Σκηνοθεσία: Hans Weingartner
Παραγωγής : Germany / Austria / 2004
Διάρκεια : 127'
Ο γερμανικός κινηματογράφος τα τελευταία χρόνια έχει γνωρίσει αλματώδης εξέλιξη. Ένα απ' τα επιχειρήματα αυτής της πρότασης είναι και η εν λόγω δραστική ταινία του Hans Weingartner που απευθύνεται τόσο στην καρδιά αλλά κυρίως στο μυαλό του θεατή, θέτωντας σε λειτουργεία τα εγκεφαλικά του κύτταρα σε μια πιο αληθινή προσέγγιση των πραγμάτων!
Οι "μέρες της αφθονίας" θα ενβαθύνουν στο σύστημα του καπιταλισμού, καταδεικνύωντας την αδικία στην κοινωνία, θα αμφησβητίσουν με έντονη κριτική σκέψη το υπάρχον σύστημα, και θα καταλύσουν την αυτοκύρηχτα νομιμοποιημένη εξουσία νόμων που εξυπηρετούν μόνο και μόνο συμφέροντα ορισμένων ανθρώπων. Ωστόσο δεν θα πασχίσουν τόσο στο αυτονόητο, αλλά μέσω του συναισθηματικού κόσμου των ηρώων θα τοποθετηθεί το ζήτημα σε ένα ευρύτερο κοινωνικοπολτικό αλλά και ψυχολογικό φάσμα! Το πρώτο μέρος θα έιναι η επαγγελία των εσχάτων που φέρνουν στην πλάση οι μέρες της αφθονίας των λίγων εις βάρος της καταπίεσης των πολλών με σαφή και ικανά επιχειρήματα. Θα περάσει μια πιο επαναστατική άποψη γύρω απ' τα δρώμενα του κόσμου, περί δικαιοσύνης μακρυά απ' τους νόμους των ισχυρών αλλά προς το συμφέρον του ανθρώπου. Θυμίζωντας μας πόσο έχουμε διαφθαρεί με απραξία, με έλειψη αντίστασης αλλά και κυριότερα το πόσο ποτισμένοι είμαστε με απερισκεψία κάτι που ωθεί τον κόσμο σε μια κοινωνία πολλών προβάτων προς λίγους λύκους!
Ωστόσο η ταινία δεν θα μείνει σε μια απλή κοινωνικοπολιτική περιγραφή. Θα αναλύσει τα συναισθήματα των ηρώων. Ο Jan(Daniel Brühl) ερωτεύεται παράνομα την Jule(Julia Jentsch), κοπέλα του φίλου και συναγωνιστή Peter(Stipe Erceg), ξεκινώντας μια νέα ερωτική σχέση αναδεικνύωντας πράξεις εσωτερικής διαφθοράς και ανηθικότητας. Ο φόβος και η ύπαρξη του συμφέροντος αχνοφαίνονται με το ζευγάρι να κρύβει την αλήθεια. Ενώ ένα ατυχές γεγονός θα αλλάξει τις σχέσεις εξουσιαστή και εξουσιαζόμενου, με τους επαναστάτες πλέον στο ρόλο της εξουσίας και τον πλούσιο Burghart Klaußner(Hardenberg) εκφραστή του καπιταλισμού σε ρόλο εξουσιαζόμενου αφού απαγάγεται απ' τα συμφέροντα της προαναφερθείσας παρέας. Όσο περνάει η ώρα γίνεται ολοένα και πιο σαφές ότι η παρέα των νέων προβαίνουν σε πράξεις που εξυπηρετούν το συμφέρον και απομακρύνονται απ' τον ιδεαλισμό, ενώ ο αδύναμός πλέον Burghart Klaußner κερδίζει σιγά σιγά την εύνοια του θεατή. Το θύμα απαγωγής ενσαρκώνει όλη τη διαδικασία του συμβιβασμού με πολύ δυνατούς διαλόγους που κατοπτρίζουν πως απ' την νεότητα της επανάστασης έφτασε στην αιωνιότητα της αφθονίας! Η ταινία θα δώσει πως η αλήθεια κρύβεται πίσω απ' τους ανθρώπους και όχι απ' τα συστήματα, και το συμφέρον είναι ισόβιο κίνητρο τόσο των αριστεροφρονούντων όσο και των δεξιοφρονούντων! Το τέλος ξαφνιάζει ευχάριστα αφήνωντας πολλά παράθυρα για σκέψη ενώ προηγουμένως έχει τονιστεί και η δυναμικότητα και η ευελιξία των μικρών ομαδών!
Η ταινία έχει στο καταστατικό της πολύ εφυής διαλόγους, διαλόγους που προωθούν την ενεργητική σκέψη του θεατή και ικανούς να περιγράψουν αρτίως το θέμα του καπιταλισμού, του επαναστατισμόυ, του συμβιβασμού αλλά ακι δευτερογενών στοιχείων που κάνουν την εμφάνισή τους! Οι προσωπικότητες είναι με τέτοιο τρόπο επιλεγμένες, και αναλύονται σε τέτοιο βάθος,που όχι μόνο δίνουν επιπλέον δυναμική στην ταινία αλλά και διευρύνουν τους ορίζοντες του θέματος! Η σκηνοθεσία συνοδευόμενη από μια πολύ καλή φωτογραφία παρατάσει μια σειρά μυνημάτων που θα προβληματίσουν και θα κάνουν μέτοχο της ταινίας τον συνειδητοποιημένο θεατή. Ενώ στα αρνητικά της βρίσκεται το μακρόσυρτο πλάτιασμα του δεύτερου μέρους που τελικά θα κουράσει, ωστόσο το απρόβλεπτο τέλος θα έρθει σαν λύτρωση να κλείσει την ταινία και να ανοίξει πολλές πόρτες για προβληματισμό. Ερμηνευτικά η ομάδα των ηθοποιών φτάνει σε υψηλά επίπεδα! Δε μπορείς να ξεχωρίσεις κάποιον, ωστόσο υποστηρίζουν το θέμα με την πλέον συμπαγή μέθοδο της ομαδικότητας.΄Ίσως μόνο περιμέναμε κάτι παραπάνω απ' τον Stipe Erceg.
Στην ταινία όπως αναφέρθηκε ορθώς "μπορεί να μην επιτυγχάνουν όλες οι επαναστάσεις αλλά τελικά μένουν οι σπουδαίες ιδέες αναλοίωτη κληρονομιά στις μεταγενέστερες γεννιές", ωστόσο τελικά εξουσιαζόμαστε από συμφέροντα όποιο και αν είναι το υπόβαθρο του ιδεαλισμού των ατόμων... Το μόνο που αλλάζει είναι το πρόσωπο του εξουσιαστή και του εξουσιαζόμενου!
Βαθμολογία 8/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου