Σκηνοθεσία: Peter Berg
Παραγωγής: USA/ 2008
Διάρκεια: 92'
Οι παραδοσιακοί ένστολοι υπερήρωες ξεθωριάζουν πλέον στην συνείδηση του κοινού τους. Το οποίο αναζητεί πιο τρωτούς, πιο τσαλακωμένους superstars. Αντιλαμβάνοντας αυτή την τάση η κινηματογραφική βιομηχανία του Hollywood έχει εστιάσει τελευταίως στην κατασκευή των αντίστοιχων(όπως και ο τελευταίος Batman) υπερδύναμων τύπων. Έναν τέτοιον θα δούμε και εδώ δια χειρός Peter Berg. And his name is Hancock!
Ο Hanckock(Will Smith) είναι ένας παντοδύναμος, όμως ανθρώπινος χαρακτήρας, με προδιάθεση στο καλό. Μόνο που ο κάπως άτσαλος τρόπος του στην καταπολέμηση του εγκλήματος, παρά τη δεδομένη αποτελεσματικότητα, σηκώνει κύματα υλικών καταστροφών στο πέρασμα του. Κάτι που εξαγριώνει τους λοιπούς κάτοικους του Λος Άντζελες. Σε μια διάσωση ενός επαγγελματία των δημοσίων σχέσεων(Jason Bateman), θα βρει έναν άνθρωπο που θα ενδιαφερθεί για το image του. Έτσι ο Hanckock κατόπιν προτροπών του Jason Bateman και υπακούοντας στις βουλές των συμπολιτών του, ως έναν ύστερος Χριστός, θα δεχτεί να αφήσει για λίγο στην άκρη τις υπεράνθρωπες δυνάμεις του και να αυτοπεριοριστεί πίσω απ' τα κάγκελα της στενής. Με την πράξη του θα μεταστρέψει την κοινή γνώμη και σύντομα θα είναι ελεύθερος να προσφέρει κατά της ακμάζουσας εγκληματικότητας. Μόνο που κάπου εκεί θα γνωριστεί με την όχι και τόσο φυσιολογική,όπως αποδεικνύεται, γυναίκα του Jason Bateman(Charlize Theron). Μια μυστήρια έλξη μεταξύ τους και ένα υπαρκτό ιστορικό θα φέρει στην επιφάνεια την πραγματική ταυτότητα του υπερήρωα.
Η αρχική ψυχογραφική προσέγγιση στον Hancock, που πίσω απ' τις υπεράνθρωπες δυνάμεις του κρύβει έναν πληγωμένο γίγαντα, γεννά ένα κάποιο ενδιαφέρον στον θεατή. Σταδιακά επιστρατεύονται απ' το σενάριο και λοιποί προβληματισμοί(πάντα σε υποτυπώδη μορφή), που απευθύνονται κυρίως στις αντιθέσεις αιωνιότητας-θνησιμότητας και παντοδυναμίας-αδυναμίας, και έχουν ως σκοπό την υποστήριξη των άπλετων σκηνών δράσης με τα εντυπωσιακά εφέ. Όμως κάπου μετά τα μισά η ταινία ξεφεύγει. Η οδός της υπερβολής, της παιδικής απλοϊκότητας και των υπέρμετρων σαχλορομαντισμών μοιάζει να ασελγεί εις βάρος της νοημοσύνης μας! Με το film να αυτοπεριορίζεται και να απηχεί αποκλειστικά στο υπερηρωικό κοινό του.
Εν κατακλείδι, δε βλέπω κάποιο λόγο για να σας προτείνω αυτή την ταινία. Εκτός αν επιθυμήσατε τα αγαπημένα σας pop corn ή σας συγκινεί η ιδέα μιας ταινίας όπου συμπαρευρίσκονται ο (αδιάφορος κατ' εμέ)Will Smith, η (πάντα εύφλεκτη) Charlize Theron και ο (συμπαθής) Jason Bateman.
Βαθμομογία 3/10
5 σχόλια:
kala ta les man, etsi akrivws...
an kai gai mena kai to 3-4 poli einai.. :)
Προσπάθησα να είμαι εγκρατής, εξου και η βαθμολογία. Πάντως, γενικά η βαθμολογίες που βάζω είναι απλά ενδεικτικές προσπαθώντας απλά να συνοψίσουν το προσωπικό μου ενδιαφέρον για την ταινία.
Εγώ πάλι σε βρίσκω λίγο σκληρό. Είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον να βλέπω μία ταινία που σαρκάζει αυτήν την μανία με τους σούπερ ήρωες. Να σου πω την αλήθεια, και όσον αφορά αυτόν τον τομέα και μόνο, το Hancock είναι πιο ανατρεπτικό από το Batman (προφανώς και δεν τα συγκρίνω σαν ταινίες). Συμφωνώ ότι προς το τέλος όλο αυτό χαλάει οριστικά και αμετάκλητα, αλλά δεν αναιρεί όσα έχουν προηγηθεί.
Όπως τα λέει ο Αχιλλέας και να συμπληρώσω ότι μέχρι ένα σημείο έχει και αρκετό (χαζό) γέλιο
Δε θα διαφωνήσω παιδιά μαζί σας. Φαίνεται και απ' το κείμενο η θέση μου για την αρχή. Αλλά αυτή η σάτιρα Αχιλλέα μου δε με έπεισε. Περισσότερο μου έκανε ως μια ωφελιμιστική απόπειρα διαφοροποίησης παρά απόροια βαθύτερης κριτικής.
Για το Batman δε θα συμφωνήσω. Μπορεί να μην απορρίπτει τους ένστολους, μπορεί να πετάει το γλύκισμα στο finale, όμως καθ' όλη τη διάρκεια του πασχίζει να εξανθρωπίσει τον μύθο του υπερήρωα.
Σε μια πιο ουσιαστική αντίληψη. Αν δεν ήταν από πίσω η blockbuster φορεσιά νομίζω πως ο Nolan θα μπορούσε να ήταν πιο τολμηρός πάνω σε αυτό το θέμα! Τεσπα...
Δημοσίευση σχολίου