Σάββατο 3 Μαΐου 2008

The Awful Truth


Σκηνοθεσία: Leo McCarey
Παραγωγής: USA/ 1937
Διάρκεια: 91'

Ο Leo McCarey ένας εκ των εκπροσώπων της Αμερικάνικης κωμωδίας, την γόνιμη περίοδο των -30ς, -40ς, δημιούργησε μια άναρχη screwball ταινία με σημείο έμπνευσης τις εκρηκτικές τάσεις που ακολούθησαν τα φαινόμενα διαζυγίου στην Αμερική. Φαινόμενα που στη συνέχεια επιβεβαιώθηκαν και στον υπόλοιπο "ανεπτυγμένο" κόσμο και παρακολουθούνται ακόμα πιο αυξητικά στις μέρες μας. Έτσι κατάφερε μια παντώς καιρού ταινία, παρ' ότι δεν ασχολήθηκε σε βάθος με το θέμα παρά αρκέστηκε στην παρακολούθηση, με κωμικότητα και ειρωνεία, ενός δραματικοποιημένου ζευγαριού της εποχής.

Η ταινία έχει ως εφαλτήριο τον χωρισμό του ζευγαριού. Οι αιτίες όπως διαγράφονται οφείλονται στο ψέμα, στην απιστία μα κυριότερα στην έλλειψη εμπιστοσύνης. Άλλωστε η έλλειψη εμπιστοσύνης χρεώνεται και όλο αυτό το βάρος των αυξημένων διαζυγίων. Από κει και πέρα το σενάριο είναι γραμμικό και αρκείται στο να ακολουθεί τους πρώην συντρόφους Lucy και Jerry. Η Lucy χρονικά πρώτη και μετ' έπειτα ο Jerry θα προσπαθήσουν να συνεχίσουν τις ερωτικές ζωές τους με διαφορετικούς συντρόφους, τις στιγμές που τρέχουν οι διαδικασίες του διαζυγίου. Όμως και οι δυο θα διαπιστώσουν πως μόνο αδιάφοροι δεν είναι ο ένας για τον άλλον. Έτσι ο καθένας θα εμπλακεί με μοναδικό τρόπο στην ζωή του άλλου, προσπαθώντας άλλοτε ασυνείδητα και άλλοτε συνειδητά να χαλάσει τις ερωτικές προοπτικές των έτερων σχέσεων.

Το σενάριο σε όλη αυτή την ανεξέλεγκτη και άναρχη ροή δρα μάλλον μόνο συμβουλευτικά. Άλλωστε κατά καιρούς έχει υπαινιχτεί πως η ταινία προχώρησε σε μεγάλο βαθμό χάρις τους αυτοσχεδιασμούς του ταλαντούχου πρωταγωνιστικού δίδυμου. Ο Cary Grant υπογράφοντας μια χαρισματική ερμηνεία γίνεται υπαίτιος πάμπολλων ξεκαρδιστικών σκετς ενώ η γοητευτική Irene Dunne στο ρόλο της δυναμικής γυναίκας καταφέρνει να σκαρώνει άλλοτε ερωτικές και άλλοτε μπελαλίδικες ατμόσφαιρες! Επίσης πρέπει να τονιστεί και η ευχέρεια με την οποία ο Leo McCarey αξιοποιεί το κατοικίδιο του ζευγαριού στο ανάλογο ανατρεπτικό, ξεκαρδιστικό, και ελαφρύ κλίμα της ταινίας! Και όλα αυτά συντελούνται μέχρι το "απαραίτητο" ρομαντικό κλείσιμο της ταινίας. Όπου το ζευγάρι αποκομμένο από την πόλη, και ερήμην του εφηβικού έρωτα του, λίγες ώρες πριν και την επίσημη έκδοση της λήξης του κοινού τους βίου, αποκαλύπτει του παλιούς όρκους αγάπης και τρεμουλιαστά φωτίζει νέες υποσχέσεις ενός νέου έγγαμου και ευτυχέστερου βίου.

Ωστόσο αν και κατέδειξα τους χαλαρούς δεσμούς στο σενάριο του oscariκου Awful Truth, θα ήμουν άδικος αν δεν πίστωνα σε αυτό και την ευκολία με την οποία μπορεί και μεταβιβάζει στον θεατή διάφορα κοινωνικά μηνύματα Όπλο σε αυτό είναι η λιτή ειρωνεία. Και κορυφαία των υπαινιγμών θεωρώ αυτή της μητρικής εξάρτησης του αρσενικού γιου, όπως διαφαίνεται και καυτηριάζεται πάνω στον φιλόδοξο σύντροφο της Lucy καθώς και αυτή της πουριτανικής, υπερπροστατευτικής φαμίλιας που κατέχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στις κινήσεις της δήθεν απροστάτευτης κόρης!
Βαθμολογία 7,5/10

4 σχόλια:

Γιώτα Παπαδημακοπούλου είπε...

Αυτό το 'χω δει!
Στα περισσότερα συμφωνώ μαζί σου Kioy.
Κι εμένα όταν την είχα δει μου άρεσε αρκετά.
Καλή σου μέρα! :)

kioy είπε...

Τώρα εγώ μάλλον πρέπει(χρονικά) να σου πω καλή σου νύχτα!
Νομίζω παρά την μαζικότητα(δεν το λέω για καλό) του σύγχρονου κινηματογράφου, ωφείλουμε να κοιτάμε προσεκτικά και στο (απροσδιόριστο) παρελθόν του, για να ανακαλύπτουμε τις ρίζες του αλλά και ένα σωρό από αριστουργήματα που έχει γεννήσει η 7η Τέχνη!
Καλή νύχτα και πάλι! :)

Θράσος είπε...

Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο μου αρέσουν οι ταινίες του 30,40 και 50.Έχω τεράστια συλλογή

kioy είπε...

Χαίρομαι πολύ για τις προτιμήσεις σου!
Σε αυτό το ιστολόγιο θα βρεις ποίκιλες αναφορές σε αυτή την περίοδο
του κινηματογράφου!
Κατά τη γνώμη μου το cinema είναι αδιάιρετο στο χρόνο, και του οφείλουμε να το ερευνούμε ενβαθύνοντας σε όλο το χρονικό εύρος της ύπαρξης του...