Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010
Bienvenido Mister Marshall
Σκηνοθεσία: Luis García Berlanga
Παραγωγής: Spain / 1953
Διάρκεια: 95'
Λαϊκής κοπής η αφήγηση τούτης της ταινίας. Με πρωταγωνιστικό τέχνασμα αυτό του voice over και του αφηγητή, που χλευάζει σαρδόνια την Ισπανία του Φράνκο και την αέναη βλακεία της καρτποσταλικής ανθρωπότητας. Οδυνηρά ξεκαρδιστικό σ' όλη τη διάρκεια του. Αποτελώντας ταυτόχρονα και φόρο τιμής στον κινηματογράφο, γαργαλώντας τις φτέρνες των ειδών του western και του musical μεταξύ άλλων.
Ο Luis García Berlanga χτίζει τη μυθοπλαστική ταινία του βασισμένος σε ένα πραγματικό γεγονός, αυτό του σχεδίου Μάρσαλ, σύμφωνα με το οποίο η Αμερικάνικη εξωτερική πολιτική ενίσχυσε οικονομικά ορισμένα κράτη της Ευρώπης στα πλαίσια αντικομουνιστικών συμφερόντων. Έτσι, θα παρακολουθήσουμε ένα μικρό χωριό της Ισπανίας της περιόδου, που μασκαρεύεται παραδομένο στον πόθο των αμερικάνικων δολαρίων. Συγκεκριμένα, ένας δυτικοφερμένος ιμπρεσάριος μεταμορφώνει όλο το χωριό σε ένα τσίρκο που υπερτονίζει την Ανδαλουσιανή παράδοση με σκοπό να θέλξει τους Αμερικάνους επενδυτές.
Το Bienvenido Mister Marshall χρησιμοποιεί αριστουργηματικά την έννοια της "παράστασης", προσάπτοντας την ως μια υποκριτική μεταμφίεση στον πολιτικό χώρο. Πρόσφορο έδαφος εξασφαλίζεται λοιπόν για αυτό το τσίρκο, από τις ευκυβέρνητες μάζες, οι οποίες όντας καταπιεσμένες από την στεγνή πραγματικότητα, παρουσιάζονται εύκολες στη χώνεψη της παραμύθας, ταΐζοντας κατ' αυτόν τον τρόπο το ανυπόστατο τέρας της ατομικής ελπίδας. Ένας φαύλος κύκλος.
Ο Luis García Berlanga δε σταματάει εκεί. Χειμαρρώδης θα εκπονήσει μια πρώτου βαθμού ψυχογραφική έρευνα, τρυπώνοντας στις επιθυμίες και τα όνειρα του μέσου ανθρώπου. Τα οποία και μας παραθέτει μέσα από διασκεδαστικές σεκάνς. Για να εξακριβώσει μέσω αυτών, το παρασάγγας ανόμοιο και κυρίως το αγεφύρωτο μεταξύ "λαϊκών" επιθυμιών και πραγματικότητας. Την απόσταση τη χρεώνεται ο απλός άνθρωπος, για την ανοχή, το συμβιβασμό και την παθητική θέαση στη λοξόπλευση της ζωής του. Αφήνοντας το τιμόνι στην πολιτική -ή καλύτερα στις πολιτικές(πολλών ειδών αυτές)- να τον καθορίζει. Όμως πλέον, εξακριβωμένα, η πολιτική είναι μια αναμφισβήτητα αχρείαστη θεατρική παράσταση, απρόσφορη, της οποίας ο προϋπολογισμός και η χρηματοδότηση βαραίνει όλους εμάς. Την κοινότητα των απαθών θεατών. Κάπως πρέπει να πληρωθεί η απόσταση...
Τι γίνεται λοιπόν στο σχέδιο Μάρσαλ και στα κατά καιρούς σχέδια Μάρσαλ ανά τον κόσμο; Ο καταπεσμένος λαός αμύνεται δια της ονειροπόλησης, που τελικά δεν είναι τόσο τζάμπα, περιμένοντας σωτήρες, αλλά εν τέλει καταφτάνουν μόνο οι Βάρβαροι του Καβάφη χωρίς να μπουν καν στον κόπο να σταματήσουν.
Βαθμολογία 8/10
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Πρόκειται για ένα πραγματικό κινηματογραφικό διαμαντάκι. Μια πολιτική και κοινωνική σάτιρα, που καταφέρνει να αναδείξει πάρα πολλές πτυχές και στρεβλώσεις της φρανκικής Ισπανίας. Οι παραλληλισμοί με τα καθ' ημάς την κάνει ακόμα πιο αξιοπρόσεκτη.
@synephidikos
Yep yep!
Κλασσικός, έστω και αν είναι αδόκιμο, Ευρωπαϊκός κινηματογράφος!
Καλό βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου