Σκηνοθεσία: Adrian Lyne
Παραγωγής: Usa / 1987
Διάρκεια: 119'
Ο Adrian Lyne, αλήθεια που τον χάσαμε αυτόν(αν και δεν νομίζω να έλειψε δα και σε πολλούς) με Michael Douglas, Glen Close στο cast τόλμησε για άλλη μια φορά το 1987 ένα ερωτικό θρίλερ με εκτεθειμένα μυστικά κρεβατοκάμαρας και ακραίο εγωκεντρισμό.
Η ταινία καταπιάνεται με το ερωτικό παραστράτημα του οικογενιάρχη Dan Gallagher(Michael Douglas), ενός busnesman χωρίς διακριτή δουλειά(!). Εσωστρεφής, παρορμητικός και με περισσότερο θέληση να ανακαλύψει αυτό που κοινωνικά πλασσάρεται σαν απαγορευμένος καρπός παρά ερωτικό πόθο ενδίδει στο γυναικωτό φλερτ της επίσης ανεξιχνιάστης καριερίστας Alex Forrest(Glen Close). Ο Adrian Lyne έχει εμφανή πρόβλημα να αναπαραστήσει αυτή την "διέγερση" της μιας νυχτός, και τα πλάνα του αμοντάριστα κριτικής περνούν στον θεατή. Επίσης "εύκολα" βλέπουμε την παρερμήνευση της μιας νυχτός σχέσης δηλωμένου παντρεμένου ως ιδεατή προοπτική για το μέλλον από την εύθικτη Alex. Και αφού προσπεράσουμε αυτό το σοκ της ελειπής κινηματογράφησης της σύντομης αυτής ιστορίας μπαίνουμε στο θεμελίωμα της ταινίας.
Η οικογένεια ανασυντάσσεται, ο Dan επιστρέφει στο κοπάδι του και προσπαθεί να απομονώσει και να διαγράψει το ατόπημα του. Σε μια περιγραφή του λοξοδιαβαίνοντα σαραντάρη που ασυνείδητα, και συμφεροντοπλαστικά αποποιείται όποιων ευθυνών του. Από την άλλη η ανασφαλή και εύθικτη Alex(φερόμενη και εγκυμονούσα) θέλει για τον εαυτό της περισσότερα απ' όσα δικαιούται. Με εκκεντρισμό και εγωκεντρισμό που αγγίζει την παράνοια γίνεται απειλή για τον Dan και την οικογένεια του. Δε μπορεί να αποδεχθεί ούτε μια μικρή υπόνοια για εξαπάτηση και υποτίμηση του εαυτού της εξετάζοντας τα πάντα μέσα από ένα εγωιστικό πρίσμα ανυπόληπτης ηθικής. Και παραμερισμένη από οτιδήποτε προσωπικά αποδεκτό επιδιώκει τα αντίποινα, σε μια διαταραγμένη ψυχικά και ανισόρροπη προσπάθεια για διακράτηση του Dan. Ατμοσφαιρικές θριλερικές στιγμές το κύριο στοιχείο σε αυτό το κομμάτι της ταινίας. Τελικά το film έχει εξελιχτεί σε καλοστημένο σπίτι τρόμου, οδηγείται στο τέλος με τέλος, και μια άρτια σκηνοθετικά σεκάνς.
Ωραία, δείτε το! Χωρίς μεγάλες προσδοκίες, πρόκειται για μια καλοστημένη ταινία τρόμου. Πατάει μεταξύ της πίστης και της απιστίας, της ανασφάλειας, της νευρικής διατάρραξης στην κινηματογραφικά εξελισσόμενη κοινωνία και της αδυναμίας συνηδειτοποίησης των ευθυνών των όποιων πράξεων μας. Η αναπαράσταση όλων αυτών έχει εμφανή προβλήματα, αλλά η ατμόσφαιρα είναι πέραν από ικανοποιητική, συν την παρουσία των υπερτιμημένων κατ' εμέ Michael Douglas, Glen Close, αλλά για πολλούς υπέρλαμπρους αστέρες!
Βαθμολογία 6,5/10
3 σχόλια:
Αν και έχω ένα μόνιμο πρόβλημα να ακολουθήσω τον γραμμένο συλλογισμό σου, συμφωνώ επί της τελικής εκτίμησης. Νομίζω...
Επίσης να πω, πως λόγω του μπανάλ των προτιμήσεών μου, το δίχως άλλο, μου λείπει ο Lyne.
Κανονικά.
Να σου πω την αλήθεια εμένα δεν μου λειψε ιδιαίτερα αυτό το συγκεκριμένο , αλλά σίγουρα μοναδικό , ύφος του. Αλήθεια έχουμε τίποτα πληροφορίες για την αποχή του; ή μιλάμε για πρόωρη σύνταξη; :)
Όσον αφορά στο πρόβλημα να με ακολουθήσεις καταλαβαίνω πως δεν γράφω μάλλον και με τον καθαρότερο τρόπο(που να με δεις και χειρόγραφα :) ).
Επειδή η επαναπληροφόρηση είναι πεμτουσία στο δρόμο προς τη βελτίωση, ειδικά από άτομα που συγγραφικά(και όχι μόνο) αναγνωρίζω, θα μπορούσες να γίνεις πιο συγκεκριμένος;
Ή μιλάμε για τόσο μεγάλο χάλι που δεν συγκεκριμενοποιείται;(Πολύ το φοβάμαι!)
You 've got mail.
Δημοσίευση σχολίου