Σκηνοθεσία: Μόνικα Κολοκοτρώνη
Video Art: Παναγιώτης Παντελεάκης, Κωνσταντίνος Καψάλης
Ερμηνεία: Ορέστης Καρύδας, Λουκία Μιχαλοπούλου, Μόνικα Κ.
«εμπνευσμένο απ’ το Crave της Sarah Kane»
Ήρθα εδώ. Ποιος με έφερε; Τι μ’ έφερε; Δεν ξέρω που. Δεν ξέρω γιατί. Την ύπαρξή μου καταλαμβάνει μια νευρικότητα που δε γνωρίζω. Δε γνωρίζω να με διοχετεύσω στην αγάπη. Πέφτει βίαια η μουσική. Πρέπει να ακολουθήσω. Δεν ξέρω να ακολουθήσω. Η τρέλα μου φτιάχνει μια πηχτή κρούστα μυαλού που μου τυλίγει το κεφάλι. Με πνίγει. Πνίγομαι. Τα κλαδιά μου λυγούν. Τα φύλλα μου πέφτουν. Γέρνω. Γερνώ. Χτυπημένος από αμέτρητους χειμώνες.
Ξετυλίγω απ’ το κουρασμένο κεφάλι μου κάθε μόριο σαπισμένης λογικής. Θέλω να σε σκοτώσω. Σέρνομαι. Σέρνω αιώνες μοναξιάς. Θέλω να με σκοτώσω. Σέρνομαι. Θέλω να με σκοτώσω! Αναπαλαίωση τραυμάτων δεν υπήρξε ποτέ. Η αποκατάσταση τ’ ουρανού παραδόθηκε σε μελανά σχήματα. Η μουσική τρέχει. Θέλω να με σκοτώσω. Θέλω να σε σκοτώσω.
Σέρνομαι. Χωρίς τον ήχο των βημάτων μου. Κραυγάζω τη νευρικότητα που με τυλίξατε με αυτή. Βράζω εντός μου. Αφήνομαι. Στον πόνο. Στην αγάπη. Στη συμπύκνωση. Στην πτώση. Πεθαίνω. Αποδιώχνω τη χρόνια παράνοια της λογικής. Τη χρόνια παράνοια του θανάτου. Σέρνομαι. Σέρνομαι. Πετώ. Σέρνομαι. Χωρίς τον ήχο των βημάτων μου. Μόνο με το βρασμό της ύπαρξής μου. Είμαι η νευρικότητα που με τυλίξατε μ’ αυτή. Ξετυλίγω την τρέλα. Οδεύω προς την συρρίκνωση. Οδεύω προς την αγάπη, τον πόνο. Είμαι ο πόνος. Είμαι η νευρικότητα που με τυλίξατε με αυτή. Θέλω να πεθάνω. Είμαι η νευρικότητα που με τυλίξατε με αυτή. Ξεφλουδίζω την τρέλα από πάνω μου. Ξεσχίζω τη λογική. Οδεύω προς τη συρρίκνωση, την αγάπη. Είμαι ο πόνος. Θέλω να σε σκοτώσω. Θέλω να σκοτώσω τον θάνατο που μας έχει επιβληθεί. Είμαι ο πόνος. Η τρέλα. Οδεύω προς τη συρρίκνωση. Σ’ ένα τίποτα απόλυτο. Ένα τίποτα που μ’ εμπεριέχει.
Οδεύω…
Ολόκληρη η performance εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου