Changeling

Σκηνοθεσία: Clint Eastwood
Παραγωγής: Usa / 2008
Διάρκεια: 142'

Η νέα ταινία του Clint Eastwood είναι γεγονός! Ο 78χρονός πλέον σκηνοθέτης, φαίνεται πως θέλησε να ανταλλάξει την ποιοτική αναγνώριση της περσινής διλογίας με μια ευρύτερη λαϊκή κατάκτηση στο ύφος του δράματος. Όπως ακριβώς και προ τετραετίας στο Million Dollar Baby, αλλά με σαφώς ευρύτερες φιλοδοξίες. Κάτι που σε καμία περίπτωση δε δικαιολογεί τον ευδιάκριτο συμβιβασμό στο mainstream ύφος του Hollywood.


Μια γυναίκα, στο Λος Άντζελες του 28, επιστρέφοντας από τον χώρο εργασίας της, διαπιστώνει την εξαφάνιση του εννιάχρονου γιου της. Έπειτα από άκοπη έρευνα, το ξεχαρβαλωμένο αστυνομικό τμήμα της περιοχής, πασάρει στη γυναίκα ένα παιδί ως τον εξαφανισμένο γιο της. Με περίσσιο θράσος, και εκμεταλλευόμενες την εξουσία, οι αρχές κάμπτουν τις αντιστάσεις της νεαρής μητέρας με βάναυσο και εξευτελιστικά απάνθρωπο τρόπο. Η κοινή γνώμη καθοδηγείται μέσω του Τύπου, και η έρημη μητέρα έχει στο πλευρό της μόνο έναν ακτιβιστή ιερωμένο, που αρέσκεται να αντιστέκεται στην πολιτική δυσωδία του τόπου. Ένα γεγονός, προερχόμενο περισσότερο της τύχης παρά κάποιας οργανωμένης αστυνομικής έρευνας, αποκαλύπτει το χρονικό μιας σειράς από αποτρόπαιες παιδικές δολοφονίες. Γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα την δικαίωση και την ηθική αποκατάσταση της νεαρής μητέρας, η οποία εξελίσσεται ως κοινωνικό πρότυπο, και το παράδειγμά της γίνεται απαρχή στην, ως ένα βαθμό, πολιτική εξυγίανση του τόπου. Και όλα αυτά συμβαίνουν, ενώ οι ελπίδες εύρεσης του εξαφανισμένου γιου, είναι πάντα αναμμένες στην καρδιά της πρωταγωνίστριας.


Ενθυμούμενος το πρόσφατο δραματικό παρελθόν του Clint Eastwood, με πρόσφατη ανάμνηση το εμφανώς ανώτερο Million Dollar Baby, ανακαλύπτουμε μια δραματουργική απλοϊκότητα στο χτίσιμο των ηρώων. Το πιο αυθόρμητο παράδειγμα που μου έρχεται είναι η απεικόνιση της αντίπαλου πυγμάχου σε εκείνη την ταινία, καθώς και της οικογένειας συνολικά, οι οποίοι χαρακτηρίζονται μονομερώς από το επίθετο "κακός". Αυτή η μονομέρεια καλύπτει τους ήρωες και της συγκεκριμένης ταινίας, οι οποίοι διχάζονται απολύτως σε καλούς και κακούς, δίκαιους και άδικους, ηθικούς και ανήθικους και ούτε καθ' εξής. Απαγορεύοντας μας έτσι μια βαθύτερη εξερεύνηση των εκφραστών του εν λόγω δράματος. Και συμπεριλαμβανομένου του γεγονότος πως τα πρόσωπα αυτής της ταινίας είναι πολυάριθμα, η δραματουργία εγκλωβίζεται πολλάκις σε μια ρηχή απλοϊκότητα και σε μια αδικαιολόγητα υψίφωνη αλλοφροσύνη.

Ωστόσο, παρ' όλα όσα αρνητικά ανέφερα προγενέστερα, μεγάλη εντύπωση προκαλεί το ότι ο Καλιφορνέζος δημιουργός επιτυγχάνει με άνεση να μας συνθλίβει συναισθηματικά καθ' όλη τη διάρκεια του μακρόβιου αυτού δράματος. Στην καρδιά της "Ανταλλαγής" θα βρούμε θέματα όπως η δικαιοσύνη, η γονεϊκή αγάπη, η αθανασία της ελπίδας και μια διαρκή προτροπή-ανάγκη για μάχη υπέρ του δικαίου και του "ηθικά σωστού". Θέματα που αποκόπτονται ενός ανούσιου εγκεφαλικού τεμαχισμού και τοποθετούνται σε έναν επίπονο συγκινησιακό πυρήνα. Και έτσι βρισκόμαστε ανάμεσα σε πυρακτωμένες λάβες που μας λεηλατούν διαρκώς, με έναν αν μη τι άλλο ανορθόδοξο τρόπο. Κάτι που καθίσταται περισσότερο άξιο προσοχής, δεδομένου ότι τόσο ο διάλογος όσο και η αφήγηση υπακούει πολλάκις σε εύκολες οδούς.


Εκτός όλων των άλλων, ο θεατής έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει ένα εξαιρετικό cast. Ανάμεσα τους ξεχωρίζουν ο πάντα αξιοπρόσεκτος John Malkovich, αλλά και η Anjelina Jolie σε μία απροσδόκητα αξιόλογη ερμηνεία! Σίγουρα δεν πρόκειται για την καλύτερη ταινία του Clint, όμως πρόκειται για μια ταινία που αναμένεται με εκτεταμένο ενδιαφέρον στο ευρύ κυρίως κοινό.
Βαθμολογία 4/10