Σάββατο 17 Φεβρουαρίου 2007

CALENDAR GIRLS




Σκηνοθεσία: Nigel Cole
Διάρκεια: 108'
Παραγωγή: Αγγλία-Η.Π.Α/2003

Στην ταινία αυτή ο σκηνοθέτης μεταφέρει στο πανί μια αληθινή ιστορία που διαδραματίστηκέ σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της Αγγλίας όπου μια ομάδα ωριμών γυναικών αποφασίζουν να φωτογραφιθούν γυμνές με σκοπό να μαζέψουν κάποιες οικονομίες για την αγορά ενός καθιστικού στον χώρο αναμονής του νοσοκομίου της πόλης εις την μνήμη του συζήγου μιας εκ αυτών των γυναικών.
Αν και η ταινία παρουσιαζεί πολύ πρόσφορο έδαφός και δείχνει να 'χει σπουδαία δυναμική η έλειψη κινηματογραφικής εμπειρίας του Nigel Cole, και ίσως η έλειψη ικανότητας στοιχίζει πολλά λάθη στην ταινία η οποία τελικώς κυμαίνεται στα ρηχά.
Θα μπορούσαμέ να αναλύσουμε την ταινία σε τρία επίπεδα!
Αρχικά έχουμε τα πρώτα αναγνωριστικά πλάνα με τον φακό να αποδίδει στο έπακρο το επαναστατικό της ιδέας αλλα και το συντηριτικό περιβάλλον που επικρατεί σε αυτη την επαρχιακή πολη!Η κάμερα αποθανατίζει τις προσπάθειες, τους δισταγμούς της ομάδας, τις δυσκολίες μέχρι τη στιγμή της δημοσίευσης του ημερολογίου, ενω στον ορίζοντά καταφέρνει να δώσει πως τελικά οι γυναίκες στην άκρη του μυαλού τους είναι παρακινούμενες και απ' την προοπτική της προσωπικής δημοσιότητας!
Ταυτόχρονά γίνεται μια ανάλυση των χαρακτήρων των πρωταγωνίστριων, Helen Mirren(εκκεντρική,ενθουσιώδης,παρασυρόμενη και διψασμένη για δημοσιότητα),Julie Walters(συγκρατημένη,λογική και πειθαρχημένη στον αρχικό στόχο, καθως και πιο ανθρώπινη) οι οποιες επιδίδονται σε σπουδαίες ερμηνείες!Το υπόλοιπο cast χρησιμοποιείται κυρίως για να περιγράψει τις συνθήκες που εξελίσεται το όλο σενάριο και να δώσει τη μέση 50αρα Αγγλίδα χωρίς να γίνει ανάλυση κάποιου περεταίρω χαρακτήρα.
Μεχρις εδώ καλά... Ξεχωρίζουν και κάποιες κωμικές νότες που ελαφραίνουν την ατμόσφαιρα...
Στο δεύτερο κομμάτι όπου έρχεται η επιτυχία με τη δημοσίευση του περιβόητου ημερολογίου, και ο ενθουσιασμός ξεχυλίζει τις γυναίκες δημιουργούνται προβλήματα στις προσωπικές τους ζωές, καθώς παραμελλούν την ανθρώπινη έκτασή τους για την επαγγελματική! Εδώ ο Nigel Cole αν και επιλέγει να δώσει αυτή τη διάσταση δεν την αναλύει καθόλου παρ' ότι παρουσιάζει γεγονότα διάλυσης , δεν μπαινει στο εσωτερικό του θέματος σε καμία στιγμή. Βαραίνωντας ετσι τη ταινία θεματικά και στερώντας της μπολικά "κιλά" ουσία, καθώς και ομαλότητας!
Αντίθετα αποφασίζει να προβάλει μακρόσυτά πλάνα με τις κυρίες να γνωρίζουν την χλιδη του Hollywood τα οποία προβάλει από μία οπτική εκτίμησης χωρίς ωστόσο σε καμία περίπτωσή να παίρνει ξεκάθαρή θέση!
Τελικά η όποια φωνή κριτικής της αλλοπαρμένης συμπερίφορας των ωριμών κυριών δεν αγγίζει τον θεατή, ενώ το εξαιρετικά άψυχο κλείσιμο με την επιστροφή των γυναικών στα σπίτια τους και την ανθρώπινη προέκτασή των ζωών τους είναι τόσο αδιάφορα υποστηριγμένο σαν να μην υπάρχει! Περνάει και ούτε καν ακουμπάει...
Κατ' εμέ η άρνηση του Nigel Cole να πάρει θέση σε λεπτές γραμμές της υπόθεσης χαντακώνει την ταινία που στέκεται χάρις τις εξαιρετικές ερμηνείες όλου του casting! Έτσι η ταινία δεν πρόκειται ούτε για αφήγηση μα ούτε έχει τα δραματουργικά στοιχεία. Δείχνει αδόμητή στα σημαντικά σημεία, και αρκετά φλύαρη τελικώς για τον θεατή!
Ενδεικτική βαθμολογία 5,5/10

Δεν υπάρχουν σχόλια: