Στο θρυλικό "Όταν πετούν οι Γερανοί" του Mikhail Kalatozov ακούγεται: "Άσε με να ψάχνω την ελπίδα εκεί που δεν υπάρχει...". Αυτός ο στίχος ήταν αφορμή της κάτωθεν προσπάθειας για ένα ποίημα.
Άσε με να περιμένω
Τα χείλη μου είναι μουδιασμένα
και το μυαλό μηχάνημα καυτό,
τα κείμενά μου αλλοιωμένα,
στα χέρια μου λεπίδα το στυλό.
Δρομείς του χρόνου είναι οι δείκτες,
μα η άνοιξη θα μοιάζει μακρινή
και ας τόσα χρόνια πάταγα στις μύτες,
να μη με πείραζε που έφυγες εσύ.
Θα γύρναγα και όπου κοιτώ σκοτάδι,
δε θα με πλήγωνε καθόλου η σιωπή,
ο Ερμής να πέθαινε τούτο το βράδυ
και θα αγκάλιαζα την αιωνιότητα στιγμή.
Τον εαυτό μου θα 'πειθά πως θα 'ρθεις,
στην κόκκινη του ήλιου χαραυγή,
θα αρμάτωνα τα σύννεφα ξενύχτης,
καταμεσήμερο να περιμένω πρώτη αυγή.
27-3-08
(Πηγή αφίσας: Deviantart
Χρήστης: ~Triodante)
Χρήστης: ~Triodante)
6 σχόλια:
''κι ας τόσα χρόνια πάταγα στις μύτες,να μη με πείραζε που έφυγες εσύ.''.Πολύ μ'άρεσε αυτό.Μερικά πράγματα ούτε με τη σκέψη μας δε μας επιτρέπουν να τα περιμένουμε κι ο καιρός περνάει περιμένοντας χωρίς στο τέλος κι εμείς οι ίδιοι να ξέρουμε τι...Πολύ ωραίο κείμενο!Μακάρι να'ρθει τελικά!
Να 'σαι καλά αγαπητέ μου για τα καλά σου λόγια...
Όλα/οι/ες 'ερχονται και φεύγουν μες στα φεγγάρια του δικού μας νου! Μόνο οι ελπίδες μας δείχνουν σε ποιων τη χώρα αξίζει να περιπλανιόμαστε...
Όμορφη προσπάθεια αποτύπωσης των συναισθημάτων!
Κάποιοι στίχοι, όπως αυτός που επικαλείσαι, προκαλούν τόσο έντονα συναισθήματα & δίνουν κάποιο νόημα στον περίπλοκο κόσμο μας.
Να 'σαι καλά φίλε Caesar για τα ευγενικά σου λόγια...
Τελικά ίσως η ουσία του κόσμου είναι τόσο περίπλοκη που όταν θέλουμε να πούμε κάτι για αυτή απλά εκτεθόμαστε...
κι όμως, είναι καλό...πολύ καλό για την ακρίβεια..λιτό, μεστό, λακωνικό, καθαρό, σαφές.. εύγε, εύγε...!
αν έχεις κι άλλα, μην τα κρύβεις... ;-)
@georgia_s_onar
Να είσαι καλά Γεωργία για τα καλά σου λόγια!
Τα "κρυμμένα" δεν είναι υποχρεωτικά και αφανέρωτα...:)
Δημοσίευση σχολίου