Βιος και Πολιτεία

Σκηνοθεσία: Νίκος Περάκης
Παραγωγής: West Germany/ Greece / 1987
Διάρκεια: 105'

Μπουρλότο στη γαλήνη του εθνικού τοπίου βάζει το στραβάδι του ελληνικού στρατού Καραμαζόφ, όταν τοποθετεί βομβιστικό μηχανισμό στο γραφείο του Γενικού Διευθυντή του ΤΟΕ(ΟΤΕ) με αίτημα να βγάλει διάγγελμα στην τηλεόραση, με τις ιδεαλιστικές θέσεις αγανάκτησης για την κρατική πολιτική, την παραμονή του αγώνα της εθνικής στο Μουντιάλ.

Ο Νίκος Περάκης σε μια από τις διασκεδαστικότερες εγχώριες σάτιρες, παρακολουθεί σε εύρος την κρατική παράλυση. Τα παραπολιτικά ρυάκια, ή καλύτερα χείμαρρους, που απλώνουν την αναπηρία σε ολόκληρη την έκταση του ελληνικού σκελετού. Σε αυτά τα 105 λεπτά εξαπολύονται βέλη προς κάθε κατεύθυνση. Από τους κομματικούς μεγαλοκαιροσκοπισμούς ως την μικροπορτουνιστική πολιτική των επιχειρηματιών. Από την έκπτωση του καλλιτεχνικού αυνανισμού ως την μαζική αποβλάκωση. Από την αστυνομική ασυδοσία ως την μικροαστική ενοχή. Οι τοξοβόλοι, ή μάλλον οι στόχοι σε αυτή την αρένα, ενσαρκώνονται από ένα ηχηρό cast με τα πιο hot ονόματα της δεκαετίας(Γιώργος Κιμούλης, Γιώργος Κοτανίδης, Παύλος Κοντογιαννίδης, Βάνα Μπάρμπα, Δημήτρης Πουλικάκος, Γιώργος Νινιός κ.α.).


Η αρχική αναστάτωση που πυροδοτείται από τον βομβιστή Καραμάνο ανατρέπεται μέσα σ' ένα χρονικό άμεσης συμφιλίωσης. Ταχύτατοι οι αντανακλαστικοί μηχανισμοί προσαρμογής μέσα σε αυτό το αερτζίδικο σύμπαν κοινής σύμπραξης. Όλα βαίνουν κατά (κρατική) ευχή. Υπογραμμίζεται: δεν είναι η έλλειψη επίγνωσης και μετάδοσης των ακέραιων και έντιμων θέσεων του πρωταγωνιστή που επιτρέπουν την προφητική μακροημέρευση αυτού του παθογόνου τοπίου εθνικής και εθνωτικής σήψης. Και η επίγνωση και η μετάδοση, στον διασκευασμένο βαθμό, υπάρχουν. Είναι ξεκάθαρα ζήτημα επιλογής. Ή μήπως η συνήθεια της λούφας...;
Βαθμολογία 7,5/10