Kumonosu jô

Σκηνοθεσία: Akira Kurosawa
Παραγωγής: Japan / 1957
Διάρκεια: 109'

Πρόκειται για την ελεύθερη μεταφορά της Μάκβεθ στην κινηματογραφική οθόνη. Μια απ' τις καλύτερες -αν όχι την καλύτερή- κινηματογραφικές μεταφορές Σαιξπηρικού έργου. Ο Akira Kurosawa αξιοποιώντας τη θεατρική γλώσσα και επενδύοντας στην κινηματογραφική θα ποιήσει ένα κλασσικό αριστούργημα για την μανία της εξουσίας.


Στον "Θρόνο του Αίματος" θα δούμε μια πανούργα γυναίκα που τρελαίνεται με την προοπτική της εξουσίας. Κάπου στην Ιαπωνική φεουδαρχία υποκινεί τον άντρα της να σκοτώσει ώστε να εγερθεί ως ο αφέντης του κάστρου. Ο άντρας, σαφώς πιο ευθύς, κυριεύεται από κατασπαρακτικές ανησυχίες και αναστολές. Όμως και ο ίδιος θα απολέσει τα λογικά του, με γεωμετρική πρόοδο, με την κατάληψη της εξουσίας. Προσφέροντας απλόχερα θυσία στον θρόνο της εξουσίας, στο θρόνο του αίματος...


Ο Akira Kwrosawa δεν αποκόπτει το έργο από την θεατρικότητα του. Θα επιμεληθεί τις ερμηνείες των ηθοποιών δίνοντας πολύ μεγάλο βάρος στις προσωπομορφίες τους. Και έτσι, στους λίγους ηθοποιούς που γίνονται κοντινά, ο θεατής βρίσκει έναν ολόκληρο εσωτερικό κόσμο (απεχθές στο σύνολο του) που βρίσκει έκφραση πάνω στους ανθρώπινους καθρέφτες. Μεγάλη εντύπωση προκαλεί ο τρόπος που αντιμετωπίζει ο μεγάλος σκηνοθέτης τον φιλμικό χρόνο. Εναλλάσσοντας με άνεση γρήγορα πλάνα που δίνουν ρυθμό και αργά που εστιάζουν στην πληροφορία. Ενώ και η κίνηση, είτε της κάμερας είτε του εικονιζόμενου αντικειμένου(χαρακτηριστική περίπτωση το δάσος) αποτελούν σημεία αναφοράς σε αυτό το κομψοτέχνημα. Ο Ιάπωνας δημιουργός θα φωτίσει περισσότερο τον ψυχικό κόσμο του ήρωα του. Σε σκηνές απερίγραπτου κάλους. Όπου το φανταστικό στοιχείο εγκλωβίζεται σε ένα υποβλητικό λευκό, δημιουργώντας μια εξαιρετικά δυσβάσταχτη ατμόσφαιρα. Καθρεφτίζοντας αυτοπροσώπως την διαχρονική και παντοτινή μανία-τρέλα της εξουσίας. Σε όλα αυτά προστίθεται και η εξαιρετική αφήγηση, η οποία είναι ταγμένη εξ ολοκλήρου στην Ιαπωνική παράδοση.

Ο Akira Kurosawa μα απλότητα και λιτότητα έκανε μια ταινία που είναι διαρκώς και επικίνδυνα επίκαιρη! Μια ταινία που καλείται να σκιαγραφήσει εις βάθος την αλλοτρίωση της ατομικότητας υπό τα σκήπτρα της εξουσίας! Μιας λυσσαλέας επιθυμίας που προϋπάρχει στη φθαρτή θνητή φύση του ατόμου. Του ατόμου που αυτοδιακορεύεται υπόχρεο σε έκφυλες πράξεις.
Βαθμολογία 9,5/10