Grand bleu, Le

Σκηνοθεσία: Luc Besson
Παραγωγής: France / USA / Italy / 1988
Διάρκεια: 132'

Μια πολύ δυνατή οπτικά ταινία υπογράφει εδώ ο Luc Besson. Με την κάμερα του θα μας ξεναγήσει σε κάδρα που ξεχειλίζουν από το φυσικό άγγιγμα και που ταξιδεύουν τον θεατή σε ομορφότερους κόσμους.

Η ταινία ξετυλίγεται χάρις το βάρος των χαρακτήρων της. Πιο συγκεκριμένα ο Jean Renno θα υποδυθεί έναν παγκόσμιο πρωταθλητή των καταδύσεων με χιουμοριστικό τρόπο. Το άπληστο σύνδρομο τον καταδιώκει παντού. Όχι μόνο στο σπορ του, αλλά και στην προσωπική ζωή. Ένας κυνηγός οποιασδήποτε εγκόσμιας δόξας. Από την αυτεπιβεβαίωση που ελοχεύει η κατάκτηση του απέναντι φύλου εώς τον ναρκισσισμό που δηλώνει η δίψα για την κατάκτηση οποιασδήποτε κορυφής. Τι κρύβεται όμως πίσω από αυτόν τον κουρσάρο κάθε χειροπιαστής επιτυχίας; Ένα παιδί, όπως χλευαστικά και αποστομωτικά μας λέει ο Besson. Ένας άνθρωπος που κουβαλάει τα ανταγωνιστικά κατάλοιπα της παιδικής του ηλικίας και που μάλιστα είναι βαριά τραυματισμένος από το μητρικό σύνδρομο.

Ο κεντρικός ήρωας όμως ανήκει στον Jean-Marc Barr. Αυτός κουβαλάει τις τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος. Νεαρός έχασε τον πατέρα του, και αυτός ο κόσμος ήταν το οινόπνευμα που καίει τις πληγές του. Μοναδική άμυνα η φυγή και η δημιουργία ενός νέου κόσμου. Οι μαγικοί βυθοί της θάλασσας πληρούν όλες τις ανάγκες του. Εκεί ίσως συναντήσει τον χαμένο πατέρα του. Εκεί ίσως βρει την σβησμένη ευτυχία του. Εκεί νιώθει αποδεκτός, ελεύθερος. Παραδομένος στην απέραντη γαλάζια φύση, όπου κάθε αίσθηση αυτολοκλήρωσης και χαράς ποτίζεται από τον θαλάσσιο κόσμο. Χωρίς κανένα κίνητρο για τον κόσμο των "άλλων". Εκεί, στη θάλασσα θα βρει μια αληθινή οικογένεια, τα αγαπημένα του δελφίνια. Τα μόνα που θα καταλάβουν την πραγματική αγάπη του για το νερό. Θα δεθεί μαζί τους και με τον κόσμο τους, και δίχως ίχνος αναστολής θα τα ακολουθήσει ως το τέλος.


Ο Jean Reno, γνωρίζοντας την αγάπη του παιδικού του φύλου Jean-Marc Barr για το νερό, θα τον προσκαλέσει σε ένα απ' τα παγκόσμια πρωταθλήματα καταδύσεων. Εκεί εκτός του ότι ο Jean-Marc Barr θα φανερώσει την υπεράνθρωπη φύση του καταρρίπτοντας διαδοχικά το παγκόσμιο ρεκόρ, θα "γνωρίσει" και τον κόσμο των ανθρώπων. Η σχέση του με την γλυκιά Rosanna Arquette και οι δεσμοί αληθινής αγάπης δεν είναι ικανοί για να τον αποκόψουν απ' την θάλασσα. Άλλωστε κάθε του βήμα σε αυτόν τον κόσμο μοιάζει εξαιρετικά ξένο και αμήχανο. Η απομάκρυνση απ' τον υδάτινο κόσμο θα ανοίξει ξανά τις τραυματικές πληγές του παρελθόντος, τρελαίνοντας κάθε παρόν και κάθε προοπτική του μέλλοντος. Έτσι δίχως άλλο, μετά την σύντομη περιπέτεια της στεριάς, θα χαθεί για πάντα στο απέραντο γαλάζιο...

Ο Luc Besson καταφέρνει να χτίσει εικόνες καθηλωτικής ομορφιάς. Αν και πολλές φορές η επαναληπτικότητα και η εμμονή σε αυτές αποκόπτουν μέρος της αρχέτυπης δύναμής τους.
Και αν το δράμα χαρακτήρων μοιάζει τελειοποιημένο υπάρχει ένας παράγοντας που στερεί στην ταινία όσων αξίζει. Πρόκειται για την μαζικότητα που θέλει να δώσει ο σκηνοθέτης, εμμένοντας, για χάριν του "απλού" θεατή, σε μια κόντρα μεταξύ των πρωταγωνιστών μέσω των παγκόσμιων αγώνων κατάδυσης. Η ταινία αναλώνει πολύ χρόνο σε αυτή την πτυχή, ίσως τον περισσότερο, πλήττοντας εν μέρη τον ρεαλισμό. Διότι ο χαρακτήρας του Jean-Marc Barr μόνο αντιφατικός βρίσκεται με αυτόν τον ανταγωνιστικό μανδύα της ταινίας. Οι απέναντι τους μονομαχίες απεικονίζονται με μια υπερφορτωμένη δραματικότητα, και μια επιτηδευμένη παιδικότητα(π.χ. ο ρόλος των κριτών ή ο τρόπος διεξαγωγής των πρωταθλημάτων) κάτι που παραγκωνίζει το κέντρο βάρους της ταινίας.


Το Απέραντο Γαλάζιο αποτελεί πρωτίστως ένα κόσμημα και έναν ύμνο για τη φύση και τη ζωή κατ' επέκταση. Μια ταινία που καταφέρνει να κερδίσει το κοινό, ακόμα και είκοσι χρόνια μετά, τόσο με τη δραματική φορεσιά της όσο και με την λεπτή χιουμοριστική χροιά της! Ωστόσο ο υποφαινόμενος θα ανέμενε μια ακόμα σκληρότερη και βαθύτερη ματιά σε αυτές τις "ασκητικές" ζωές που χάνονται μέσα στους ωκεανούς και αυτές που "μανιωδώς" τους κουρσεύουν...
Βαθμολογία 6,5/10