Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2015

6 a.m. How to disappear completely




Σκηνοθεσία: blitz
Παίζουν: Άρης Αρμαγανίδης, Γιώργος Βαλαής, Μιχάλης Κίμωνας, Άρης Μπαλής, Αγγελική Παπούλια, Χρήστος Πασσαλής, Αρετή Σεϊνταρίδου
Διάρκεια: 60'

"Πολύ συχνά αισθάνομαι καθηλωμένη σ' ένα ανάπηρο σύμπαν
χωρίς Θεό να το σπρώξει"
Δήμητρα Αγγέλου

Προσευχηθείτε σε πανάρχαιους θεούς, αναβιώστε ευτυχείς πόνους.

Ζούμε σ' έναν εξόχως και αενάως ετοιμόρροπο κόσμο.

Και είναι αυτή η συμπαντική προδιάθεση της κατάρρευσης, που σε συνδυασμό  με την αντανακλαστική άμυνα και εκδήλωση αντίστασης παράγουν αξιολάτρευτα συμπλέγματα και μοιρολατρείες.

Σε πρώτο φόντο η απόγνωση. Η απελπισία. Η θεϊκή λατρεία ή παράδοση. Η αυταπάρνηση. Ο ευτυχής πόνος. Η αισθητότητα του πόνου ως ζωτική ευτυχία. Η κραυγή. Η ανύψωση της κραυγής ούτως ώστε να μετέχει στην οικουμενική μουσική, στην από πάντα μουσική. Ο πυρετός ο αμείωτος. Ο άνθρωπος ο μεταποιήσιμος. 

Ωστόσο, η καταστροφή, βιβλική ή μη, δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως έξοδος. Ως κατάληξη. Η καταστροφή, σε όλα τα επίπεδα, είναι η απαραίτητη διεργασία-προϋπόθεση για την ανανέωση των κυττάρων όποιου-κάθε οργανισμού.

Για αυτό η ξανά απελπισία. Η ξανά απόγνωση. Η ξανά θεϊκή λατρεία. Η ξανά θεϊκή παράδοση. Η ξανά κραυγή. Ο ξανά πόνος. Η ξανά από πάντα μουσική. Όλα διατεθιμένα στα ανανεωμένα ονόματα, των ανανεωμένων κυττάρων, των ανανεωμένων προδιαθέσεων κατάρρευσης.

Προσευχείστε σε πανάρχαιους θεούς, παραδοθείτε σ' ευτυχείς πόνους.

Κι ας μην υπάρχει θεός, κι ας μην υπάρχουν πόνοι, κι ας μην υπάρχει άνθρωπος, αφού δεν υπάρχει το "έξω απ' τον κύκλο". Αφού τα πάντα μεταλλάσσονται, και άνθρωποι, και θεοί, και κραυγές και πόνοι, αλλά όχι η ψυχή του κύκλου που τα σμίλεψε. 

Ευλογητός ο κύκλος. Αλλά ασήμαντος. Αμελητέος. Αφού το έξω απ' τον κύκλο δεν υπάρχει. Και κανένα σχήμα δεν μπορεί να νοηθεί χωρίς το εξωτερικό του επίπεδο. Όλα υποχωρούν, υποτάσσονται στην αξεπέραστη (και ανείπωτη) αισθητική γοητεία ενός ζεύγους σωμάτων που αγκαλιάζεται αντίστροφα στην κίνηση του ήλιου, μιας ψυχής που ρίχνεται βιαστικά στο πηγάδι του Φάουστ, ενός χεριού που υψώνεται για να αγγίξει τη γενειάδα του δημιουργού της, μιας ανήσυχης αϋπνίας, μιας αδιάκοπης βοής ή μίας σταγόνας αίματος: που απ' ότι βλέπω είναι ακόμα κόκκινη σε όλες τις πιθανές θερμοκρασίες.
 

blitz | "6 a.m. How to disappear completely", στη Στέγη from SGT | OCC on Vimeo.

Δεν υπάρχουν σχόλια: