Πετάει τα αστέρια στο βυθό της θάλασσας

Τα μάτια του πλανιόντουσαν άσκοπα στον χώρο,
Το τσιγάρο στα χείλη του έσβηνε την ακόρεστη δίψα του,
Το ένα δάχτυλο ακολουθούσε το άλλο στο δικό τους επιτραπέζιο τραγούδι,
Και σα φαντάρος φυλούσε σκοπιά πάνω απ' το κινητό του.

Πετάει τα αστέρια στο βυθό της θάλασσας,
Πετάει τα αστέρια στο βυθό της θάλασσας,
Πετάει τα αστέρια στο βυθό της θάλασσας.
Την λάτρευε αυτή την επιθανάτια λάμψη τους,
Μέχρι να τα απορροφήσει το πηγάδι της σκέψης του.

Η μοναξιά τρελαίνει τις λέξεις του,
Σαν μπεγλέρι στα χέρια του τα κλειδιά του διθέσιου,
Το μουγκρητό του χαϊδεύει τα αυτιά του,
Στο φανάρι ορφανά χαμόγελα διψούν για ανταπόκριση.

Πετάει τα αστέρια στο βυθό της θάλασσας,
Πετάει τα αστέρια στο βυθό της θάλασσας,
Πετάει τα αστέρια στο βυθό της θάλασσας.
Την λάτρευε αυτή την επιθανάτια λάμψη τους,
Μέχρι να τα απορροφήσει το πηγάδι της ψυχής του.

Οι κόκκοι ελεύθερη πτώση στην πυξίδα της νύχτας,
Παίρνει μάτι τις διαβατάρικες ζωές των περαστικών,
Χωμένος στη θέση του με μια βαθιά έκφυλη έκφραση,
Πατάει γκάζι και μουγκρίζοντας φεύγει για έναν τελευταίο γύρο.

Πετάει τα αστέρια στο βυθό της θάλασσας,
Πετάει τα αστέρια στο βυθό της θάλασσας,
Πετάει τα αστέρια στο βυθό της θάλασσας.
Την λάτρευε αυτή την επιθανάτια λάμψη τους,
Μέχρι να τα απορροφήσει το πηγάδι της ψυχής του.

1-04-08

(Πηγή αφίσας: Deviantart
Χρήστης: ~olumdenyoksun)