Kung Fu Panda

Σκηνοθεσία: Mark Osborne-John Stevenson
Παραγωγής: Usa/ 2008
Διάρκεια: 92'

Το Kung Fu Panda έμπασε για τα καλά τον κόσμο στις αίθουσες τον ακόμα θερινό Σεπτέμβρη. Πρόκειται για το νέο animation με τον στρουμπουλό πρωταγωνιστή του τίτλου, στο οποίο συναντιούνται οι φωνές των Dustin Hoffman, Angelina Jolie, Jackie Chan, σε μια επιλογή του cast που επιδιώκει την πολυπολιτισμική προσέλκυση.


Θεοστρούμπουλο Panda, γιος ξερακιανού πετεινού εθισμένου στη μαγειρική, λατρεύει την πολεμική τέχνη του Kung Fu. Όμως η σωματική του διάπλαση και η στομαχική του διάθεση μοιάζουν περισσότερο από αποτρεπτικές. Η τεχνική του Kung Fu εξασκείται από μια ομάδα ζώων-πολεμιστών που κατοικούν στο υψηλότερο σημείο, και έχει ως σκοπό την άμυνα του χωριού. Ένας φονικός εχθρός εν ονόματι Tai Lung είναι προ των πυλών, και μια σειρά από ατυχή ή τυχερά γεγονότα(όπως θα έλεγε το Lemony Snicket) μετατρέπουν το Panda σε πολεμιστή, που μάλιστα θα κληθεί να αντιμετωπίσει τον παντοδύναμο Tai Lung.


Εξ' αρχής το Kung Fu Panda μοιάζει με μια ταινία που θέλει, εκτός των άλλων, να προβληματίσει. Με τον Dustin Hoffman να διασκεδάζει τον ρόλο του ποντικού-δάσκαλου-μέντορα και να απευθύνει μια σειρά από φιλοσοφημένους αλλά και διδακτικούς λόγους. Λόγους που περικλείουν νοήματα εσωτερικής ολοκλήρωσης και ουσιαστικότερης ανθρώπινης πίστης που μοιάζει να συγγενεύει ελαφρώς και με τη θρησκευτική. Ωστόσο, το νέο αυτό animation δείχνει να πνίγεται μέσα σε μια ευρύτερη βουλιμία εκμαίευσης γέλιου, που με την υπερβολική ποσότητα της ψαλιδίζει την ποιότητα του χιούμορ. Καθώς το χιούμορ στηρίζεται σχεδόν εξ' ολοκλήρου στην αντιμετώπιση των παχύσαρκων "αμαρτιών" του πρωταγωνιστή. Πάντως θα δούμε ορισμένα πετυχημένα σκετσάκια.


Τελικώς, το Kung Fu Panda πέραν της ευχάριστης χροιάς του μοιάζει να παγιδεύεται σε μια αντίθεση. Αυτή που συνθέτουν απ' τη μία η φιλοσοφική(παιδική) διάθεση και απ' την άλλη η διασκεδαστική λαιμαργία, αποκλείοντας έτσι τα ενήλικα παιδιά.
Βαθμολογία 5,5/10