Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2007

Withnail & I


Σκηνοθεσία: Bruce Robinson
Παραγωγής: England / 1987
Διάρκεια: 107'

Μιά απολαυστική κωμωδία, τοποθετημένη στην καρδιά του δράματος! Γυρισμένη σε ένα "φυσικό" και όμορφο Λονδίνο, μα με πρώτο πλάνο την απεχθές διαβίωση δύο φίλων.

Οι δύο φίλοι είναι οι Withnail(Richard E. Grant) και Marwood(Paul McGann). Ζούνε κάτω από φριχτές συνθήκες στα όρια της ανέχειας, στο σπίτι των σκουπιδιών και διαρκώς εξαρτημένοι ουσιών. Η ταινία του Bruce Robinson καταπιάνεται με την φυγή. Η πραγματικότητα είναι ένα φτηνό ευτελές σκηνικό που μαυρώνει ψυχές και συνειδήσεις. Κάτω, για την ακρίβεια πίσω από αυτό το σκηνικό ζούμε όλοι, μα γιατί το επιλέγουμε? Επειδή έρχεται κάποια στιγμή που με ύπουλες υποσχέσεις μας πείθει, μα κυριότερα μας απενεχοποιεί, και γινόμαστε ακόλουθοί μιας τάξης πραγμάτων ασύμφωνη με τη χαμένη μας αθωότητα, αλλά με ξελογιάστρες ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον στις στενές αρχές που υπαγορεύει ο κόσμος! Έτσι τόσο ο Withnail και ο Marwood, "εκνευρισμένοι" με τον κόσμο γύρω τους αλλά κυρίως απογοητευμένοι με τις ζωές τους επιλέγουν την φυγή από όλα αυτά. Η μία ζωή οδηγεί πιο στενά σε αδιέξοδο από την άλλη, αναζητούν την φυγή από κάθε δυσκολία,και να μπουν μέσα σε μια μικρή σφαίρα που να μπορούν αυτοί να ελέγχουν. Έτσι αρχικά τους βλέπουμε σε ένα σπίτι με συγκάτοικους ποντίκια και κατσαρίδες να καπνίζουν και να πίνουν ό,τι πίνεται αλλά και ό,τι δεν πίνεται! Η κατάσταση αυτή κουράζει και τους ίδιους που τώρα ψάχνουν μια νέα φυγή. Μια φυγή από τον δικό τους μικρόκοσμο, και την επανίδρυση της δικιάς τους ζωής σε πιο ανθρώπινες μα πάλι απομονωμένες συνθήκες. Με συμβατικό τόνο αποκομίζουν την πρόσβαση στο εξοχικό ενός εκκεντρικού ομοφυλόφιλου θείου, ο οποίος εν τέλη θα τους γίνει μπελάς. Απολαυστικές σκηνές γέλιου σε κάθε στιγμή του έργου, και ενώ η φυγή δείχνει να διαιωνίζεται ως άπειρο.

Ο Marwood κρατάει στα χείλη του ένα πιο διαλλαχτικό χαμόγελο ενώ το βλέμμα του ψάχνει την έξοδο προς της κοινωνίας το αδιέξοδο! Απ' την άλλη ο Withnail συνεχώς προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του πως προσπαθεί για καλύτερες μέρες, όπως αυτές ορίζονται, αλλά επί της ουσίας κρατάει την παιδική του αθωότητα με νύχια και δόντια όσο πιο μακρυά γίνεται από όλα αυτά! Οι στιγμές απαθλίωσης, η έξη στο ποτό, ο φόβος, η εκκεντρικότητα του θείου άλλά και η εσωτερικότητα των ηρώων οδηγούν την γελαδερή διαδρομή ως το τέλος. Ένα τέλος αλλιώτικο. Όπου ο Marwood, δελεάζεται από την πρόταση μιας καλύτερης ζωής, μακρυά από την απομόνωση, χαιρετά-εγκταλείπει τον φίλο του Withnail, και μέσα σε θυελώδη βροχή βαδίζει, βαθιά και επιφανιακά αλλαγμένος, προς ένα πιο βέβαιο μέλλον. Αντίθετα ο Withnail, με έναν Σαιξπηρικό μονόλογο μας συμπληρώνει το τελευταίο κομμάτι του παζλ, και μας διαφωτίζει με μια κατάθεση ψυχής για τον κόσμο γύρω του. Κάτω από την θυελώδη βροχή που είναι ανώδυνη και ανίκανη να ξεπλύνει, να εξαγνίσει τις πληγές, την χαμένη αθωότητα του κόσμου, και τις παρακλήσεις του ήρωα για αυτοκάθαρση!

Απολαύστε το ως το τέλος. Πολύ ευχάριστη κωμωδία, με γύρισμα περισσότερο θεατρικό, και τις αρχές κλασσικού δράματος να διέπουν το έργο του Bruce Robinson.
Βαθμολογία 7,5/10

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Χαίρομαι που σου άρεσε ήταν όντως απολαυστική.

kioy είπε...

Απολαυστική, κοπιαστική(με τα νοήματά της) και νομίζω πολύ καλή θα 'ταν και στο θέατρο!