Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

City of Ember



Σκηνοθεσία: Gil Kenan
Παραγωγής: USA/ 2008
Διάρκεια: 95'


Η Caroline Thompson, γνωστή απ' τις συνεργασίες της με τον Tim Burton(Edward Scissorhands, The Nightmare Before Christmas, Corpse Bride), διασκευάζει το ομότιτλο βιβλίο του Jeanne Duprau. Πίσω από τις κάμερες είναι ο νεότατος Gil Kenan, με αποτέλεσμα μια φρεσκότατη οικογενειακή περιπέτεια με έντονο το φανταστικό στοιχείο!


Βρισκόμαστε στο 250ο έτος λειτουργίας της Ember, μιας πόλης που έχει χτιστεί στα έγκατα της γης με χρονικό ορίζοντα αντοχής 200 χρόνια, και σκοπό να αντιμετωπιστεί η ερήμωση του περιβάλλοντος. Τα διαρκώς αυξανόμενα black out και η στέρεψη των τροφίμων προοικονομούν ένα άδοξο τέλος. Δυο παιδιά(Doon Harrow, Lina Mayfleet), συνεχίζουν χωρίς να το γνωρίζουν την παράδοση των γονιών τους, αναζητώντας διέξοδο απ' την ετοιμοθάνατη πόλη. Χάρτης και οδηγός σε αυτή την προσπάθεια η νεανική τους δίψα για σωτηρία, τόσο προσωπική όσο και συλλογική. Για να επιτύχουν καλούνται να αποκρυπτογραφήσουν τον γρίφο που άφησαν οι κατασκευαστές της πόλης, αλλά και να υπερνικήσουν τα εμπόδια της διαφθοράς του δημάρχου και της απάθειας των πολιτών.


Στο 250ο έτος όλα μοιάζουν παραλυμένα. Η γεννήτρια της πόλης βρίσκεται στην εντατική, ενώ ο χαρακτήρας απομόνωσης αποτρέπει την δυνατότητα ολικής επέμβασης στα λέιτουργικώς νεκρά γρανάζια της Ember. Η σκηνογραφία μας παραπέμπει στο Brazil του Terry Gilliam, υπονομεύοντας την ίδια την αισθητική των ανθρώπων και καυτηριάζοντας τον τεχνοκρατικό κόσμο που χτίζονται οι νέες μέρες. Σκουριά, μούχλα και θάνατος η μολυσμένη ατμόσφαιρα στην οποία ο Kenan χτίζει την ταινία του. Επίσης, έντονο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο τρόπος με τον οποίον απεικονίζονται οι κλειστές κοινωνίες. Οι κάτοικοι βρίσκονται προ των μη αναστρέψιμων προβλημάτων. Όμως είναι εντελώς και οικειοθελώς παραδομένοι στις βουλές της "κυβέρνησης". Μια συντηρητική κοινωνία που αποποιείται όποιας ευθύνης, και περιορίζεται σε ρόλο παθητικού δέκτη. Η ταυτότητα της ωστόσο οφείλεται σημαντικά στη "διπλωματική" τρομοκρατία που υφίσταται ο λαός εκ της εξουσίας. Σε αυτόν τον (μικρό) ρόλο βλέπουμε έναν απολαυστικό Bill Murray. Που υποδύεται έναν καλοφαγά, διεφθαρμένο και δημαγωγό δήμαρχο!

Ωστόσο, παρ' όσα κατέδειξε ο υποφαινόμενος, το "City of Ember" δεν παύει να είναι μια ψυχαγωγική ταινία οικογενειακής φαντασίας. Ακολουθώντας τις ρομαντικές ωραιοποιήσεις και τα κλισέ της εμπορικής συνταγής. Όμως, μετριάζοντας σε μεγάλο βαθμό τις οπτικές υπερβολές, το αποτέλεσμα διατηρείται σε αξιοπρεπή επίπεδα ακόμα και για τα "ενήλικα" παιδιά! Η υπόθεση βρίσκεται στο επίκεντρο της παρακολούθησης. Ενώ το κοφτό μοντάζ, και το κινηματογραφικό ντεκουπάζ δίνουν έναν αποδοτικό εσωτερικό ρυθμό στον φιλμικό χρόνο της ταινίας.


Για να συνοψίσουμε, το "City of Ember", έχοντας ολοφάνερα δάνεια απ' τον κλασσικά αφηγηματικό κινηματογράφο, καταφέρνει να ξεχωρίσει. Παραπέμποντας μας στις "καλές" ταινίες του είδους(πχ Lemony Snicket), ωστόσο η αγκίστρωση στα holywoodιανά κλισέ δεν της επιτρέπει να αναμετρηθεί ευθέως μαζί τους.
Βαθμολογία 5,5/10

2 σχόλια:

Caesar είπε...

Σαν να ταιριάζει κάπως η ατμόσφαιρα της φανταστικής πόλης με την πραγματική μας κατάσταση ή μου φαίνεται;)

kioy είπε...

Πως δεν ταιριάζει;
Το πρόβλημα Θεόρατο και εξώφθαλμο!
Οι κλειδοκράτορες την καλοπέραση τους.
Οι λοιποί βολεμένοι σε μια ψευδαίσθηση γαλήνιου βίου.
Και τα παιδιά μια σπίθα σωτηρίας...
:)

Αλλά μην περιμένεις καμιά τρομερή ανάπτυξη σε όλα αυτά... Οι σκοποί είναι και αυτοί εξόφθαλμοι, και πρόκειται για ένα κλασσικό οικογενιακό ταινιάκι! Που παρακολουθείται με ενδιαφέρον ωστόσο απ' όλες της ηλικίες, λόγω της δυνατότητας πολύπλευρης προσπέλασης!