Snow Cake

Σκηνοθσία: Marc Evans
Παραγωγής: England/ Canada/ 2006
Διάρκεια: 112'

Το Snow Cake του Marc Evans, σαν μια συναισθηματική κινηματογραφική νουβέλα, είναι έτοιμο να προκαλέσει τη δέουσα συγκίνηση. Με όπλα την απλότητα και την επίγνωση της δύναμης της κινηματογραφικής εικόνας μας συνταξιδεύει σε έναν ανθρώπινο κόσμο, μακρυά από την πιεστικότητα της καθημερινότητας.


Η Vivienne, μια νεαρά γεμάτη ενέργεια, αναζητά μεταφορικό μέσο για να επισκεφτεί την μητέρα της στην κοντινή Wawa, ένα μικρό στολίδι του Καναδά. Συναντά τον Alex(Alan Rickamn), ο οποίος είναι ένας εσωστρεφής και πληγωμένος μεσήλικας, και παρά την ανορθόδοξη γνωριμία τους αποφασίζουν να συνταξιδέψουν. Ένα τροχαίο ατύχημα στερεί την ζωή από την Vivienne και γεμίζει ενοχές τον Alex παρ' ότι δε φέρει ευθύνη. Έτσι ο ίδιος νιώθοντας χρέος θα επισκεφτεί την μητέρα της Vivienne, Linda(Sigourney Weaver), που προς έκπληξη του θα διαπιστώσει πως είναι αυτιστική. Τελικώς ο Alex, κατόπιν των παράξενων παροτρύνσεων της Linda, θα μείνει για ένα σύντομο χρονικό διάστημα στην πανέμορφη Wawa όπου φτιάχνοντας μια νέα μικρή ζωή θα διδαχτεί την μελαγχολική ευτυχία των μικρών στιγμών, των μικρών πραγμάτων.


Παρά το γεγονός ότι το Snow Cake έχει εξαναγκαστικά δραματουργικά στοιχεία(τροχαία ατυχήματα, την παρουσία ατόμων μειωμένων πνευματικών ικανοτήτων κλπ) θα καταφέρει εν μέρη να ξεχωρίσει από τις μελοδραματικές ταινίες της σειράς. Δεν θα αφήσει επ' ουδενί ανεκμετάλλευτα τα προαναφερθέν γεγονότα, όμως θα συνεπενδύσει στην εικόνα και με τρόπο κινηματογραφικότατο θα οπτικοποιήσει έναν ύμνο για την απλότητα και για την ζωή κατ' επέκταση. Η ταινία είναι περισσότερο μια ταινία χαρακτήρων, και η εξαιρετική χημεία που αναπτύσσεται μεταξύ των πρωταγωνιστών (Alan Rickman, Sigourney Weaver, Carrie-Anne Moss) συμβάλει τα μέγιστα στο τελικό αποτέλεσμα.

Συγκεκριμένα, η Sigourney Weaver στο ρόλο της Linda επωμίζεται έναν διδακτικό ρόλο. Καταφέρνει να σκορπίσει ένα αίσθημα ανθρώπινης σοφίας που μόνο φαινομενικά έρχεται σε αντίθεση της πνευματικής πάθησης της. Σοφίας που πηγάζει απ' την δίψα της για τη ζωή, την δύναμή της να αρκείται στις μικρές στιγμιαίες χαρές και την επίγνωση της μικρότητας του ανθρώπου πάνω στον τεράστιο κόσμο. Η Carrie-Anne Moss, στο ρόλο της συμπαθητικής και γοητευτικής γειτόνισσας που δένεται εγκάρδια με τον Alex παρά το σύντομο της μεταξύ τους σχέσης, παραθέτει μια μελαγχολική απόχρωση για την δύναμη των ανθρώπινων σχέσεων. Ανθρώπινες σχέσεις ουσιαστικές, που χτίζονται στην ειλικρίνεια αφήνοντας τα συναισθήματα να ρέουν αυθόρμητα και χωρίς περιορισμούς σε μια βαθύτερη μορφή ελευθερίας. Ενώ τέλος, ο Alan Rickman με μια εκπληκτική ερμηνεία, που μου θύμισε εκείνη του συναφή Truly Madly Deeply, ενσαρκώνει την μεταστροφή της κυνικής καθημερινότητας σε μια βαθύτερη συνειδητοποίηση του αληθινού νοήματος της ζωής, όπως αυτό παρουσιάζεται στην ταινία. Και η κατάδυση σε αυτές τις συναισθηματικές χορδές θα γίνει περισσότερο επίπονη από το ανάλογο soundtrack της ταινίας αλλά κυρίως από την πληθώρα των μελαγχολικών φυσικών τοπίων που ποζάρουν στον φακό της εκπληκτικής φωτογραφίας του Steve Cosens.


Το Snow Cake, που δεν προβλήθηκε ποτέ στις αίθουσες της χώρας, είναι μια ταινία που αγγίζει τον θεατή. Και παρά την θεματική που φαντάζει εξαναγκαστική, ο Marc Evans καταφέρνει μια ευάερη διδαχή για τη ζωή και μια κραυγαλέα απόρριψη της κυνικής καθημερινότητας.
Βαθμολογία 7/10