Sotto il segno dello scorpione

Σκηνοθεσία: Paolo Taviani-Vittorio Taviani

Παραγωγή: Italy / 1969
Διάρκεια: 100’

Ερχόντουσαν από την άλλη πλευρά του νησιού. Διέσχιζαν τη θάλασσα κουρασμένοι και τσακισμένοι κατά δεκάδες. Τα μέλη τους κρέμονταν αδύναμα από τα καχεκτικά σώματά τους. Ενώ τα κορμιά τους ήταν γεμάτα βαθιές πληγές μέσα από τις οποίες μπορούσες να αγγίξεις τον θάνατο. Είχαν τα σημάδια μιας τραγωδίας και μετοικούσαν στη δική μας γη.

Τους κοιτούσαμε σκευρωμένους από πόνο και θάνατο. Και τους κρατούσαμε μακριά απ’ τα δικά μας σπίτια. Ουρλιάζαν εντελώς ζαλισμένοι απ’ την πείνα. Πραγματικά αβοήθητοι. Τους ρίχναμε μέσα σε βαθιά πηγάδια τις νύχτες για να σωπαίνουμε τις κραυγές τους. Κάποιοι φωνάζαν πως ο θάνατος δε θ’ αργήσει να ‘ρθει και στα δικά μας μέρη. Διασχίζει τη θάλασσα και καταλαμβάνει τη γη ανοίγοντας ρωγμές στο πετρωμένο έδαφος του εφησυχασμού. Εμείς αδιαφορούσαμε. Τους κρατούσαμε μακριά. Μέχρι που ήταν εντελώς ακίνδυνοι. Έπειτα κλείσαμε όλα τα φώτα. Και κοιμηθήκαμε ήσυχα παίρνοντας αγκαλιά τα όνειρά μας.

Την άλλη μέρα είχαν γλιστρήσει από τη σιωπή του φεγγαριού ως το ξημέρωμα. Με μια πρωτόγνωρη δύναμη -οι σφικτοί μύες της απελπισίας- έτρεχαν μακριά από τα σπίτια μας, μακριά από τη γη μας, μακριά από τη ζωή μας. Είχαν πάρει και τις γυναίκες μας μαζί. Λένε, πως η μακροζωία και η ευημέρια ενός έθνους είναι εξαρτημένες από τις παραγωγικές του διαδικασίες. Για εκείνους, το πρώτο παραγωγικό ζήτημα που όφειλε να διευθετηθεί, ήταν η αναπαραγωγή. 

Τους κυνηγήσαμε μακριά απ’ τα σπίτια μας. Μα οι γυναίκες μας είχαν ήδη μολυνθεί. Όταν τους πλησιάσαμε οι πληγές του θανάτου έμοιαζαν πιο απειλιτικές από ποτέ. Αυτοί είχαν φτάσει ήδη σε μια γη που δεν είχε όνομα, κι έτσι αδυνατούσαμε να τους εντοπίσουμε. Όταν γυρίσαμε βρήκαμε τα σπίτια μας κλειστά. Τα παιδιά μας διαβάζαν μέσα τις παλιές μας ιστορίες, κι έτσι δεν ήμασταν αναγκασμένοι να πούμε καινούριες. Ένα έθνος γεννιόταν κάπου μακριά, κι εμείς έπρεπε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε. Με τα σώματα συντετριμμένα και διασπασμένα. Μέσα στα σπίτια μας. Δίπλα απ’ τη θάλασσα. Πάνω απ’ τα πηγάδια. Μες το σκοτάδι της νύχτας.