Τετάρτη 9 Ιουλίου 2008

The Bank Job


Σκηνοθεσία: Roger Donaldson
Παραγωγής: England / 2008
Διάρκεια: 111'

Ο Roger Donaldson μετά το Recruit θα επανεπιχειρήσει τις δυνάμεις του σε μια αστυνομικού τύπου ταινία. Η ιστορία του δίνει μεγάλο θεματικό άνοιγμα για την υπονόμευση της διεστραμμένης, διεφθαρμένης πολιτικής και των λοιπών φυσικών προσώπων της εξουσίας. Τελικώς όμως η ταινία, δυστυχώς για μας, δείχνει να αναλώνεται περισσότερο σε ένα σινεμά ψυχαγωγίας.


Η ιστορία λοιπόν είναι βασισμένη στα πραγματικά γεγονότα, τα οποία αποκρύπτονταν επί τριακονταετίας, μιας εκ των μεγαλύτερων ληστειών που διεπράχθησαν ποτέ. Συγκεκριμένα μεταφερόμαστε στο Λονδίνο της δεκαετίας του '70. Όπου μια μυστική κυβερνητική οργάνωση με μεσολαβητή την δύσμοιρη Saffron Burrows, σε ατυχή ενσάρκωση της femme fatale, αναλαμβάνει να πείσει μια ομάδα μικροαπατεώνων να διαπράξουν μια τεράστια ληστεία εις βάρος τραπεζικών θυρίδων Το ζητούμενο της μυστικής οργάνωσης είναι το νούμερο 118. Όπως σύντομα ανακαλύπτεται τεράστιο μέρος των θυρίδων περιέχει απόρρητα περιεχόμενα πορνογραφικού και διαστροφικού περιεχομένου που βαραίνουν κυρίως τις πλάτες της υψηλά ιστάμενης τάξης, ανάμεσα στην οποία αν φέρεται και η βασιλική οικογένεια. Η ληστεία ως πράξη αυτή καθ' αυτή περνάει σε δεύτερη μοίρα, παρά την απώλεια αντικειμένων και χρημάτων υπέρογκης οικονομικής αξίας, και οι αδικοπράχτες βρίσκονται πολιορκημένοι από κάθε λογής εξουσιαστικό κλιμάκιο(υπουργούς, βασιλική οικογένεια, αστυνομία, μυστικές οργανώσεις).
Μοναδικός σκοπός των διωκτών είναι να διατηρήσουν στην αφάνεια την όχι και τόσο διαφανή προσωπική ζωή τους! Έτσι μέσα σε αυτό το νοσηρά διεφθαρμένο κλίμα οι μικροαπατεώνες, που με τόσο πολύτιμα στοιχεία στην κατοχή τους διασφαλίζουν τη σωτηρία τους, φαντάζουν ως μοναδικό ηθικό αποκούμπι.

Και αν η ταινία μοιάζει ως μια ιδανική αφορμή για μια δριμύτατη κοινωνική καταγγελία, στα πλαίσια ταινιών κοινωνικού ρεαλισμού που μας έχει συνηθίσει το Ηνωμένο Βασίλειο, τίποτα δεν συνηγορεί προς αυτή την κατεύθυνση. Ο Roger Donaldson θα
κινηματογραφήσει στην επιφάνεια το θέμα του. Αδιάφορες ερμηνείες, υπερβολική ανάταση των ηρώων, λιωμένες εξυπνακίστικες ατάκες, ταχύτατο μοντάζ, τεχνικές γωνίες λήψεις είναι τα κυρία συστατικά που συνθέτουν το σκηνοθετικό μοτίβο που εξασφαλίζει έναν γρήγορο ρυθμό. Το θέμα όμως αντιμετωπίζεται επιφανειακά, ενώ τέλος επιστρατεύονται και αναίτια κλισέ ρομαντικού χαρακτήρα στα πλαίσια του κυνηγιού θεατών.


Αν και ασφαλώς η ταινία θα βρει το κοινό της, ίσως και ποσοτικά μεγάλο, τελικώς αποτυγχάνει μιας βαθύτερης κινηματογραφικής εστίασης στην πολύ ενδιαφέρουσα θεματολογία, η οποία καλείται μόνη της να επιφέρει τον επιθυμητό προβληματισμό!
Βαθμολογία 4/10

Δεν υπάρχουν σχόλια: