Σκηνοθεσία: Ελένη Μίλτση
Παραγωγής: Ελλάδα /2010
Διάρκεια: 6'
Πλένεις τα ρούχα σου. Βάζεις extra λευκαντικό. Αυτό που διαφημίζουν πως απαλαίνει τις θύμισες κι απομακρύνει τον πόνο. Απλώνεις τα ενδύματα έκθετα στη στρογγυλή πλατεία. Να δείξεις στους γείτονες σου χαρούμενος. Να δείξεις ότι σ' άφησε άθικτο ο χρόνος. Λευκό κι αμόλυντο. Δυνατά γελάς με άσπρα δόντια. Να σ' ακούσει η πόλη. Κι εσύ να σ' ακούσεις.
Μα σουρουπώνει γρήγορα. Μπαίνει σαν σταύρωση πηχτό σκοτάδι απ' το κλειστό παράθυρο. Σέρνεις τα γόνατα και τα ματώνεις. Ευλαβικά, πειθήνια να διώξεις τα σημάδια άλλης μιας μέρας. Να ξεβγάλεις το χρόνο. Να δείχνεις λευκή κι αμόλυντη και αβλαβής. Μα τα γόνατά σου σχίζονται και τα πατώματα που τρίζουν, τους αναστεναγμούς που βράζουν κανείς δεν τους ακούει.
Έχει ξεμείνει ένας λεκκές μέσα στο σώμα σου. Εκκρεμεί μια πλύση χρόνια τώρα. Νίβεις το χέρι σου να τον απομακρύνεις και τον απλώνεις με το ίδιο σου το χέρι. Κατεβαίνει απ' τον οισοφάγο η μοναξιά και πέφτει σε μεγάλη νύχτα. Η μνήμη διαιωνίζει τον πόνο. Ακόμα κι όταν δεν υπάρχει πόνος, υπάρχει η μνήμη του, και τον απλώνει. Στο χρόνο. Στο χώρο. Μια ατσάλινη κορνίζα με μια πληγή στη μέση. Άλλοτε την ανοίγεις και φεύγεις κι άλλοτε σε καταπίνει ολόκληρο.
3 σχόλια:
Πολύ συγκινητική. Ένα καταπληκτικό ταινιάκι, ομολογώ ότι το έχω δει και έχω συγκινηθεί, η εικαστική δημιουργός της πιστεύω ότι έχει πολλές δυνατότητες Νομίζω ότι θα απασχολήσει πολύ τον εικαστκό και κινηματογραφικό χώρο στο άμεσο μέλλον.
Καλησπέρα Thomas.
Χαίρομαι πολύ όταν συναντω ανθρώπους να συγχαίρουν τέτοια δημιουργήματα, άσημης δημοφιλίας μα καθόλου άσημης ποιότητας.
Μία τρύπα στην καρδιά
Μια λερωματιά στο κρεβάτι
Ένας λεκές στην κούνια
Εκκρεμούσα κραυγή
Θρόισμα
Μεγαλύτερο το μήκος από τα λεπτά
ο Άλλος ήρθε
Καθαρό εκεί που πατάν
Εκεί που βλέπουν ανεξίτηλο
Φως και σκοτάδι χέρι χέρι
Μια τρύπα στον αέρα
Δημοσίευση σχολίου