Scarface

Σκηνοθεσία: Brian De Palma
Παραγωγής: USA / 1983
Διάρκεια: 170'

Ο Brian De Palma με αυτό το απόλυτο gangsteriko του δημιούργημα και την απόλυτα επιτυχή συνεργασία του με τον Al Pacino κατάφερε να μπει στο κινηματογραφικό στερέωμα και να κατακτήσει πολλά κιλά δόξας, αν και η μετ' έπειτα καριέρα του( εξαιρώντας το Carlito's Way ) ακολουθεί φθίνουσα πορεία.
Στον σημαδεμένο με εισαγωγικά ντοκυμαντερίστικα πλάνα άκρως ρεαλιστικά και περιγραφικά των εκ Κούβας μεταναστών- εξόριστων του Fidel Castro, αλλά και με γρήγορα πλάνα δράσης συνθέτει άμεσα μια σκληρή ατμόσφαιρα σε έναν κόσμο εξαθλίωσης. Αυτή η ατμόσφαιρά θα είναι και η πλατφόρμα που θα χτίσει ο σκηνοθέτης!
Η κάμερα ικανότατη, χωρίς να ζητά πολλά από τον θεατή κερδίζει την προσοχή του και τον κάνει μέτοχο σε παθιασμένα, αυθόρμητα, απλά μα συνάμα δυνατά πλάνα δράσης! Άκρως περιγραφικά του εγκλήματος με την απαραίτητη αλλά ευτυχώς ανεκτή δόση υπερβολής πάνω στις ράγες του υπόκοσμου. Εδώ μιξάρεται η ανάγκη για χρήμα των μεταναστών σε συνδυασμό με την απληστεία και το κυνηγί της δόξας από αφεντικά και το οπλοστάσιο τους(εγκληματίες). Η ταινία διαδραματίζει 3 στάδια, το κυνήγι της ελευθερίας , την ασίγαστη θέληση για κατάκτηση των πάντων(χαρακτηριστική ατάκα " ο κόσμος είναι δικός μου"), και μετέπειτα την ενθρόνιση στην κορυφή,από έναν διψασμένο μετανάστη, τον Tony Montana(Al Pacino). Μέσα σε αυτά τα τρία στάδια, που περιγράφονται τόσο απλά και λαϊκά ο Brian De Palma αφήνει και ψαγμένα υπονοούμενα έναντι διάφορων πολιτικών καταστάσεων. Με Την δίψα των μεταναστών να σηματοδοτεί την θέληση για την διέξοδο από την κομουνιστική καταπίεση του εγώ, ως την ανευ ορίων παράδοση στα καπιταλιστικά συστήματα, βασισμένα στο ψέμμα, στην απληστεία. Καθώς και της λήψης αποφάσεων και πράξεων άνευ γυρισμού που θα καταληξουν για τους πρωταγωνιστές αρχικά σε εσωτερική καταστροφή και μετ' έπειτα σε εξωτερική. Χαρακτηριστικό παράδειγμα έιναι πως η ηθικη φιλτράρεται μέσα στο σύστημα και καταλήγει σε ψέμμα, σε εσωτερική καταπίεση και σε μια άτυπη αυτό-ενθρόνιση του ατόμου ως βασιλιά.
Η ταινία έχωντας επιλέξει επιτυχώς το cast και έχωντας ντύσει τον καθένα με διαφορετικά χαρακτηριστικά καταφέρνει να καλύψει πολλές πτυχές της κοινωνίας. Με τους ηθοποιούς(Al Pacino,Robert Loggia,F. Murray Abraham,Paul Shenar) σε ρόλο gangsters και με άκρως προσαρμοσμένες στο πετσί της ταινίας ερμηνείες συνθέτουν όλοι μαζί την απληστεία,την σκληρότητα, τον εφυισμό, την γνώση, το συμφέρον, την τιμιότητα και το φασισμό ενίοτε, ανάλογα με τον ρόλο και τις σκηνές. Η Michelle Pfeiffer(γυναίκα Montana) συμβολίζει την απόλυτα παράδοση στο σύστημα όταν αυτό σε θρέφει, την Miriam Colon(μητέρα Montana) συμβολίζει την γνώση, την ειλικρινή τιμιότητα, την Mary Elizabeth Mastrantonio στο ρόλο της μικρής αδερφής να συμβολίζει την άγνοια, την αθώα παιδικότητα η οποία χάνεται και διαφθείρεται χορεύοντας στους ρυθμούς του συστήματος και τον Steven Bauer στο ρόλο του πιστού συνεργάτη που δίνει μια πιο ανθρωποκεντρική ερμηνεία.
Το film χαίρει να έχει στη διάθεση του τον πιο εκφραστικό ηθοποιό Al Pacino που καταφέρνει να κάνει την κάθε σκηνή εκθαμπωτική με το ρεσιτάλ ερμηνείας του, πράγμα που δίνει τεράστια δύναμη και ανεβάζει στις αριστουργηματικές κλίμακες αυτή την ταινία!
Πρόκειται για μια από τις κορυφαίες στιγμές του κινηματογράφου στη δεκαετία του 80 και σίγουρα δε πρέπει να χαθεί από κανέναν fun του καλού cinema!
Βαθμολογία 9/10.