Most High

Σκηνοθεσία: Marty Sader
Παραγωγής: USA / 2004
Διάρκεια: 95'

Το Most High ανήκει σε εκείνη την πολυάριθμη κατηγορία ταινιών που όντας παραγκωνισμένη από τα δίκτυα διανομής, είναι καταδικασμένη να παραμείνει στα κοιτάπια της κινηματογραφικής λήθης. Υφολογικά αυτή η ταινία ανήκει στο ιδιότυπο είδος του δράματος εξαρτησιογόνων ουσιών, το οποίο ανέδειξαν ταινίες όπως το Trainspotting ή και το Requiem for a Dream.


Στο σενάριο, που δεν είναι και το δυνατό σημείο της ταινίας, παρατηρούμε την ζωή ενός ημι-καταθλιπτικού τύπου. Αυτόν υποδύεται άκρως ικανοποιητικά ο πρωτάρης Marty Sader(σκηνοθέτης και συνσεναριογράφος). Ο Marty Sader είναι ένας στρουμπουλός τύπος(110kg) ο οποίος εργάζεται με την καρδιά του ως κοινωνικός λειτουργός. Η ζωή του θα πάρει μια απρόσμενη τροπή, όταν η σύντροφός του θα τον εγκαταλείψει, ο "θετός" πατέρας του θα πεθάνει και ταυτόχρονα απολυθεί από την αγαπημένη του εργασία. Αυτή την αβέβαιη χρονική στιγμή, θα γνωρίσει την γοητευτική Erica(Laura Keys), η οποία είναι χρήστης ναρκωτικών. Και σταδιακά θα μυηθεί στον αβέβαιο κόσμο της. Χωρίς επιστροφή. Καταλήγοντας σ' ένα λιπόσαρκο πρεζόνι που ζυγίζει μόλις 65 κιλά. Ναι, καλά ακούσατε, ο Marty Sader έχασε περίπου 45 κιλά για τις ανάγκες της ταινίας του.


Το σενάριο μπορεί να μοιάζει υπερβολικό. Και είναι. Όμως η εικόνα του Most High είναι αυτή που μιλάει, τοποθετώντας την πλοκή σ' ένα υποδεέστερο επίπεδο. Το film του Marty Sader έχει ένα έντονο μελαγχολικό τόνο, που σε διαπερνάει συνθλιπτικά καθ' όλη τη διάρκεια της θέασης. Τα συναισθήματα του θεατή προξενούνται αβίαστα από το εικονοκλαστικό είναι των κάδρων, που σταδιακά δημιουργούν ένα αποπνικτικό νέφος θλίψης και μελαγχολίας που σε πνίγει. Σε αυτό συνεισφέρει τα μέγιστα η εξαιρετική φωτογραφία του Gur Shlapobersky. Αλλά και η αριστουργηματική σκηνοθεσία που έχει βρει μια τρομακτική ισορροπία στον εσωτερικό ρυθμό της αφήγησης, η οποία πλαισιώνεται μ' ένα άψογο και λιτό ρεπεράζ που αξιοποιεί στο έπακρο τα εμβόλιμα πλάνα μη δράσης!


Το Most High εκκινώντας από τη φαινομενικά υγιή ζωή του πρωταγωνιστή, με την έντονη χρήση του voice over θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα δραματικοποιημένο ντοκιμαντέρ πάνω στο ανέπαφο και απρόσωπο των ανθρώπινων σχέσεων. Πάνω στις οποίες στοχάζεται καθ' όλη τη διάρκεια του, υπονομεύοντας γαργαλιστικά την, "Αμερικάνικου ονείρου" τύπου, "συνταγή" ευτυχίας. Για να καταλήξει κλιμακωτά σ' ένα αποπνικτικά στυλιζαρισμένο δράμα. Σε αυτόν τον τομέα δεν έχει να ζηλέψει κάτι ακόμα και απ' το Requiem for a Dream, αν εξαιρέσεις την εκκωφαντική διαφορά στο μέγεθος παραγωγής. Καταληκτικά το Most High, ως ένα σκοτεινό ποίημα πάνω στην ανθρώπινη ύπαρξη, καταδικάζει τα ναρκωτικά. Όχι για την αμετάκλητη κατάληξη. Αλλά για τους τριγμούς της ενδιάμεσης πορείας.


Μια μελαγχολική ταινία που αξίζει να αναζητήσετε. Ένα συναρπαστικό ντεμπούτο για τον Αμερικάνο σκηνοθέτη. Ο οποίος μας μιλάει για τον αιτιατό καθορισμό της ζωής, ρίχνοντας μεγάλο βάρος στο τυχαιοκρατικό της συγκυρίας. Και αν υπάρχει ένας άξονας που μπορεί να επιτελέσει το ρόλο του στηρίγματος, αυτός είναι οι ανθρώπινες σχέσεις. Πως όμως μπορεί αυτό να συμβεί στις εύθραυστες ανθρώπινες σχέσεις του απρόσωπου σήμερα της αποξένωσης; Οι εικόνες του Marty Sader πλυμηρίζονται από δύναμη, και η σκηνοθεσία είναι παραπάνω από υποβλητική.
Βαθμολογία 7,5/10