Chiko

Σκηνοθεσία: Özgür Yildirim
Παραγωγής: Germany/ 2008
Διάρκεια: 92'

Η πρώτη μεγάλου μήκους απόπειρα του Özgür Yildirim τον βρίσκει αντιμέτωπο με τον δικό του Scarface. Μόνο που οι φιλοδοξίες περιορίζονται νωρίς, καθώς ο ασυμβίβαστος Chiko ακολουθεί απαρέγκλιτα την πεπατημένη.


Μεταφερόμαστε στη Γερμανία. Τούρκοι μετανάστες που σε hip hop ρυθμούς ονειρεύονται τον "μαύρο" πλούτο και τη δόξα της νύχτας. Το προλεταριάτο ασφυκτιά στον καπιταλισμό του Δυτικού κόσμου. Μια καθημερινότητα που πασχίζει να καλύψει τις βασικές ανάγκες της ύπαρξης και να αντιμετωπίσει τα απροσδόκητα προβλήματα. Μίσος, φθόνος και αγάπη ένα κολάζ συναισθημάτων που αλληλοσυμπληρώνονται και διεκδικούν τον εύκολο πλούτο σε μια στενόμυαλη προσέγγιση της ευτυχίας.


Ο Chiko και ο Tibet, δυο αδερφικοί φίλοι, θα σχεδιάσουν την απόδραση από την εξαθλίωση. Ο πρώτος είναι φτιαγμένος για τη νύχτα και σύντομα θα διαβεί το κατώφλι της επιτυχίας. Ο δεύτερος έρμαιο των παθών και των αδυναμιών του κατρακυλάει στο πηγάδι της ανέχειας. Από παντού η πραγματικότητα είναι το ίδιο σκοτεινή και έκφυλη. Η επιτυχία δίνει το προνόμιο να είσαι μαστουρωμένος συνέχεια. Μαστουρωμένος με υλικά αγαθά και ότι σε απομακρύνει από την εσωτερική κενότητα που κλιμακωτά αποκαλύπτεται.


Ο χρόνος κυλάει και γεννάει μεταξύ των δύο φίλων μια κατασπαραχτική εχθρότητα. Η αφήγηση με κλισέ μεταχείριση ξεδιπλώνεται μέσα από τις ρηχές εκφράσεις των πρωταγωνιστών οι οποίες προωθούν την πλοκή και τη δραματουργία. Ο Özgür Yildirim διαχειρίζεται πρόσωπα(μητέρες-ερωμένες) και καταστάσεις(εκδίκηση, ερωτικές σχέσεις, οικογενειακές σχέσεις) με εμφανή πρόθεση τον συναισθηματικό εκβιασμό. Η θεματολογία δείχνει να απορρέει απ' το κοινής αποδοχής Scarface. Ο Tibet με τη σειρά του αποτελεί μια έμμεση παραπομπή στον Travis του Taxi Driver. Το Chiko όμως εγκλωβισμένο στις επιτηδευμένες επιδιώξεις του δε μπορεί να αγγίξει ούτε στο ελάχιστο τους προαναφερθέν γκανγκστερικούς κολοσσούς.

Το τέλος επιθυμεί να αποκρυσταλλώσει το τοπίο του προλεταριάτου. Η έλλειψη παιδείας, η έλλειψη συνείδησης αποδίδουν στον καθένα τα ιμάτια του. Ο Chiko με τα ματωμένα χέρια απαρνείται χαρακτηριστικά το δοξασμένο όνομα των δρόμων, αποδέχοντας για πρώτη φορά το θνητό βαφτιστικό του. Και οι τίτλοι τέλους βρίσκουν αυτόν και τον αδερφικό του φίλο Tibet αποδεκατισμένους και σακατεμένους να ασθμαίνουν στους βουρκότοπους των μέχρι πρότινος ονείρων τους!

Αν και το Chiko έχει ενδιαφέρον κοινωνικοπολιτικές ρίζες, θα ασχοληθεί μόνο επιφανιακά μαζί τους. Η ρηχότητα στην αφήγηση θα αποκόψει εξ' αρχής την ελευθερία του θεατή ενώ η συναισθηματική εμμονή και εκμετάλλευση σύντομα θα προκαλέσει αποστροφή.
Βαθμολογία 3/10