The Men Who Stare at Goats

Σκηνοθεσία: Grant Heslov
Παραγωγής: USA / UK / 2009
Διάρκεια: 93'

Το "Οι Άντρες Που Κοιτούσαν Επίμονα Κατσίκες", όπως διαφαίνεται απ' τον τίτλο του, είναι μια επίμονη και ξέφρενη σάτιρα. Μια (κατα)μαύρη κωμωδία! Τυπικά αναφέρεται στον πόλεμο των Αμερικανών στο Ιράκ. Αλλά αν έχει κάποιο πρόβλημα αυτή η σάτιρα, αυτό είναι η έλλειψη στόχευσης και συγκρότησης! Και όσο και αν ακούγεται παράξενο, το σενάριο είναι βασισμένο στο "σοβαρό" ομώνυμο βιβλίο του Jon Ronson.


Ο Bob Wilton(Ewan McGregor), αποτυχημένος δημοσιογράφος και σύζυγος, ξενιτεύεται στο Ιράκ για να αποδείξει σε εαυτό και σύζυγο το περίσσευμα τόλμης και δημοσιογραφικής ικανότητας που τον διακατέχει, καλύπτοντας το επικίνδυνο χρονικό του πολέμου. Κάπου εκεί, σε πολυτελή ξενοδοχείο, θα συναντήσει τον Lyn Cassady(George Clooney). Έναν Αμερικάνο στρατιώτη που έχει λάβει τη μεταμοντέρνα εκπαίδευση του New age. Δε διστάζει να αποκαλύψει τις μεταφυσικές του ικανότητες, αλλά και ανάλογες εμπειρίες, όπως εκείνη σύμφωνα με την οποία έχει σκοτώσει μια κατσίκα με τα μάτια. Bob και Lyn δένονται. Με τον Bob να ακολουθεί τον δεύτερο, στην ψύχωση του οποίου να εντοπίσει τον λατρεμένο του εκπαιδευτή Bill Django(Jeff Bridges). Και κάπου εκεί ξεκινάει μια ανελέητη σάτιρα, με την αφήγηση να διαφεύγει σε συχνά flash back, περιγράφοντας κωμικοτραγικά τη "μεταφυσική" Αμερικάνικη εκπαίδευση του στρατού. Εκεί που η τηλεπάθεια συναντάει τα ναρκωτικά και το κίνημα των χίπηδων! Οι μεταφυσικές δυνάμεις των ηρώων εμπίπτουν στα αόρατα νήματα της ένωσης τους με τη συμπαντική δύναμη. Θα μπορούσαμε να το αναγνώσουμε και ως μια τίμια στηλίτευση του Αλχημιστή του Coelho!

Για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, το The Men Who Stare at Goats είναι ξεσαλωτικά διασκεδαστικό! Τίγκα στην ατάκα και στις ξεκαρδιστικές σεκάνς. Λογικά δε θα κοπιάσει να σας μεταδώσει το mood του. Έναν απολαυστικό George Clooney που δε θα απογοητεύσει το κοινό του. Και τον υπέρ του δέοντος ακαδημαϊκό Grant Heslov να υπηρετεί με πειθαρχία τη "μαμά ταινία" του. Όμως αρκούν όλα αυτά για να έχουμε μια καλή ταινία; Τυπικά ναι, ουσιαστικά όχι. Και η προλεγόμενη άρνηση επικεντρώνεται στην ανεπάρκεια του "The Men Who Stare at Goats" να βρει το στόχο. Η σάτιρα διαβαίνει αναίμακτα πάνω απ' το αντικείμενο σάτιρας, το οποίο θεωρητικά και μόνο είναι ο πόλεμος, λειτουργώντας έτσι αναιρετικά ως προς τον εαυτό της. Προσδίδοντας έναν άκρως εφήμερο τόνο στα λεχθέντα.

Συμπέρασμα; Οι Άντρες Που Κοιτούσαν Επίμονα Κατσίκες ήταν τίγκα στη μαριχουάνα!
Βαθμολογία 4,5/10