Σκηνοθεσία: Sun-Woo Jang
Παραγωγής: South Korea / 1996
Διάρκεια: 89'
Με φόντο την αιματοχυσία του 1980 στο Gwangju, όταν ο στρατός της Κορέας κατέλυσε με όπλα και θάνατο μια πορεία διαδήλωσης, ένα δεκαπεντάχρονο κορίτσι ξεγλιστράει ανάμεσα σε πτώματα βαδίζοντας το δρόμο της επιβίωσης. Όταν απομακρυνθεί πια, και φτάσει στην αγροτική Κορέα, ακολουθεί τυφλά έναν άξεστο χωρικό, πείθοντας τον διαταραγμένο εαυτό της πώς πρόκειται για τον χαμένο μεγαλύτερο αδερφό. Μια σχέση διαστροφής αρχίζει, και η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Ο Sun-Woo Jang μέσα απ' την πρωταγωνίστριά του και τις αναμνήσεις πολέμου, που ισοδυναμούν μ' έναν πρωτοφανή οπτικό εφιάλτη, εξερευνά τις σχέσεις ανθρώπου-ιστορίας. Η ιστορία γράφεται μέσα από αποφθέγματα γεγονότων. Αποσπάσματα στιγμών που καταστρατηγούν την ενοποιημένη μορφή του χωροχρόνου, και που μεταφέρονται, άσειστα, στα απόλυτα κατάστιχα της ιστορίας. Έτσι, είτε μέσα από άμεσα βιώματα, είτε μέσω της αντιπαράθεσης απόψεων και ιδεολογιών, επίκτητων ή κληρονομημένων, τα άτομα αποκτούν στενά συναισθηματικά δεσμά με τα γεγονότα. Αυτή η φανατισμένη σχέση υπαγορεύει σε μεγάλο βαθμό την ανθρώπινη συμπεριφορά. Ουσιαστικά, τα άτομα είναι δέσμια της ιστορίας που τους έχει χορηγηθεί. Ζουν εντός αποσπασμάτων στιγμών και όχι εντός του ενιαίου χωροχρόνου. Τα άτομα ζουν καταδικασμένα να διαιωνίζουν μια κάποια ιστορία, επαναλαμβάνοντας τη κατ' ανάγκη ή κατ' αντίδραση.
Ενώ η ιστορία συντίθεται από ένα πλήθος δεδομένων στιγμών, στην αντίπερα όχθη, υπάρχει ένα άλλο πλήθος στιγμών, που τείνει στο άπειρο, και που κατοικεί ένα συνεχές χωροχρόνου έξω απ' την ιστορία. Ένα πλήθος στιγμών που είναι σχεδόν καταδικασμένο να προσπερνάει ανέγγιχτα τα ανθρώπινα, αφού τα άτομα έχουν το βλέμμα καρφωμένο στο εξωτερικό περίγραμμα των γεγονότων. Και όμως, αυτό το πλήθος χαμένου χωροχρόνου, αυτό το πλήθος άυλων εντυπώσεων, μοιάζει τις περισσότερες φορές κατά πολύ ικανότερο να περιγράψει τα γεγονότα και την ίδια την ιστορία. Αφού αυτές οι αόρατες εσωτερικές εκφάνσεις του χωροχρόνου αποτελούν αδιάψευστα τη σιωπηλή πορεία προς τα γεγονότα.
Έτσι, όσο η μικρή ηρωίδα προσπαθεί να διαφύγει μανιωδώς απ' το σκοτεινό παρελθόν της, ρίχνεται σ' ένα εξίσου σκοτεινό μέλλον. Μέσα σε μια σχέση άγριας βίας και ωμότητας, δέχεται τους βάρβαρους τρόπους και την βαναυσότητα του άξεστου χωρικού. Όμως είναι καταδικασμένη να υπομένει. Τα βιώματά της, η αιματηρή ιστορία που έχει ήδη παρέλθει τις έχουν ενεργοποιήσει τέτοιες άμυνες, που έχει πείσει τον εαυτό της πως ο άξεστος χωρικός είναι ο αδερφός της. Η ιστορία μας πλάθει κατ' εικόνα της.
Παράλληλα ο Sun-Woo Jang φτιάχνει ένα ακόμα πολύ ενδιαφέρον πορτραίτο με το πρόσωπο του βιαστή. Το επίπεδο της εύκολης ηθικής κριτικής δεν τον ενδιαφέρει καθόλου. Αποτυπώνει πάνω στον ήρωα τα στοιχεία της σεξουαλικής καταπίεσης και της συναισθηματικής στειρότητας. Στοιχεία που υπαγορεύουν τις κινήσεις του. Στοιχεία κοινωνικά, που μοιάζει να κυριαρχούν σε ολόκληρο το αγροτικό τοπίο της Κορέας. Στοιχεία που φυτεύονται και καλλιεργούνται στα άτομα εκ των έξω.
Για να απελευθερωθείς από την ιστορία, από αυτούς τους αλλεπάλληλους κύκλους και τα μελανά μονοπάτια που σκάβει για σένα, οφείλεις να την κοιτάξεις κατάματα. Να διευρύνεις την οπτική σου σε όριο απείρου. Για να απελευθερωθείς από την ιστορία, κι αυτή από σένα, οφείλεις να ανοίξεις το βλέμμα σου έξω απ' τις τυχαίες εκφάνσεις των γεγονότων. Να ζεις εκτός δεδομένου τόπου και χρόνου. Σαρκώνοντας το εσωτερικό συνεχές της αιωνιότητας που διέπει το Όλο.
