Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2009

The Tale of Despereaux


Σκηνοθεσία: Sam Fell-Robert Stevenhagen
Παραγωγής: UK / USA / 2008
Διάρκεια: 90'


Το "The Tale of Despereaux" έρχεται σαν παλιό παραδοσιακό καλό παραμύθι να κατακτήσει το παιδικό κοινό(στο ενήλικο ίσως απλά τσιγκλίσει λίγο το "τέρας" της νοσταλγίας). Απαλλαγμένο από τους εξυπνακισμούς του σύγχρονου animation, πιστό στη φόρμα της Pixar, ηθικολόγο και εμφανή δύσκαμπτο αφηγηματικά.


Ένας ασυνήθιστος αρουραίος, με πραγματικά λεπτούς τρόπους, άθελα του θα καταστρέψει την πολυαναμενόμενη μέρα της σούπας. Η ημέρα της σούπας είναι η μοναδική μέρα του χρόνου, όπου ένας ξακουστός μάγειρας ενός διακεκριμένου παλατιού ανοίγει τη συνταγή σούπας στο λαό. Ο λαός προσμένει τη μέρα με ευλάβεια, ανάμεσα τους και ο αρουραίος. Ο οποίος όμως, μόνο και μόνο που υπάρχει, σκορπάει τον τρόμο στη βασίλισσα η οποία πεθαίνει από ανακοπή. Ο βασιλιάς μαραζώνει, απαγορεύει τη σούπα και τους αρουραίους, κλειδώνει την κόρη του, μοιρολογάει τη γυναίκα του και σκορπάει βαθιά θλίψη στο παλάτι και το λαό του.


Και ένας ήρωας εμφανίζεται μόνο όταν ο κόσμος τον έχει ανάγκη. Αυτός ο ήρωας είναι ένας ποντικός. Ο Desperaux του τίτλου. Ένας ασυνήθιστος και τρισχαριτωμένος ποντικός, ασυνήθιστα τολμηρός για τη φύση του. Που έχει βάλει ως σκοπό ζωής, υπηρετώντας αξίες που εκλείπουν της καθημερινότητας, να επαναφέρει τον ήλιο στο σκοτισμένο βασίλειο. Θα πλησιάσει την μαραζωμένη -αλλά όχι απελπισμένη κόρη του βασιλιά- και θα μας μεταφέρει το σφυγμό του παλατιού, όπου εκτός των άλλων υπάρχει και μια "ασχημούλα" επαρχιωτοπούλα που επιθυμεί να γίνει πριγκίπισσα στη θέση της πριγκίπισσας. Κάπου εκεί παραμυθένιες βελόνες κεντάνε με κλασσική υφή τις ζωές των ηρώων. Μεταφερόμαστε σε διαφορετικά τερρέν (παλάτι, ποντικούπολη, αρουραιούπολη, αγρούς) για να καταλήξουμε σε μια ηλιόλουστη μέρα.


Το "The Tale of Desperaux" σαν "παραμύθι γιαγιάς" ξετυλίγεται. Ηθικολογεί. Μιλάει για την ελπίδα, την τόλμη και τη σημασία της αλληλοκατανόησης και του αλληλοσεβασμού στα πλαίσια όποιας κοινωνίας. Φανερώνει τις εσώτερες πληγές, πιθανόν αθεράπευτες, που ανοίγονται από την περιφρόνηση και από τη στέρηση. Τέλος, καλλιεργεί την ισότητα. Ωστόσο, με κάποια ευδιάκριτη αφέλια(παιδικής ηλικίας), εμμέσως, συντηρεί τα ρατσιστικά πρότυπα τα οποία στοχεύει να καταρρίψει.


Μια πρόταση που υπόσχεται ένα ευχάριστο απόγευμα σε κάθε πιτσιρίκι και το συνοδό του. Μέχρι εκεί όμως!
Βαθμολογία 4/10

Δεν υπάρχουν σχόλια: