Κυριακή 14 Ιουνίου 2009

The Brothers Bloom


Σκηνοθεσία: Rian Johnson
Παραγωγής: USA / 2008
Διάρκεια: 109'


Έπειτα απ' το απρόσμενο Brick, ο Rian Johnson αναμενόταν να δώσει μια νέα ώθηση στο νεο-νουάρ genre που οσφυαλγεί τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο καλό θα ήταν οι προσδοκίες σας να πάρουν μια αναβολή, διότι το The Brothers Bloom ουδεμία σχέση έχει, καθώς πρόκειται για μια απολαυστική screwball κομεντί. Για την ακρίβεια, ο Rian Johnson μοιάζει να έχει ως επιρροές τους άναρχους και φρενώδης ρυθμούς του Wes Anderson, καθώς και την twisty φιλοσοφία του Christopher Nolan. Χωρίς ωστόσο να μπορεί να αναμετρηθεί ευθέως με κάποιον από τους δύο.


Τα αδέρφια Bloom είναι απατεώνες από γεννησιμιού τους. Όντας ορφανά, εντρυφήσαν στην τέχνη της εξαπάτησης. Υπό αυτή τη σκοπιά, θα απολαύσουμε στα γρήγορα το στάδιο της ενηλικίωσης τους, για να φτάσουμε και να σταθούμε στο νέο μεγάλο κόλπο που ετοιμάζουν. Πρόκειται για την τέλεια απάτη, όπως την κατονομάζουν. Τέλεια απάτη: Η απάτη όπου ο καθένας παίρνει αυτό που θέλει. Ή καλύτερα, η απάτη που κανείς δε γνωρίζει ποιος εξαπατήθηκε και ποιος εξαπάτησε.

Ο Stephen(Mark Ruffalo), ο μεγάλος αδερφός, είναι ο εγκέφαλος της "συμμορίας". Είναι αυτός που σχεδιάζει τις κομπίνες και αυτός που γράφει τους ρόλους. Ο Bloom(Adrien Brody), ο μικρός αδερφός, ακολουθεί περισσότερο παθητικά. Όντας εγκλωβισμένος στην άνευ νοήματος ζωή του. Μαζί τους έχει κολλήσει η Bang Bang(Rinko Kikuchi), μια εκκεντρική Κινέζα με anime χαρακτηριστικά! Όλοι μαζί θα στήσουν το νέο κόλπο. Το οποίο αφορά την οικονομική αφαίμαξη πλούσιας μοναχοκόρης, της Penelope(Rachel Weisz), η οποία ζει κατα-μοναχικά στην υπερπολυτελή βίλα που έχει κληρονομήσει. Η ζωή της είναι παντελώς άδεια, όπως μαρτυρούν και τα πολυάριθμα αυτοαπασχολούμενα hobbies που έχει αναπτύξει. Οι αδερφοί Bloom θα δώσουν ένα σκοπό σε αυτή την κενή ζωή, και έτσι θα εξασφαλίσουν εύκολα τον ενθουσιασμό της γλυκύτατης Penelope. Τα πράγματα όμως θα μπλεχτούν, καθώς ο Bloom ταυτίζεται με το ρόλο του, και πέφτει θύμα της αγνότητας, της αυθεντικότητας και της γοητείας της Penelope.


Ο Rian Johnson θα μιλήσει για την αναιρετική χροιά της αλήθειας σε ένα σύμπαν ανελέητης εξαπάτησης. Κάτι που εδραιώνει και την αβεβαιότητα στον σύγχρονο κόσμο. Παράλληλα, θα υποδείξει τον ασκητισμό, ή έστω την απομάκρυνση από τη (δια)φθοροποιό συλλογική πραγματικότητα, ως μοναδική οδό διασφάλισης της αυθεντικότητας και της αγνότητας. Ωστόσο, η ταινία δε "βαραίνει" καθόλου. Ο σκηνοθέτης αποφεύγει χαρακτηριστικά την προσκόλληση σε μια βαθυστόχαστη προβληματική.


Αυτό που μένει παρακολουθώντας το "The Brothers Bloom" είναι οι φρενώδης του ρυθμοί. Οι απολαυστικές καταστάσεις που κρατούν το κοινό ευδιάθετο, καθώς ο νεαρός Αμερικάνος σκηνοθέτης βγάζει διαρκώς λαγούς απ' το καπέλο του. Η εξαιρετική ερμηνεία της Rachel Weisz. H φρεσκάδα και η χημεία στο σύνολο του cast. Αλλά και το κλισέ στοιχείο της ρομαντικής κομεντί, με το οποίο πασπαλίζεται η μοίρα του πρωταγωνιστικού ζεύγους!
Βαθμολογία 6,5/10

2 σχόλια:

theachilles είπε...

Το Brothers Bloom νικάει τον Wes Anderson στη σκηνοθετική άνεση και στην άνευ όρων αγάπη του για τη τέχνη του σινεμά! Το προτιμώ από το (καταπληκτικά) επιδέξιο Brick.

kioy είπε...

Χμ, ξέρεις μου είναι δύσκολο να κάνω μια αμοιγώς κινηματογραφική σύγκριση με το Brick! Γιατί πέραν της δραματουργίας-αφήγησης-σκηνοθεσίας(που ίσως οι Bloom είναι πιο ολοκληρωμένοι, το τονίζω όμως το ίσως), αν το εξετάσουμε ιδιοσυγκρασιακά, το Brick έδωσε σφυγμό σε ένα κινηματογραφικό είδος προς εξαφάνιση!

Το νικάει λες (τον Wes);
Προσωπικά την άνεση του δεν είδα... Όλα τ' άλλα τα είδα!