτογραφίας. Ζωές γκρίζες, σύννεφα αδιέξοδα. Ένα ενυδρείο δίχως διαφυγή. Όμως πέραν όσων κολακευτικών καταλογίσαμε, η σκηνοθέτιδα είναι τυχερή να έχει στα χέρια της μια αποκαλυπτική Katie Jarvis στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Σκέτη απόλαυση η πιτσιρίκα στο ντεμπούτο της! Παραδίδοντας μια άγρια εσωτερική ερμηνεία. Βέβαια και ο Michael Fassbender αποτελεί εξαιρετικό παρτενέρ. Και μεταξύ τους σχηματίζεται μια απερίγραπτη χημεία. Μεταδίδοντας υπόγεια και με ευκολία μια λιγωτικά ερωτική ατμόσφαιρα.


Η φόρμα είναι υποταγμένη στο ρεαλισμό. Όμως το σενάριο φτιάχνει ένα ατόφιο μυθοπλαστικό δράμα, δίχως κοινωνικό υπόβαθρο. Η δραματουργία εστιάζει μελοδραματικά στους ήρωες. Όμως η δραματουργία, η καταλυτική δραματουργία όσον αφορά το κινηματογραφικό είδος του μελοδράματος, αποτυγχάνει να εκτοξεύσει την ταινία. Και αυτό γιατί αφήνει "κόμπους" κατά τη διάρκεια της συρραφής. Προδίδοντας μια εύκολη προφάνεια στη συνδετική σχέση αιτίου-αιτιατού που κινεί το δραματουργικό νήμα. Αδυνατώντας να καταστήσει αόρατη την κατασκευαστική διαδικασία της σεναριοσυγγραφής. Και στερώντας έτσι απ' το film τις φυσικές δυνατότητες του.

Για να κλείσουμε, το Fish Tank αποτελεί ένα υπόδειγμα σκηνοθεσίας και υποκριτικής καθοδήγησης. Η εκπληκτική ερμηνεία της πρωτάρας Katie Jarvis θα συζητηθεί δικαίως, αναδεικνύοντας για άλλη μια φορά το σινεμά ως το μέσο της νατουραλιστικής ανεπιτήδευτης υποκριτικής. Η ιστορία ωστόσο μένει ημιτελής, χωρίς να φτάσει στην κορύφωση της. Έτσι με το πέρας του Fish Tank έχουν επισφραγισθεί οι αξιοπρόσεκτες σκηνοθετικές ικανότητες της Andrea Arnold, ενώ ταυτόχρονα έχει υποδειχθεί η αναγκαιότητα για αρτιότερη διαχείριση και συγγραφή της ιστορίας.
Βαθμολογία 6,5/10