Δευτέρα 28 Ιουλίου 2008

The Prestige



Σκηνοθεσία: Christopher Nolan
Παραγωγής: USA / UK / 2006
Διάρκεια: 130'


The Prestige ή αλλιώς ο εγκωμιασμός και συνάμα η απομυθοποίηση της τέχνης της Μαγείας. Ο Christopher Nolan με μια δυναμική και υπερσύγχρονη σκηνοθεσία θα μυήσει τον θεατή, όπως στο Memento, σε έναν μυστήριο και σκοτεινό κόσμο.

Το Prestige θα αφηγηθεί την σφοδρή κόντρα δυο ταχυδακτυλουργών, του Angier(Hugh Jackman) και του Borden(Christian Bale), που ξεσπάει έπειτα από εργασιακό ατύχημα που προκάλεσε ο δεύτερος στη γυναίκα του πρώτου επί της σκηνής. Στο Λονδίνο, στην αλλαγή του αιώνα βρίσκονται και οι δυο στην απαρχή της καριέρας τους. Ερωτευμένοι και αφοσιωμένοι με την Τέχνη της ψευδαίσθησης προσπαθούν να χτίσουν το όνομα τους επινοώντας διάφορα ταχυδακτυλουργικά τρικ. Πίσω από αυτόν τον έρωτα όμως κρύβονται οι αφιονισμένες επιθυμίες του καθένα για την απόκτηση της αδιαμφισβήτητης πρωτοκαθεδρίας. Δυο γνήσιοι αντιπρόσωποι και οιωνοί του καπιταλιστικού κόσμου, όπως αυτός αναπτύσσεται και διαμορφώνεται, με τον ερχομό του 20ου αιώνα. Τα πολλά γεγονότα πάλης και αθέμιτου ανταγωνισμού που θα ακολουθήσουν, χάρις την πυκνογραμμένη χρήση του μοντάζ, θα αναδείξουν ένα βδελυρό και ανήθικο κόσμο. Ένα κόσμο που στερείται αξιών και ηθικής και μας παραπέμπει ευθέως στην κοντινή πραγματικότητα όπου ο λυσσαλέος ανταγωνισμός δεσπόζει και νομιμοποιείται στον σύγχρονο κόσμο.


Ο Nolan, που αυτή την περίοδο μονοπωλεί το ενδιαφέρον του κοινού με το Dark Knight, δεν θα εξαντληθεί σε αυτή την ιδιόρρυθμη κόντρα. Θα κουνήσει το δικό του μαγικό ραβδί πάνω στον υπερπολυτελή θίασο του για να αναδείξει ενδιαφέροντες ανθρώπους-χαρακτήρες. Το έργο του γίνεται απλούστερο έχοντας στο οπλοστάσιο του έναν εκπληκτικό Hugh Jackman στον ρόλο του καιροσκόπου showman, έναν αποστομωτικό Christian Bale να ενσαρκώνει τον ήρωα του πειθαρχημένου ταχυδακτυλουργού, έναν ενδιαφέροντα Michael Caine στον ρόλο του ενδιάμεσου και την πολυτέλεια μιας γοητευτικής Scarlett Johansson στις ανάγκες ενός δεύτερου ρόλου. Η φωτογραφία σκοτεινή και φωτεινή ταυτοχρόνως, κερδίζει το δικό της παιχνίδι εντύπωσης, ενώ το σενάριο με την εμφατική του τάση στη λεπτομέρεια καταφέρνει να βουλιάζει τον λογισμό του θεατή στο συνεχώς εναλλασσόμενο σύμπαν της ταινίας, παρέχοντας ωστόσο απλόχερα καθοδηγητικές πληροφορίες. Όλα αυτά τα στοιχεία αποτελούν απλά τα συστατικά της υπερπαραγωγής που ονομάζεται Prestige.


Στα της αφήγησης ο Nolan θα επαναχρησιμοποιήσει τα αγαπημένα του χρονικά πισωγυρίσματα, όπως και στο Memento που τον καθιέρωσε. Θα οικειοποιηθεί και εδώ την πολιτική συνεχόμενων σεναριακών twist, που με τη χρήση του μοντάζ επιτυγχάνουν την αδιάκοπη μεταστροφή των νοηματικών και των θεματικών αξόνων. Τα πάντα όμως θα κλείσουν και θα επεξηγηθούν αρμονικά σε ένα φινάλε που μέσα από την πολυτελή του επικάλυψη έρχεται να δώσει απαντήσεις στα ποίκιλλα ερωτήματα που έχουν γεννηθεί προγενέστερα.


