Σκηνοθεσία: Tim Burton
Παραγωγής: USA / UK/ 2007
Διάρκεια: 116’
Λοιπόν συνεχίζουμε την περίφημη Burtonολογία μας(η αρχή είχε προηγηθεί αμέσως πιο κάτω) με το εκπληκτικό μιούζικαλ Sweeney Todd. Υπάρχει και εδώ το τρίπτυχο: gothic αισθητική- περιθωριακοί ήρωες- κοινωνικοπολιτικά και ψυχολογικά μηνύματα, που όπως έχουμε δηλώσει διέπουν όλες τις ταινίες του. Μόνο που σε αυτόν τον φονικό μπαρμπέρη(!) ίσως βρούμε την πιο μεστή σκηνοθεσία του Tim. Άλλωστε το σενάριο από μόνο του προσφέρει πάρα μα πάρα πολλές δυνατότητες!
Στο πρώτο τριαντάλεπτο της δέσης του μύθου θα γνωρίσουμε έναν πολύ σκληρό κουρέα(Johny Depp), οργισμένο για εκδίκηση. Ήταν ένας ευαίσθητος άντρας βγαλμένος απ’ τα παραμύθια. Αναγκάστηκε να αποχωριστεί την αγαπημένη του για κάποια μακρινή φυλακή. Η εξωτερική ομορφιά της μνηστής του ήταν ο λόγος να γνωρίσει την εσωτερική ασχήμια ενός άλλου, ισχυρού κοινωνικά, ενδιαφερόμενου. Το μόνο που θα απαλύνει τον πόνο, νομίζει, είναι η εκδίκηση. Επίσης θα γνωρίσουμε τους δυο άντρες που ενδιαφέρονται για την κόρη του. Θα βρούμε σε αυτούς την ερωτική αγνότητα και αφέλεια απέναντι στην μοχθηρή εγωιστική, καταπιεστική και παράλογη επιθυμία αντίστοιχα. Θα γνωρίσουμε ακόμα την Helena Bonham Carter στα βαλτώδη αρτοποιήματα της, νικημένη απ’ την ακρίβεια των καιρών. Και όλα αυτά στο μουντό, σαπισμένο Λονδίνο. Στην πόλη που κατοικούν όλα τα αποβράσματα, όπως μας προϊδεάζει το εναρκτήριο άσμα.
Ο Tim Burton σε αυτή την μισάνθρωπη ταινία του, θα υπερτονίσει πως όλοι οι άνθρωποι αξίζουν την κρεμάλα. Τους κατατάσσει σε δυο κατηγορίες. Σε αυτούς που κάθονται ήσυχα στην γωνιά τους και κάνουν την δουλειά τους και σε κείνους που ακούνε μόνο τον εαυτό του και χωρίς κανένα φραγμό υλοποιούν τις ιμπεριαλιστικές επιθυμίες τους. Η πρώτοι θα γνωρίσουν την ολοκληρωτική απαξίωση του δημιουργού. Είναι αυτοί που συντηρούν το μοχθηρό αλληλοσπαραχτικό περιβάλλον. Το μόνο που τους αξίζει λοιπόν είναι η περιφρόνηση. Η ταινία θα αφιερωθεί στους δεύτερους. Ένας από αυτούς είναι και ο φονικός κουρέας, μία από αυτούς είναι και η ύπουλη φουρνάρισσα. Όσο και αν τα εναπομείναντα αγνά όνειρα της πασχίζουν να την βγάλουν από αυτή την μίζερη πραγματικότητα. Οι δυο τους θα είναι και οι υποκινητές του δράματος. Σφαγείς ανθρώπων, υπονομεύουν τον κανιβαλισμό, με την αμεσότητα κάθε κοινωνικού συστήματος. Ποια σύγχρονη ανταγωνιστική κοινωνία άλλωστε δεν απαιτεί την «καταπάτηση» του διπλανού μας; Ενώ και τα υπόλοιπα πρόσωπα της ταινίας είναι κοινωνοί των υποχθόνιων συμπεριφορών τους. Και έτσι η ταινία θα κυλήσει τεκμηριώνοντας σε όλη την διάρκεια της γιατί ο καθένας είναι άξιος θανάτου.
Ο Johny Depp είναι ο σφαγέας. Τεστάρει τα ξυράφια του πάνω σε αθώα καρύδια. Με μοναδικό σκοπό την εκδίκηση εκείνου που του πήρε την ζωή. Όμως καταλαβαίνουμε πως οι πράξεις του βρίσκονται ασυσχέτιστες με την εκδίκηση. Είναι απλά ένας τρόπος να ξεδιψάσει τα δολοφονικά του ένστικτα. Τυφλωμένος και εκστασιασμένος, καθώς τα θύματα του καθρεπτίζονται στα γυαλιστερά ξυράφια του, δείχνει να παραπαίει σε κατάσταση νιρβάνας. Έχεις χορέψει με τον διάβολο; Ρώταγε 20 χρόνια πριν ο joker τα θύματα του(στο Batman του Burton). Μα βλέποντας τον Depp αφού έχει πάρει εκδίκηση, το μυαλό μας δεν έχει παρά να πάει στην μορφή του εωσφόρου. Είναι τελικά αυτά τα ανεξέλεγκτα και κατασπαραχτικά συναισθήματα, όπως η εκδίκηση, η επικράτηση του διαβόλου πάνω στο άτομο;
Ναι σίγουρα είναι… Όμως ο Tim Burton θα δώσει με το finale του μια σεβαστή θέση στην ελπίδα. Θα αφήσει ζωντανό μόνο το ζευγάρι εκείνο που μπορεί να εξαγνίσει την ιστορία. Τον νέο που είναι έτοιμος να κερδίσει και να χαρίσει τον έρωτα, και το κορίτσι εκείνο που έχει πάνω του όλο το βάρος του πεπρωμένου. Αυτό το μιούζικαλ εκτός από θεματικά είναι άψογο και αισθητικά. Τα τραγούδια ρέουν αυθόρμητα με φυσικότητα διαλόγων. Χωρίς να κουράζουν ακόμα και τους μη λάτρεις του είδους. Τα κάδρα στοιβάζουν στο γκριζόμαυρο πέπλο τους όλη αυτή την μαυρίλα του δημιουργού τους. Τόσο η πόλη, όσο και οι άνθρωποι αναπαραστώνται σε αυτό το δηλητηριώδη γκριζόμαυρο. Μόνο λίγα πλάνα χωρούν φωτεινά χρώματα. Αυτά που θα καταδείξουν την γοητεία και την ομορφιά του ονειρικού παραμυθιού… Εκεί που θα χωρέσει η ελπίδα… Ενώ ιδιαίτερη αναφορά οφείλουμε και στο κλείσιμο της ταινίας. Όπου ο σκηνοθέτης εκμεταλλεύεται όλες εκείνες τις πληροφορίες που έχει αφήσει στο ημίφως κατά την διάρκεια του μύθου, για να τις κλείσει μαζικά σε ένα λυρικότατο τέλος!
Ακόμα μια άψογη συνεργασία, η έκτη, Tim Burton-Johny Depp. Οι fun και όχι μόνο δικαίως ανυπομονούν για την επόμενη, και εγώ θα επισημάνω την πεποίθηση μου να δω τον Burton να γυρίζει και εκτός studio!
Βαθμολογία 9/10
6 σχόλια:
...Πολλά θα μπορούσαν να πάνε στραβά σε μια παραγωγή σαν κι αυτή. Ωστόσο ο Burton εστίασε εκεί που έπρεπε και το αποτέλεσμα συναρπάζει. Ένα μαύρο μιούζικαλ που μπορεί να συγκλονίσει ακόμα κι αυτούς που δεν είναι λάτρεις του είδους. Μια απόλυτη ταινία για τον σύγχρονο κινηματογράφο, που συγκινεί, τρομάζει, ανατριχιάζει, προβληματίζει. Όμορφα παράξενο κι ιδιόμορφο, μοιάζει αιρετικό εν συγκρίσει με άλλα του είδους, αποτελώντας όμως ένα απ’ τα πιο όμορφα θεάματα που θα μπορούσαν ν’ αντικρίσουν τα μάτια μας. Παρά τη βιαιότητα των ηρώων, τους φόνους και το χάος, το έργο μιλάει για αγάπη. Άλλωστε πολλές φορές οι πιο βίαιες παρορμήσεις μας, έχουν σαν εναρκτήρια βάση τα πιο αγνά και τρυφερά μας αισθήματα. Δείτε το σινεμά, γιατί μια τέτοια εμπειρία είναι κρίμα να μην τη ζήσετε στη μεγάλη οθόνη.
Φίλε Kioy καλημέρα... Αποκλείστηκα με τα χιόνια! :p
Είναι πολλά αυτά που θα μπορούσα να γράψω κι ακόμα περισσότερααυτά που έγραψαστο Blog μου, γι' αυτό κι αποφάσισα να κάνω copy-paste τη σύνοψή μου!
:)
Φιλε kioy,
Μαλλον πρεπει να ξεπερασω την ισως απροσδιοριστη μου αναστολη και να δω την ταινια αφου την εκθειαζεις με τοοοοσο κολακευτικα σχολια.
Μετα τιμης,
Πυγμαλιων
Υ.Γ. Αν οχι για πρωτη, σιγουρα για τελευται φορα: Τιμη μου που διαβαζω τις κριτικες σου.-
@ Γιώτα μου,
Παρομοίως αποκλεισθέντας και εγώ...Αλλά εσύ στο κέντρο ρε θηρίο; Αν και για μας τους άνθροπούς της διανόησης(τρομάρα μας! :)) οι αποκλεισμοί είναι μια καλή ευκαιρία να το εξασκούμε!
Για την ταινία πολύ καλά τα λες, ακόμα καλύτερα στο blog σου! Ο αγαπημένος μας παραμυθάς το έκανε πάλι το θαυματάκι του ε;
@ φίλτατε Πυγμαλίων
Να την δεις αγαπητέ, εκτός αν η μαυρίλα του Tim σε συνδυαμό με αυτήν την εκκεντρική αισθητική του έντονου μακιγιάζ και της σκηνογραφημένης εμμονής, σε αποτρέπουν ταμάλα. Πρόκειτα όπως διάβασες, κατά την γνώμη μου, για μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία!
Εγκάρδιες καληνύχτες!
Kioy μου καλημέρα... :)
Ναι, ναι! Μέχρι και στο κέντρο αποκλειστήκαμε! Αυτό δε μας απέτρεψε βέβαια απ' το να παίξουμε χιονοπόλεμο... Άφησα τη διαννόηση για άλλη μέρα... :p
Πράγματι ο καλός μας παραμμυθάς μάγεψε! Τη λάτρεψα αυτή την ταινία! Άνετα την ξανάβλεπα σινεμά! Θυμάσαι άλλωστε νομίζω όταν είδαμε την "Εξιλέωση" που σου έλεγα πως το περίμενα πως και πως!
:)
Καμιά αναφορά στο θάψιμο που έφαγε η ταινία; Δεν έχεις προσωπική θέση σ'αυτό; I was wondering, τόσοι έπαινοι...
Αγαπητή estelle κατ' αρχήν καλημέρα! Και με χαρ'α σε καλοσορίζω εδώ(αν δεν κάνω λάθος μιλάμε πρώτη φορά).
Δεν γνωρίζω για το θάψιμο που καταλογίζεις σε αυτή την καθηλωτική ταινία. Εγώ στους κύκλους μου άκουσα κατά γενική ομολογία καλά λόγια για την ταινία όπως και από έντυπα μερίδας κριτικών που τυχαίως έπεσε στα χέρια μου. Η θέση μου άλλωστε αποσαφηνίζεται και περιέχεται σε όσα λέω περί της ταινίας! Πάντως αν δεν καταλαβαίνω κάτι για περί τίνος θέματος θες να πάρω θέση, παρακαλώ ενημέρωσε με!
Δημοσίευση σχολίου