Καλά κρυμμένα Μυστικά, Αθανασία

Σκηνοθεσία: Πάνος Καρκανεβάτος
Παραγωγής: Belgium / Canada / Greece / Netherlands / USA / 2008
Διάρκεια: 100'

Κινηματογραφικά άτολμη, δραματουργικά άρρυθμη η νέα ταινία του Πάνου Καρκανεβάτου που αποχώρησε βραβευμένη απ' το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης! Παρ' όλα ταύτα είναι μια ενδιαφέρουσα ιστορία, ηθογραφική, γυρισμένη στην ηλιόλουστη Νίσυρο.


Νεαρή Ελληνοαμερικανίδα υπό την χειραγώγηση του συναισθηματικά άχρωμου και υπαρξιακά ανώτερου(;) θετού πατέρα, επισκέπτεται τη Νίσυρο για να επαναγνωρίσει τις ρίζες της. Ρίχνοντας φως στο χρόνιο μυστικό της μητέρας της. Η οποία, προ τριακονταετίας, ακολουθώντας ως ψυχοκόρη τη μεγαλύτερη παντρεμένη αδερφή, υπέστη αναπόφευκτα θύμα μιας "κατακριτέας" ερωτικής σχέσης.


Η αφήγηση διατρέχεται σε δύο χρόνους. Τον παροντικό και τον παρελθοντικό, με εμφανή έμφαση στον δεύτερο. Το παρελθόν, πολλάκις πιο ενδιαφέρον κατασκευαστικά και σεναριακά, εξιστορεί την περιπέτεια της Αθανασίας του τίτλου με άλλοτε εντυπωσιακές, άλλοτε συγκινητικές και άλλοτε στεγνές, αλλά ελληνικά, σκηνές. Ωστόσο το σκηνοθετημένα άτσαλο παρόν διακόπτει την κεντρική αφήγηση συχνά πυκνά και μαζί τον όποιο ρυθμό έχει επιτευχθεί. Ενώ και οι γέφυρες μεταξύ παρελθόντος και παρόντος μοιάζουν κατακερματισμένες, καθώς το σενάριο αδυνατεί να επιχειρηματολογήσει πάνω στη λογική συνέχεια του χρόνου, όντας πληγωμένο από ημιτελής ήρωες και λοιπές ανακρίβειες.

Η κεντρική αφήγηση διαδραματίζεται στην πολύ ενδιαφέρουσα κινηματογραφικά Νίσυρο. Αν και η ταινία διακλαδώνεται πάνω σε ένα θέμα μόνιμη πληγή του ελληνικού κινηματογράφου, δηλαδή την νόθα ερωτική συνουσία, καταφέρνει να απαλλαγεί μιας φετιχιστικής και αποκλειστικής σεξουαλικής εξιστόρησης και να εμβαθύνει στον ψυχισμό της ηρωίδας, αλλά και την περιγραφή της κλειστής νησιωτικής κοινωνίας. Μιας κοινωνίας ηθικά προσκολλημένης σε συντηρητικά στερεότυπα. Που μηχανιστικά αποβάλλει και αποκλείει ό,τι διαφορετικό, επιβάλλοντας με φριχτό τρόπο τους μισάνθρωπους νόμους της. Και ανάμεσα σε όλη αυτή τη στρέβλωση υπάρχει η Αθανασία. Μια τραγική ηρωίδα που καλείται να πληρώσει για τα κρίματα όλων. Εξοστρακίζεται ως τράγος αποδιοπομπαίος, όντας ορφανή από πατέρα. Μα περισσότερο ορφανή από αγάπη...


Αν κάτι μου ζητούσατε να κρατήσω απ' όλη την ταινία, αυτό θα ήταν η σκηνή απελευθέρωσης της Αθανασίας που ερμηνεύει η εντυπωσιακή Μαρίνα Καλογήρου. Ο Καρκανεβάτος εδώ εποίησε μια εξαίσια σκηνή. Ένας άνθρωπος, ξένος, ο μόνος σε όλο το χωριό που έσπευσε να απαλλάξει το εξωστρακισμένο αγρίμι από τα βάσανά του. Όπου το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας ανοίγει έναν ολόκληρο κόσμο, ενώ η πλεούμενη ελπίδα ωθείται ενός ηλιόλουστου άνεμου αισιοδοξίας στην λυτρωτήρια έξοδο... Τέλος, θα ήταν τελείως άδικο να μην αναφέρουμε την εξαιρετική μουσική δουλειά του Γιώργου Ανδρέου.
Βαθμολογία 5/10