Άραγε το Prestige είναι απλά ένας φόρος τιμής στην ταχυδακτυλουργική τέχνη ή μήπως μια βαθύτερη και υπαινικτικότερη αναφορά στην Τέχνη του κινηματογράφου; Το γεγονός ότι η συγκεκριμένη ταινία, σε αυτή τη μορφή, μπορεί να υλοποιηθεί μοναδικά σε μια κινηματογραφική πλατφόρμα ενισχύει την θέληση μου να ταχθώ υπέρ του δεύτερου σκέλους του ερωτήματος. Άλλωστε η κινηματογραφική Τέχνη μπορεί να εκληφθεί ως μια ουσιαστικότερη και εκτενέστερη μέθοδος δημιουργίας ψευδαισθήσεων και εξαπάτησης του κοινού! Το γύρισμα και το πρωτογεννές υλικό μετατρέπεται μέσω του μοντάζ και άλλων "μυστικών" κινηματογραφικών διαδικασιών(!) στο τελικό προϊόν που αποτυπώνεται στο πανί ως ένα ακόμα ταχυδακτυλουργικό τρικ που τρέφεται και συντηρείται μέσω των εντυπώσεων που προκαλεί στους θεατές του. Στους θεατές που εθελούσια και πρόθυμα αρέσκονται στο να αποπλανούνται...


Οι επιρροές εκ του μεταμοντέρνου Αμερικάνικου cinema μπορεί να είναι εμφανής και σε αυτή τη δημιουργία, όμως ο σκοτεινός κόσμος που πλάθει ο Cristopher Nolan είναι ικανός να σας ανταμείψει σε όλα τα επίπεδα.
Βαθμολογία 8,5/10

7 σχόλια:

Annie_Hall είπε...

Εξαιρετική ταινία! Απολαμβάνεις κάθε στιγμή. Ο Nolan ανήκει σε μια πολλά υποσχόμενη γενιά δημιουργών(με τον P.T Aderson να ξεχωρίζει με ευκολία) που μας κάνει να ελπίζουμε για το μέλλον.

kioy είπε...

Καλησπερα αγαπητή μου...
Συμφωνώ πως ο Nolan είναι μια περίπτωση που χρήζει εκτενέστερης προσοχής, αν και προσωπικά φοβάμαι το μέλλον καθώς θεωρώ πως ακροβατεί εξαιρετικά επικίνδυνα...

Για τον P.T μετά και την μαγική φετινή δημιουργεία ποια ένσταση θα μπορούσα να έχω; Δεν θα είχε ενδιαφέρον ένα θέμα λες με τους πιο ελπιδοφόρους δημιουργούς; Θα κάναμε ωραία κουβέντα...:)

Γιώτα Παπαδημακοπούλου είπε...

Kioy καιρό είχαμε να συμφωνήσουμε τόσο... Κι εγώ 8,5 του είχα βάλει.

http://culture21century.blogspot.com/2007/08/alfred-robert-robert.html

:) Αν μην τι άλλο ο Nolan είναι ένας πολύ καλός σκηνοθέτης και ξέρει ν' αξιοποιεί στο έπακρο τους ηθοποιούς που έχει στα χέρια του.

Annie_Hall είπε...

Φέτος ειδικά είχαμε πολλές ευχάριστες εκπλήξεις! Ο P.T Aderson μπορεί να ήταν σχετικά γνωστός αλλά και πάλι μας αιφνιδίασε ευχάριστα!

Ο Cristian Mungiu (με το υπέροχο 4 Μήνες, 3 Εβδομάδες και 2 Μέρες) είναι αναμφισβήτητα άλλος ένας δημιουργός που μας έκανε να περιμένουμε πολλά!

kioy είπε...

@Γιώτα
:) Χαχα! καιρό είχαμε όντως σε μια τόσο πλησία αξιολόγηση!

Και εγώ πιστεύω στον Nolan, με ένα πιο συγκρατημένο τρόπο. Πάντως εδώ, όπως και στις περισσότερες των ταινιών του, έχει την ευτυχία να έχει ένα πολύ μεγάλο διαθέσιμο budget.

@annie hall
Όπως τα λες Annie,και δεν είναι μόνο αυτοί... Άλλοι εντυπωσιάσαν περισσότερο άλλοι λιγότερο. Πάντως νομίζω πως αναφέρεις τις χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις!

geokalp είπε...

μου άρεσε!!

kioy είπε...

Και εμένα! :)