La grande bellezza

Σκηνοθεσία: Paolo Sorentino
Παραγωγή: Italy / France / 2013
Διάρκεια: 142'

Η τέλεια ομορφιά του Πάολο Σορεντίνο είναι μια όμορφη πόλη. Η πόλη των ανθρώπων. Ανθρώπων αδύναμων. Ανθρώπων γοητευτικών. Ανθρώπων σαρκαστικών. Τυχοδιώκτων. Ανθρώπων σπλαχνικών. Κυνικών. Ανθρώπων πληγωμένων. Ερωτικών. Ανθρώπων εύθραυστων. Ανθρώπων, κυρίως, ματαιόδοξων. Που μπορούν να αφιερώσουν ολόκληρη τη ζωή τους για να χτίσουν μια κοσμική εικόνα που θα τους εξασφαλίσει μια θέση ανυψωμένη στην κοινή αντίληψη. Μια θέση διαχωρισμένη από τη γενικευμένη μετριότητα. Όμως όταν τα φώτα σβήνουν, και η γιορτή των μεταμφιεσμένων φτάνει στο πέρας της, τα ρούχα και τα φτιασίδια επανατοποθετούνται προσεκτικά στη ντουλάπα. Τα ψέματα, οι ψευδαισθήσεις αποκαλύπτονται. Οι συγκριτικές κλίμακες καταργούνται. Στην ιδιωτική του κάμαρη ο καθένας έρχεται αντιμέτωπος με την ατομική απόγνωση, με την απελπισία. Εφιάλτες που ηχούν εκκωφαντικά. Τρομακτικά εκκωφαντικά. Οι πληγές μένουν ξεσκέπαστες. Ορθάνοικτες. Τις παρατηρείς. Κρυφά μπορεί και να τις αγαπήσεις. Μια μυστική απόλαυση. Είναι οι ρίζες σου.

Και η σκηνοθετική βιρτουοζιτέ του Σορεντίνο, που τόσο έχει κατακριθεί για επιδεικτική διάθεση στο παρελθόν, εδώ είναι ο πιο κατάλληλος δρόμος για να διεισδύσει στην περιπάθεια της ανθρώπινης ψυχής. Σ’ αυτό τον ομιχλώδη θάλαμο. Όπου η εγωτική φλυαρία και η ατομική πανωλεθρία δεν απέχουν όσο υπαινίσσονται οι λέξεις, αλλά ενυπάρχουν άρρηκτα και ταυτοχρονικά στην ψίχα του ανθρώπινου υλικού.

Ο άνθρωπος απ’ όπου κι αν προέρχεται, έχει ένα προσωπικό μερτικό στο παγκόσμιο φορτίο της θλίψης. Αυτό μας συμφιλιώνει. Μας κάνει να αγαπιόμαστε. Να έχουμε αγαπηθεί. Μια νοσταλγία που έχει διάρκεια και δε γνωρίζει λύτρωση. Πορευόμαστε στην ίδια πλευρά της ζωής.

Το μέλλον είναι υπέροχο.