Gloria

Σκηνοθεσία: Sebastian Lelio
Παραγωγή: Chile / Spain / 2013
Διάρκεια: 110' 

Η Γκλόρια είναι ήδη γιαγιά και μητέρα. Πίσω απ’ τα χοντρά της γυαλιά διακρίνεις μια γυναίκα ζώσα, γυναίκα με πάθος. Αρνείται να υποταχθεί άδοξα στη λογική της παραίτησης των συνομηλίκων. Ζει με νεότητα τον εαυτό των πενήντα οχτώ χρόνων. Κοιτάζει τον έρωτα. Κινείται. Γελάει. Μετέχει στη ζωή. Της επιτρέπει το τραύμα.

Σ’ ένα μπαρ, άτυπο χώρο γνωριμιών, θα γνωρίσει τον 65χρονό Ροδόλφο. Ενδίδει στην ακαριαία έλξη. Ζουν μαζί για λίγο. Ο Ροδόλφο, παρά τις προσπάθειες, θα της δοθεί με μετριοπάθεια. Αντανακλαστικά της ηλικίας. Η Γκλόρια επιμένει ακόμα κι όταν γίνεται αντιληπτό ότι ο παρτενέρ δεν μπορεί να ακολουθήσει. Ο καθαρός της έρωτας είναι γρήγορος για αυτόν. Η Γκλόρια δεν εθελοτυφλεί, επιμένει. Προσπαθεί να εμπνεύσει τον ακραίο έρωτα. Όχι από πίστη σε κείνον, αλλά από πίστη στον εαυτό της. Η Γκλόρια είναι η γυναίκα που δε φοβάται να επαναλάβει τις εμπειρίες της νεότητας. Ακολουθεί την φρέσκια και αμείωτη θερμοκρασία της ζωής. Ακόμα κι αν είναι υποχρεωμένη να πληρώνει μονομερώς το τίμημα. Να δέχεται βαθιά την πληγή. Κάθε φορά πιο βαθιά, πιο αιχμηρά. Καθώς οι γύρω της, μεγαλώνοντας, σκληραίνουν. Αποσύρονται, οχυρώνονται στις βεβαιότητες και την ασφάλεια μιας ζωής που έχει ήδη παρέλθει. 

Ο Σεμπάστιαν Λεόλιο κινηματογραφεί με ειλικρίνεια τους χαρακτήρες του. Η κάμερα μοιάζει απλώς να παρευρίσκεται. Αφήνοντας την ελευθερία να υπάρξουν αβίαστα στο χώρο και το χρόνο. Μέσα σ’ αυτό το ώριμο κινηματογραφικό περιβάλλον η Παουλίνα Γκαρσία αποκαλύπτει εκ βαθέων μια μοναδική Γκλόρια. Μια Γκλόρια που φωνάζει στίχους των τραγουδιών, τους δίνει μια εξωτερική ζωή, προσπαθώντας να φέρει την πραγματικότητα πιο κοντά στη δική της.